پژوهش جدید "دانشگاه علم و فناوری چین" (USTC) نشان میدهد که تزریق نانوذرات به چشم موشها میتواند طی ۱۰ هفته، امکان دیدن در نور مادون قرمز را با کمترین عوارض جانبی فراهم کند و به آنها امکان دهد حتی طی روز نیز نور مادون قرمز را ببینند و اشیای گوناگون را تشخیص دهند. یافتههای این پژوهش میتوانند امکان پیشرفت فناوریهای مربوط به دید مادون قرمز را برای انسان فراهم کنند و در حوزه کدگذاری، ایمنی و عملیات نظامی کاربرد داشته باشند.انسانها و پستانداران دیگر، فقط میتوانند طیفی از نور موسوم به "نور مرئی" را ببینند اما طیف دیگری از نور موسوم به نور مادون قرمز نیز محیط اطراف آنها را فرا گرفته است. انسانها، حیوانات و اشیا، این نور را مانند گرما از خود ساطع میکنند و اشیا نیز میتوانند آن را منعکس کنند.
"تیان ژو" (Tian Xue)، از پژوهشگران دانشگاه علم و فناوری چین و نویسندگان این پژوهش گفت: نور مرئی که توسط انسان دریافت میشود، فقط بخش کوچکی از طیف الکترومغناطیسی را اشغال میکند. امواج الکترومغناطیسی بلندتر یا کوتاهتر از نور مرئی، اطلاعات بسیاری در بر دارند.گروهی از دانشمندان به سرپرستی ژو و "جین بائو" (Jin Bao)، پژوهشگر دانشگاه علم و فناوری چین با همکاری "گنگ هان" (Gang Han)، پژوهشگر "دانشگاه ماساچوست" (University of Massachusetts) تصمیم گرفتند فناوری نانو را روی ساختار چشم موشها آزمایش کنند.هان گفت: هنگامی که نور به چشم وارد میشود و با شبکیه برخورد میکند، سلولهای گیرنده نور، فوتونهای امواج نور را دریافت میکنند و سیگنالهای الکتریکی مربوطه را به مغز میفرستند.
از آنجا که طول امواج مادون قرمز، بیش از حد است و سلولهای گیرنده نور از عهده جذب آنها برنمیآیند، ما نمیتوانیم آنها را دریافت کنیم.دانشمندان در این پژوهش، نانوذراتی ابداع کردند که میتوانند به سلولهای گیرنده نور متصل شوند و مانند مبدل نور مادون قرمز عمل کنند. هنگامی که نور مادون قرمز به شبکیه برخورد میکند، نانوذرات آن را دریافت میکنند و امواج کوتاهتری با طیف نور مرئی انتشار میدهند.این گروه پژوهشی، نانوذرات را روی موشهایی آزمایش کردند که مانند انسان نمیتوانستند نور مادون قرمز را به طور طبیعی ببینند.موشهایی که نانوذرات به آنها تزریق شدند، نشانههایی مبنی بر تشخیص نور مادون قرمز مانند انقباض مردمک را از خود نشان دادند.ژو افزود: ما باور داریم که این فناوری در مورد انسان نیز کارآیی خواهد داشت و نه تنها به داشتن یک بینایی فوقالعاده، بلکه به ابداع روشهای درمانی برای نقصهای بینایی نیز کمک خواهد کرد.این پژوهش، در مجله " Cell" به چاپ رسید.