هنگامی که به صدای بلندی گوش میدهیم، ممکن است شنوایی برای مدت کوتاهی کاهش یابد. پژوهشگران "دانشگاه لینشوپینگ"(LiU) سوئد، مکانیسمی کشف کردهاند که میتواند نحوه رخ دادن این اتفاق را توضیح دهد."آندرس فرایدبرگر"(Anders Fridberger)، سرپرست این پژوهش گفت: بیشتر افراد این تجربه را داشتهاند که پس از شنیدن صداهای بلند، شنوایی آنها برای مدت کوتاهی مختل و گوشهایشان بیحس شود. ما ساختار کوچکی را در حلزون گوش کشف کردهایم که نقش مهمی در فرآیند شنوایی دارد. این ساختار، مانند مخزنی برای یونهای کلسیم است و یونهای کلسیم، نقش مهمی در عملکرد سلولهای حسی و فرآیند شنوایی دارند.تبدیل امواج صدا به پالسهای عصبی، در گوش میانی رخ میدهد که سلولهای حسی بسیاری را در بر دارد. این سلولها میتوانند صداها را تشخیص دهند و سیگنالهایی تولید کنند که به مغز میرسند.پژوهشهای پیشین نشان دادهاند مایعی که سلولهای حسی گوش میانی را احاطه کرده، تراکم کمی از یونهای کلسیم دارد.
دانشمندان لینشوپینگ در این بررسی جدید، تراکم یون کلسیم را در گوش میانی خوکها بررسی کردند و دریافتند غشایی موسوم به "غشای تکتوریال"(tectorial membrane) که روی سلولهای حسی واقع شده، تراکم بیشتری از یونهای کلسیم را در خود جای داده است.هنگامی که دانشمندان در آزمایش خود، مادهای که یونهای کلسیم را از بین میبرد به کار بردند، عملکرد سلولهای حسی متوقف شد. آنها در مرحله بعد، گوش میانی را در معرض صداهای بلند قرار دادند و همین نتیجه را دریافت کردند.فرایدبرگر افزود: هنگامی که گوش میانی را در معرض صدای بلند قرار دادیم، سطح کلسیم در غشای تکتوریالکاهش یافت و عملکرد سلولهای حسی متوقف شد اما پس از مدتی، تراکم یونهای کلسیم به سطح پیشین خود بازگشت و سلولهای حسی نیز عملکرد خود را دوباره آغاز کردند.پژوهشگران قصد دارند عملکرد این مکانیسم را بر نقص شنوایی ناشی از افزایش سن نیز بررسی کنند.این پژوهش، در مجله " PNAS" به چاپ رسید.