گروه جامعه:
یک استاد رشته ارتباطات درباره راهاندازی دانشکدههای جدید برای رشتهی روزنامهنگاری، گفت: باید یک بازنگری در محتوا و سرفصلهای رشتهی روزنامهنگاری انجام شود، بویژه اینکه روزنامهنگاری نوین به آموزش نوین نیز نیاز دارد؛ اما متأسفانه آنچه در دانشکدههای ما تدریس میشود، به 40 سال پیش متعلق است.
داود صفایی اظهار کرد: از دانشکدهی خبر به اندازهی ظرفیتش استفاده نمیشود و دانشکدهی انجمن صنفی نیز تعطیل شده است. این دانشکدههای تخصصی روزنامهنگاران به علاوه دانشگاه آزاد اسلامی، ظرفیت بیشتری برای استفاده دارند. ما مشکل کمبود ظرفیت آموزشی نداریم.او معتقد است: ظرفیت برای راهاندازی دانشکدههای جدید برای رشتهی روزنامهنگاری وجود ندارد و بهتر است از ظرفیتهای موجود در بخشهای آموزشی تعطیلشده استفاده شود. اکنون مجموعههای آموزشی داریم که در چهار سال اخیر، بدترین شرایط را از نظر کیفی و کمی داشتهاند و بهتر است به جای ایجاد دانشگاههای جدید، به وضعیت آنها رسیدگی شود.این استاد رشتهی ارتباطات با بیان اینکه در طول سالهای اخیر، میزان علاقهمند به رشتهی روزنامهنگاری کمتر شده است، بیان کرد: بهدلیل آنکه شخصیت روزنامهنگاران و جایگاه روزنامهنگاران در سالهای اخیر خدشهدار شده است، دیگر شوقی که در میان جوانان برای تحصیل در این رشته وجود داشت، دیده نمیشود. مثلا سالهای قبل، حتی وقتی ظرفیت پر بود، باز هم درخواست برای پذیرش وجود داشت؛ اما امسال 80 نفر در رشتهی روزنامهنگاری دانشگاه تهران مرکز پذیرفته شدند و فقط 30 نفر ثبت نام کردند که این نشاندهنده اقبال کم نسبت این رشته در جامعه است.
صفایی با تأکید بر اینکه دانشکدههای روزنامهنگاری باید تقویت شوند، گفت: ابتدا باید از این دانشگاهها حمایت شود و شرایط جامعه بهگونهای باشد که شأن و ارزش اجتماعی خبرنگاری به آن بازگردد. با تأمین امنیت شغلی روزنامهنگاران و بهبود فضای مطبوعات، قطعا علاقه به میان دانشجویان این رشته بازمیگردد.این استاد رشتهی ارتباطات دربارهی ضعفهایی که میتوان به آموزش روزنامهنگاری وارد دانست، توضیح داد: نبود تعامل میان دانشگاهها و مطبوعات از جمله ضعفهای سیستم آموزشی است، چون براثر این ضعف، شرایط کارورزی برای دانشجویان فراهم نمیشود و در نتیجه، دانشجویان نمیتوانند جنبهی عملی روزنامهنگاری را به معنای واقعی یاد بگیرند. اکنون در بسیاری از دانشگاههای روزنامهنگاری دنیا، تعامل بسیار خوبی با رسانهها برقرار است و حتی تعدادی از موسسات مطبوعاتی بزرگ، خودشان دانشگاههای تخصصی روزنامهنگاری دارند. بنابراین شرایط بهگونهای فراهم است که دانشجویان علاوه بر تحصیلات آکادمیک، مهارتهای لازم را نیز کسب میکنند.
او با اعتقاد به اینکه نبود آموزش روزنامهنگاری تخصصی یکی دیگر از ضعفهای سیستم آموزش است، یادآوری کرد: باید محتوای درسی متناسب با تخصص تنظیم شود، مثلا برای تربیت یک روزنامهنگار اقتصادی حتما باید دانشجو واحدهای مهم رشتهی اقتصاد را بگذراند؛ اما متأسفانه این پدیده اصلا در سیستم آموزشی ما دیده نمیشود.
وقتی اجازه ی بیان حقایقو نداری (تازه اگه مجبورت نکنن خلاف واقع بگی )چطور می خواین روزنامه نگاری طرفدارای خودشو از دست نده.وقتی مجبور باشی همونی رو انتقال بدی که بهت دیکته می شه اخبارگویی (مجری خبر) نه خبرنگار (141044)