در این یادداشت آمده است: «چه بسیار ماموریت‌ها که آن قدر فشرده بود که مجبور بودیم همان نیمچه غذای بسته‌بندی‌شده را در بالگرد بخوریم و چه بسیار موقعیت‌ها که طعم خوردن صبحانه یا ناهاری را با امدادگرهایمان در پایگاه‌های جاده‌ای چشیده‌ام. نه عاشق رفتارهای پوپولیستی هستم و نه از حضور در میان مردم خجالت می‌کشم. غذا خوردن در رستوران آن هم همراه با همکارانم در هلال احمر و دیگر دستگاه‌ها آن هم در یک رستوران عمومی همراه با سایر مردم شهر آن هم در پایان روزی سخت و فشرده در منطقه سیل‌زده که نه از صبحانه خبری بوده و نه از ناهار، عیب نیست ولی اگر در این موقعیت بغرنج دردی از دوستانی که حاشیه را بر متن حتی در میانه بحران و امدادرسانی ترجیح می‌دهند، دوا می‌کند لازم است تا از بابت غذا خوردن در یک محیط عمومی از همگان عذرخواهی کنم.»