وی افزود: در این مطالعات و تنظیم قوانین ایمنی، شرایط پایین دست سد نیز برای رهاسازی آب لحاظ شده است. اما دخل و تصرف ها انسانی که عملا خود و یا مال خود را در معرض خطر قرار داده اند، رهاسازی آب سد را خطرآفرین کرده است. یزدانی دستگاه های نظارتی را که به جد با تصرفات حاشیه رودخانه ها مانند رودخانه کرخه برخورد نکرده اند نیز در بروز خسارت های ناشی از سیل دخیل دانست و گفت: دستگاه های نظارتی باید نسبت به این موضوع دقیق تر باشند اما مسئولیت اصلی این خسارت ها به عهده عوامل انسانی تصرف کننده است. البته در مورد سد کرخه بیشترین زیان متوجه زمین های کشاورزی است که احتمالا دولت این خسارت را به آنها پرداخت خواهد کرد.

مدیرعامل سد و نیروگاه کرخه تاکید کرد: هیچ نهادو دستگاهی اجازه فروش حاشیه رودخانه ها را ندارد و هیچگاه دست به چنین اقدامی نمیزند. شایعات پیرامون این موضوع کذب محض است. اما در مورد سیل شیراز که به خاطر مسدود شدن مسیل رودخانه این اتفاق رخ داد، یک نکته را به همه ما گوشزد کرد. اینکه سیل دوره بازگشت دارد و نباید مسیل ها را مسدود کرد. او با اشاره به اینکه تامین آب شرب و کشاورزی و تولید انرژی از سدها اهمیت ویژه ای دارد، گفت: نزولات آسمانی اخیر اگرچه به خاطر دخالت عوامل انسانی خسارت هایی را ایجاد کرد اما با توجه به اقلیم خشک و نیمه خشک کشور دستاوردهایی نیز به همراه داشت. مثلا بارش های اخیر کمک می کند که حداقل تا دو سال بتوانیم خشکسالی را آسان تر مدیریت کنیم.

این مقام مسئول توضیح داد: فراموش نکنیم که خشکسالی ایران نتیجه بیش از ١٥ سال تجمیع کمبود بارش است و با یک سال پربارش جبران نمی شود. باید در مصرف آب دقت بیشتری کرد و مسیل ها را باز و حاشیه رودخانه ها را نیز از تصرفات غیرقانونی آزاد کرد. آن زمان می توانیم از بارش هایی نظیر آنچه اتفاق افتاد، با آرامش خاطر استقبال و بهره برداری کنیم.