گروه فرهنگی و هنری: وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخشهایی از سخنانش در مراسم تودیع و معارفه معاونین قدیم و جدید این وزارتخانه نسبت به اعمال ممیزیهای غلط که طی سالهای اخیر از سوی اداره کتاب نسبت به کتابهای ارائه شده از سوی ناشران اعمال شده است، بر التزام پایبندی به قوانین موجود در این حوزه تاکید کرد.
علی جنتی با انتقاد به شیوههای ممیزی پیشین اظهار داشت: متاسفانه در بررسی برخی از کتابهایی که اداره کتاب به آنها مجوز نشر نداده بود، دریافتم بسیاری از ایرادهای وارد شده بر حسب سلیقه بوده است. مثلا رای بر جایگزین کردن کلمهای با کلمهای دیگر. وی ضمن بیان این مطلب که باید به قانون تکیه کنیم، گفت: من فکر میکنم اگر قران وحی منزل نبود آن را به ممیزان اداره کتاب میسپردیم مجوز انتشار برای آن صادر نمیکردند و میگفتند برخی از کلمات با عفت عمومی در تناقض است. علی جنتی همچنین اظهار داشت: کتابها میبایست براساس متخصصان و اهالی فن مورد بررسی قرار گیرند نه کسانی که در حوزههای مختلف تخصصی ندارند. اگر ارشاد مشکل مالی دارد و ممیزی کتاب را به عهده چند دانشجو میگذارد، ما باید مشکلات مالیمان را حل کنیم و به جای دانشجو از اساتید مجرب بخواهیم تا در مورد کتابهای مختلف اظهارنظر کنند.
وزیر ارشاد همچنین برخوردهای ناشایست با برخی ناشران را در دورههای قبلی زیر سوال برد و گفت: نوع برخورد با ناشران در دورههای قبلی درست نبوده است. ناشری که کتابهایش در اداره کتاب ممنوع الانتشار اعلام شده چرا باید با او برخورد شود. اینکه چاپ غیرقانونی نکرده، اگر از قوانین تخلف میکرد، و کتابش را بدون اجازه وزارت ارشاد منتشر میکرد متخلف بود. حالا چه تعداد کتابهای مجوز نگرفتهاش ۱۰ عنوان باشد چه ۲۰ عنوان. وی ادامه داد: در چنین شرایطی کتابی که ۱۰۰ درصد مورد تایید نظام و جمهوری اسلامی ایران است از سوی همان ناشر برای اخذ مجوز نشر به ارشاد سپرده میشود و مجوز نمیگیرد. آیا این سهم ماست؟ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین به نامه سرگشادهای که چندی قبل تعدادی نویسندگان و اهالی قلم به او نوشته بودند و در آن تقاضای حذف مطلق سانسور و ممیزی را کرده بودند، اظهار داشت: ما نمیتوانیم به طور کلی ممیزی را برداریم زیرا موظف به اجرای مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس شورای اسلامی هستیم. ازاینها گذشته چطور میشود اجازه داد برخی از کتابهای مشکل دار ذهن مخاطبان را در جامعه مسموم کند.
پس شعور خواننده چه می شود ؟ آیا ممیز شما شعورش از خواننده بیشتر است؟ آیا خلاف بودن کتاب را خواننده نمی تواند درک کند و فقط ممیز می تواند ؟ آیا سانسور جلوی نقد را نمی گیرد ؟ تا تفکری بیان نشده باشد می شود آنرا نقد کرد؟ آیا سانسور مطلبی حتی مطلب نادرست ، آن مطلب را از بین می برد ؟ یا انشار و نقد مطلب نا درست آنرا از بین می برد ؟ (143648)