تیم ملی بسکتبال سه نفره بانوان خود را برای حضور در جام جهانی این رشته آماده می‌کند. دختران ایران از ۱۶ تا ۲۶ خردادماه زیر نظر نیکابیک‌لیک‌لی تمرین می‌کنند تا بتوانند عملکرد قابل قبولی را از خود نشان دهند. آنها قرار است دومین دوره حضور خود در جام جهانی را تجربه کنند و این برای دخترانی که نزدیک به ۴۰ سال از میادین بین‌المللی دور بودند انگیزه‌ای بزرگ برای تلاش بیشتر است.

گرمای عذاب‌آور سال تمرین
سعیده علی، دلارام وکیلی، شادی عبدالوند و کیمیا یزدیان طهرانی چهار بسکتبالیست اعزامی ایران هستند که در سالن گرم آکادمی ملی المپیک تمرین‌های آماده‌سازی خود را پیگیری کردند؛ جایی که هیچ وسیله‌ای برای سرمایش هوا در این روزهای گرم تهران ندارد و برای ما هم که برای تهیه گزارش ساعاتی را با آنها گذراندیم سخت بود چه برسد به ورزشکاری که تنها سهم استراحتشان از دو ساعت تنها لحظاتی کوتاه و چند دقیقه‌ای بود.راضیه شمس سرپرست تیم ملی در این مورد به ایسنا گفت: این اردوی پیوسته به اعزام است و چون خوابگاه مجموعه ورزشی آزادی شروع به کار نکرده بود به آکادمی ملی المپیک آمدیم. شرایط اسکان و تمرین در مجموع بد نبود اما مشکل بزرگمان از روز اول تمرین، نبود سیستم تهویه و سرمایش بود. بازیکنان در طول روز دو جلسه تمرین بدنسازی و بازی داشتند اما در هیچکدام از سالن‌ها سیستم سرمایشی خوب نبود حتی در هتل پنجره را باز می‌کردیم ولی تأثیری نداشت.

مستقیم جام جهانی، بدون بازی تدارکاتی
شاید برخی گمان کنند با یک سال اعزام ملی‌پوشان باید از آنها نتیجه‌ای خاص را داشت اما باید به این نکته توجه کنیم دختران ایران از زمانی که به مسابقات بین‌المللی اعزام می‌شوند هیچ بازی تدارکاتی نداشتند. سعیده علی در این مورد به ایسنا گفت: یک سال است که اعزام‌هایمان انجام می‌شود. این مدت نسبت به سال‌هایی که اعزام نشدیم، زمان کمی است و نمی‌توان گفت تجربه زیادی به دست آوردیم و در واقع باتجربه شدیم. در یک سال گذشته تنها در چند تورنمنت رسمی شرکت کردیم این در حالی است که تیمی مثل مغولستان در یک ماه حدود چهار تورنمنت داشته است.درست است که نسبت به یک سال گذشته شرایطمان بهتر شده؛ قبلاً حتی نمی‌توانستیم رؤیای جام جهانی را داشته باشیم اما الان در آستانه تجربه دومین جام جهانی هستیم ولی در کل این حرف را که برای حضور موفق در جام جهانی و کاپ آسیا بازیکنان باتجربه‌ای هستیم، قبول ندارم.

علی می‌گوید بسکتبال ایران بازیکنان با پتانسیلی دارد اما با انجام بازی‌های تدارکاتی و حضور در تورنمنت‌های مختلف است که می‌توان پیشرفت کرد، در غیر این صورت با این تجربه کم نمی‌توان انتظار نتیجه گرفتن در جام جهانی را داشت.دختران بسکتبالیست ایران همیشه قبل از مسابقات اردو برگزار می‌کنند اما بدون بازی تدارکاتی مستقیماً وارد مسابقه می‌شوند. این در حالی است که باید با تیم‌هایی رقابت کنند که ماه‌ها در اردو و تورنمنت به سر می‌برند و سال‌هاست که در مسابقات مختلف حضور دارند اما دختران ایران که بعد از حدود ۴۰ سال ممنوعیت پا به جهانی بزرگ‌تر از ایران گذاشتند به آرامی حرکت می‌کنند و در چنین شرایطی نباید از آنها انتظار پیروزی‌های خارق‌العاده داشت.آنها قرار است از ۲۸ خرداد تا ۲ تیرماه با تیم‌های اسپانیا، چک، رومانی و مغولستان در جام جهانی مسابقه دهند. به گفته علی، اسپانیا و چک قبل از شروع این مسابقات در تورنمنت تورین ایتالیا شرکت کردند و بعد از آن مستقیم به جام جهانی می‌آیند.

اعزام تیم ملی، روحیه بخش دختران بسکتبالیست
دلارام وکیلی که سال گذشته به دلیل آسیب‌دیدگی نتوانست تیم ملی را در مسابقات مختلف همراهی کند، سال ۱۳۹۸ اولین تجربه خود را (با تیم ملی) در کاپ آسیا به دست آورد. او درباره اعزام دختران گفت: بسکتبالمان مخصوصاً در بخش سه نفره که اعزام داشتیم خیلی تغییر کرد. متأسفانه سال گذشته با آسیب دیدگی روبه‌رو شدم و نتوانستم بازیکنان را همراهی کنم. اما آنها در مسابقات مختلف به اندازه خودمان خوب کار کردند.وکیلی پیشرفت تیم ملی را خوب دانست و بیان کرد: اعزام‌های تیم ملی در روحیه بازیکنان تأثیر زیادی گذاشته است چرا که می‌توانیم خود را به عنوان یک بانوی ایرانی به کشورهای دیگر معرفی کنیم. در کاپ آسیا کمی توقعمان از خودمان بیشتر بود. تمرین و تلاش زیادی کرده بودیم اما نتیجه مورد نظرمان را نگرفتیم. امیدوارم در ادامه جبران کنیم و نتیجه زحمات مربیان را بدهیم.

اولین برد، ماندگارترین خاطره
ملی‌پوشان بسکتبال ایران در همین مدت کوتاه روزها و خاطرات تلخ و شیرینی را تجربه کردند؛ خاطراتی که از جنس اولین‌ها هستند و ماندگارند. کیمیا یزدیان طهرانی، عضو جوان تیم ملی یکی از شیرین‌ترین خاطرات این مدت را پیروزی ایران برابر آندورا در اولین تجربه جام جهانی دانست و گفت: اولین بردمان در بازی‌های جام جهانی شیرین‌ترین خاطره‌ام است چون اولین برد دختران و پسران ایران در این مسابقات بود. در مورد تلخ‌ترین خاطره هم باید بگویم سال گذشته در آستانه رفتن به جام جهانی اسپانسرمان گفت هزینه اعزام را نمی‌دهد. این موضوع خیلی ناراحت کننده بود اما آقای طباطبایی کل هزینه را پرداخت کرد و اعزام شدیم.

ورزش حرفه‌ای وقتی برای شغل دیگر باقی نمی‌گذارد
منابع مالی در ورزش بانوان همواره کمتر از مردان است. دختران ورزشکار در اکثر رشته‌ها قراردادهایی با مبلغ پایین دارند و در چنین شرایطی این سوال پیش می‌آید که دختران بسکتبالیست هزینه‌های زندگی خود را چگونه تأمین می‌کنند. شادی عبدالوند در این مورد به ایسنا گفت: در فصل لیگ کلاً در تمرین و مسابقه هستیم و نمی‌توانیم شغل دیگری داشته باشیم چون باید زمانی را به سر کار رفتن اختصاص بدهیم اما چنین وقتی نداریم. بعد از فصل هم اکثراً در اردوهای تیم ملی هستیم. بعید می‌دانم کسی که به صورت حرفه‌ای بازی می‌کند بتواند شغل دیگری داشته باشد. با این حال قراردادهایمان شاید یک دهم مردان هم نباشد، از این مبلغ هم گاهی پایان فصل می‌رسد اما هنوز تسویه نکردیم.بازیکنان تیم ملی یکشنبه، ۲۶ خرداد اردوی آماده سازی خود را به پایان رساندند تا مهیای اعزام شوند. آنها برای حضور در یکی از بزرگترین عرصه‌های بسکتبالی انگیزه زیادی دارند و با وجود تمام سختی‌ها تلاش می‌کنند و امید است با حمایت مسئولان هر چه زودتر خود را به سطح تیم‌های مطرح آسیا برسانند.

بهار نیوز