از زیرکار دررفتن​درکدام کشورهاسخت‌تراست؟

در این مطالعه که بر روی 1535 کارمند در 10 شرکت چندملیتی مختلف انجام شد، هفت سناریوی مختلف برای نیامدن به سر مطرح گردید؛ و از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا برای هر مورد، در خصوص موجه بودن غیبت از کار قضاوت کنند. برای مثال، یکی از سناریوها مطرح شده این بود:
سوزان کارمندی فوق‌العاده خلاق و سودآور است، اما نسبت به سایر همکارنش بیشتر غیبت می‌کند. وی تصمیم گرفته است تا برای پرداختن به یک سری فعالیت‌های تفریحی سر کار حاضر نشود، چرا که عقیده دارد غیبتش بر روی بهره‌وری کلی وی تاثیری ندارد. نظر شما چیست: مشکلی نیست؟ خجالت‌آور است؟ شایسته اخراج است؟

از نظر پاسخ‌دهندگانی که اهل پاکستان، هند و ترینیداد بودند، تصمیم سوزان مشکلی نداشت. افرادی که اهل این کشورها بودند، بیشترین پذیرش را نسبت به غیبت سوزان از محل کارش نشان دادند. اما اگر قرار بود سوزان ملیتی آمریکایی داشته باشد، بهتر بود ابتلا به آنفولانزا یا چیز بدتری را بهانه می‌کرد. پاسخ‌دهندگان اهل آمریکا، غنا و ژاپن کمترین پذیرش را نسبت به جیم شدن از محل کار نشان دادند. شهروندان کانادا، نیجریه و مکزیک نیز جایی در میان این دو دسته قرار گرفتند.

اما در چرخشی جالب توجه، ژاپنی‌ها با وجود واکنش عبوس و سخت‌گیرانه خود نسبت به جیم شدن از سر کار، خیلی سریع معذرت‌خواهی بابت غیبت غیرموجه از محل کار قبول می‌کردند. نویسندگان گزارش می‌گویند: «از نظر قبول مسئولیت و پاسخگو بودن، ژاپنی‌ها نرمش بیشتری نسبت به دیگران داشتند. همچنین آنها در مواجهه با موارد خاص مطرح شده در سناریوها، گذشت قابل توجهی از خود نشان می‌دادند.» از نظر محققان، از بین دلایل مختلفی که این رفتار عجیب ژاپنی‌ها می‌توانست داشته باشد، یکی از همه پررنگ‌تر است: «اعتقاد سفت و سخت به پسندیده نبودن غیبت از محل کار در میان ژاپنی‌ها باعث شده است تا آنها باور داشته باشند که اگر زمانی چنین رفتاری از فرد سر بزند، واقعا باید به وی حق داد.»

در پایان، نتیجه‌گیری را به خودتان واگذار می‌کنم. اما من خودم شخصا ترجیح می‌دهم در کشوری مثل ترینیداد کار کنم، تا اینکه بخواهم در آمریکا بهانه‌ای الکی بیاورم و یا حتی درک همکاران ژاپنی‌ام را تحمل کنم!