ناهید تاجالدین در مورد ازدواج دختران جوان با مردان سالمند گفت:
* یکی از آسیبهای نوپدید اجتماعی ازدواج دختران جوان با مردان سالمند به انگیزه دریافت مستمری سالمندان پس از فوت است. این یک درد است که دختری برای دریافت مستمری روی به ازدواج با مردان سالمندان بیاورد. از نظر من، این پدیده شباهتهایی با کودک همسری دارد.
* نرخ مشارکت اقتصادی زنان به زور به ۱۲ درصد میرسد. نرخ بیکاری فارغ التحصیلان زن نیز ۶۵ درصد است. ۷۰ درصد زنان مطلقه حداقل دارای یک فرزند و تنها ۱۶ درصدشان شاغل هستند. با این اوصاف طبیعی است که شاهد دریافت مستمری از هر روشی حتی ازدواجهای نامتعارف باشیم.
* متوسط سنِ بازنشستگی در ایران ۵۰ سال و این رقم در بسیاری از کشورها، نزدیک به ۶۳ سال است. همچنین شاخص امید به زندگی در ایران ۷۶ سال به شمار میرود و این باعث میشود تا صندوقهای بازنشستگی برای مدت زمان طولانی یعنی دست کم بیش از ۲۶ سال مجبور باشند بدون آنکه از فرد درآمدی داشته باشند به او حقوق پرداخت کنند.
* از طرف دیگر به لحاظ استاندارد جهانی باید نسبت پشتیبانی یعنی میزان کسور پردازان به مستمری بگیران ۵ باشد و عملاً پنج برابر مستمری بگیران، کسور پرداز داشته باشیم که این نسبت در هیچ یک از صندوقهای بازنشستگی ما برقرار نیست.
* اینکه در اوج بحران صندوقهای بازنشستگی شاهد چنین آسیبهایی چون طلاقهای صوری برای برقراری مستمری فرزندان اناث یا همین ازدواج دختران جوان با سالمندان برای دریافت مستمری هستیم، نشانه بحران سرمایه اجتماعی و بیاعتمادی مردم به صندوقهای بازنشستگی نیز هست.
* ازدواج دختران با مردان سالمند به انگیزه دریافت مستمری یک آسیب نوپدید اجتماعی است و اگر شرایط را برای مشارکت اقتصادی زنان مساعد نکنیم، شاهد افزایش چنین ازدواجهای سوداگرانه خواهیم بود.