از زمان مطرح شدن نام کمک داور ویدیویی در ایران، شرکتهای مختلفی برای تهیه این سیستم در ایران و کمک به داوری اعلام آمادگی کردند و حتی رقابت زیادی هم برای عرضه آن با قیمت کمتر داشتند تا فدراسیون فوتبال را مجاب کنند که با آنها قرارداد ببندند. تعداد زیاد این شرکتها، دست فدراسیون فوتبال و کمیته داوران را باز گذاشته بود تا با اطمینان خاطر و خیالی راحت سیستم مدنظرشان را انتخاب کنند.آمدن محمدصالح سوبخدین مالزیایی، مدرس بینالمللی AFC به ایران برای حضور در کلاسهای VAR زمان مناسبی بود تا سیستمهای پیشنهادی شرکتهای مختلف را بررسی و یکی را به فیفا معرفی کنند تا در لیگهای نوزدهم و بیستم از آن استفاده شود. پیگیریهای خبرنگار ایسنا و صحبت با این مدرس بینالمللی نشان داد که سیستم شرکتهای مختلف خیلی هم مناسب نیستند و معرفی آنها به فیفا نمیتواند نظر مثبت کیته داوران این نهاد را جلب کند.
البته ایراداتی که این مدرس مالزیایی گرفت به نرم افزارهای VAR نبود بلکه به دلیل امکانات سختافزاری موجود در ایران بود؛ از مانیتورهای نشاندهنده تصاویر گرفته تا دوربینهای ضبطکننده تصاویر. در حالی سوبخدین از این دوربینها انتقاد کرد که فیفا راضی شده بود حتی از دوربینهای پخش تلویزیونی در VAR استفاده شود.حال این کمبودها باعث شده همان طور که هدایتالله ممبینی، رییس کمیته داوران گفت، فدراسیون با یکی از شرکتهای پیشنهادی فیفا برای کمک داور ویدیویی مذاکره کند و هزینهای بین ۶۰ تا ۳۰۰ هزار دلار برای هر سیستم هزینه کند تا آن را به ایران بیاورد. البته این فقط یکی از قدمهای ابتدایی استفاده از VAR در داوری فوتبال ایران است و تاییدیه فیفا و معرفی داورانی با مدرک قضاوت با VAR دیگر مراحل ۹ ماهه آمدن این تکنولوژی به ایران است.با تمام این مشکلات و موانع موجود و البته عزم جدی کمیته داوران برای راهاندازی کمک داور ویدیویی در ایران، باید دید بالاخره چه زمانی پای این تکنولوژی به ایران باز خواهد شد.