احمدی: نوری هم مثل شجریان فریب نخورد

گروه هنری_ رسانه ها: ایران نوشت: امروز نهم مرداد ماه سالروز درگذشت محمد نوری است؛ مدرس آواز و خواننده ایرانی و هنرمندی با سبکی منحصر به فرد و پرطرفدار. خالق ملودی محبوب «جان مریم» که همچنان در خاطره‌ها زمزمه می‌شود و آثار ماندگار دیگری مثل «شالیزار»، «واسونک»، «جمعه بازار»، «ایران». آلبوم «در شب سرد زمستانی» اولین کار او بعد از انقلاب و بعد از چند سال خانه‌نشینی بود که با همکاری فریبرز لاچینی و احمدرضا احمدی در سال ۱۳۶۸ منتشر شد. محمد نوری با شاعران بسیاری دوستی و مراوده نزدیک داشت و با چند نفر از آنها همکاری هایی را از آغاز تا انجام فعالیت حرفه ای اش ادامه داد؛ از جمله یدالله رؤیایی که نوری لالایی های او را خواند.زنده یاد محمد نوری بین خوانندگان ایرانی، از جایگاهی استثنایی وکم نظیر برخوردار بود. فارغ‌التحصیل هنرستان تئاتر، زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران بود و سواد اجتماعی بسیار بالایی داشت؛ علاوه بر آن در زمینه آواز نیز تبحر بسیاری داشت. آواز کلاسیک را نزد اولین باغچه‌بان گذراند و در ادامه آموزش‌های خود، شیوه آوازی را با تأثیر‌پذیری از ناصر حسینی دنبال کرد. اغلب ترانه‌های او سروده یدالله رؤیایی متخلص به یاور است. آشنایی من با آقای نوری به بعد از انقلاب برمی‌گردد.

آن دوران دیگر با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان همکاری نداشتم. تمام تلاش ما پیدا کردن آقای نوری بود. نوری بعد از انقلاب فعالیت هنری نداشت و تقریباً مدت زمانی به سکوت نشسته بود. وقتی کاست نیما یا همان آلبوم «در شب سرد زمستانی» را به ایشان پیشنهاد دادیم مورد قبول‌شان قرار گرفت. فریبرز لاچینی تنظیم کار را بر عهده داشت و بسیاری از قطعات هم ساخته خود محمد نوری بود و من نیز دکلمه کار را انجام می‌دادم.ناگفته نماند آلبوم «در شب سرد زمستانی» در آن دوران بسیار مورد استقبال مردم قرار گرفت و در واقع محمد نوری با این کاست بار دیگر زنده شد و همان‌طور که اشاره کردم نوری خواننده ای استثنایی بود و اغلب کارهایش را خودش آهنگسازی می‌کرد.

همکاری بسیارخوبی داشتیم؛ به یادم دارم در زمان ساخت این کار به اتفاق به منزل لاچینی رفتیم. لاچینی آن زمان دستگاه موسیقی تازه‌ای را وارد کرده بود و اولین کارها با این دستگاه ساخته خودش بود. دو جلسه هم برای ضبط شعر به استودیو رفته بودیم. دراتاق فرمان مرحوم سیروس طاهباز هم بود و از ایشان خواهش کرده بودیم حضور داشته باشد. محمد نوری و من هم در داخل استودیو مشغول به خواندن بودیم.به باور من کاست «در شب سرد زمستانی» یکی از بااحساس‌ترین کارهای من است و آن هم به دلیل ارادتی که به نیما و محمد نوری داشتم و بعدها متوجه شدم آقای نوری دوستی نزدیک با پدر همسرم هم داشتند.یکی دیگر از جنبه‌های محمد نوری که شاید کمتر کسی آن را بداند و آشنا باشد طنز درخشان ایشان بود و شوخی‌های بسیار زیبایی داشت. پیش از انقلاب اغلب خواننده‌های ما جذب کاباره شده بودند اما آقایان محمد نوری و شجریان فریب نخوردند و جذب کاباره نشدند و هر دو هنرمند برای من بسیار قابل احترام هستند.