تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۵/۱۴ ساعت ۱۴:۱۳
کد مطلب : ۱۸۴۵۶۷
چرا نرخ پایه فیلم‌نامه‌نویسی تصویب شد؟
گروه فرهنگ و هنر: سخنگوی کانون فیلم‌نامه‌نویسان می‌گوید: فیلم‌نامه‌نویسان حرفه‌ای سینما می‌توانند حق خودشان را از تهیه‌کننده بگیرند اما در این زمینه به فیلم‌نامه‌نویسان تازه‌کار و فیلم‌نامه‌نویسانی که به طور سنتی با دفاتری در حال کار هستند، ظلم می‌شود و تعیین یک نرخ پایه می‌تواند به این فیلم‌نامه‌نویسان کمک‌کننده باشد که بدانند حداقل مبلغ پایه‌ای که باید دریافت کنند، چقدر است.
بر اساس خبری که به تازگی منتشر شد، شورای مرکزی کانون فیلم‌نامه‌نویسان سینمای ایران در جهت صیانت کاری و دفاع از حقوق صنفی همکاران، در تازه‌ترین جلسه خود پس از بحث و بررسی‌های کارشناسی، به اتفاق آرا، نرخ پایه دستمزد قراردادهای نگارش فیلمنامه را در سال ۱۳۹۸ مصوب کرد. بر این اساس، نرخ پایه پیشنهادی برای نگارش فیلمنامه سینمایی مبلغ ۸۰ میلیون تومان درنظر گرفته شده است.خسرو نقیبی، سخنگو و عضو شورای مرکزی کانون فیلم‌نامه‌نویسان سینمای ایران در گفت‌وگویی با ایسنا، در این‌باره اظهار کرد: ماجرا از جایی کلید خورد که عدد بودجه تولید سینمای ایران به شدت بالا رفت و این موضوع در شرایطی بود که تهیه‌کنندگان سینمای ایران این بالا رفتن دستمزد و بودجه را بیشتر برای بازیگران و یا بخشی از عوامل فنی که نفوذ صنفی داشتند و توانسته بودند جایگاه خودشان را محرز کنند، در نظر می‌گرفتند، اما این اتفاق برای فیلمنامه که به عنوان رکن اصلی و پایه ماجرا اهمیت داشت، نیفتاد.او افزود: یک قانون قدیمی وجود دارد مبنی بر این‌که پنج درصد بودجه یک فیلم به طور حداقلی باید دستمزد فیلمنامه باشد، اما رقم‌هایی که به اعضای صنف فیلم‌نامه‌نویس و یا حتی فیلم‌نامه‌نویسان مستقل داده می‌شود، رقم‌های خیلی پایین‌تری است. برای مثال رقم ۲۰ میلیون تومان که چند سال پیش برای یک فیلم با بودجه یک میلیارد به فیلم‌نامه‌نویس پیشنهاد می‌شد، الان هم برای یک فیلم با بودجه چندبرابری به فیلم‌نامه‌نویس‌ها پیشنهاد می‌شود.
عضو کانون فیلم‌نامه‌نویسان گفت: این در حالی است که فیلم‌نامه‌نویسان حرفه‌ای در یکی دو سال اخیر دستمزدهای بالای ۲۰۰ میلیون تومان می‌گیرند، یعنی همان پنج درصد بودجه کل فیلم. مجموعه این ماجرا و شکایاتی که فیلم‌نامه‌نویسان سینمای ایران به اعضای شورای کانون فیلم‌نامه‌نویسان می‌کردند و خواستار حمایت از دستمزدهای‌شان بودند، موجب شد که ما در این‌باره بررسی کنیم.او ادامه داد: در این راستا با فیلم‌نامه‌نویسانی در طیف‌های مختلف صحبت کردیم تا ببینیم هر کدام‌شان این روزها چقدر دستمزد می‌گیرند. در نتیجه یک برآیند کلی دست‌مان آمد و بر آن اساس یک نرخ پایه دستمزد اعلام کردیم.نقیبی با تاکید بر این‌که این نرخ دستمزد پایه است و نه یک نرخ استاندارد، گفت: دلیل اعلام یک نرخ پایه این بود که معتقدیم فیلم‌نامه‌نویسان حرفه‌ای سینما می‌توانند حق خودشان را از تهیه‌کننده بگیرند اما در این زمینه به فیلم‌نامه‌نویسان تازه‌کار و فیلم‌نامه‌نویسانی که به طور سنتی با دفاتری در حال کار هستند، ظلم می‌شود و بر این اساس فکر کردیم این نرخ پایه می‌تواند به این فیلم‌نامه‌نویسان کمک‌کننده باشد که بدانند حداقل مبلغ پایه‌ای که باید دریافت کنند، چقدر است.
او افزود: به این نرخ پایه چیزهای مختلفی اضافه می‌شود، مانند اتفاقی که در صنوف و حرفه‌های دیگر هم رخ داده است، مانند صنوف پزشکان، وکلا، انجمن طراحان گرافیک و... که به نرخ پایه‌شان مبلغ خدمات دیگری که انجام می‌دهند، اضافه می‌شود.نویسند «روز هفتم» ادامه داد: در فیلم‌نامه‌نویسی نیز به این نرخ پایه مناسبات و ملاحظه‌های حرفه‌ای مانند سابقه و تجربه فیلم‌نامه‌نویس، ژانر (گونه) فیلمنامه، زمان مورد نیاز برای تحقیق و پژوهش، حضور سفارش‌دهنده بین‌المللی و ... اضافه می‌شود.او اظهار کرد: بر این اساس فکر می‌کنیم عدد روتین دستمزد فیلم‌نامه‌نویس یک فیلم استاندارد در سینمای ایران ۱۵۰ میلیون تومان و در واقع همان پنج درصد بودجه فیلم است. اما برای این‌که فکر می‌کنیم فیلم‌هایی هستند که با بودجه‌های کمتری ساخته می‌شوند، پایه ۸۰ میلیون تومان را برای دستمزد نگارش یک فیلم درنظر گرفتیم؛ یعنی دو و نیم درصد بودجه یک فیلم سینمایی. نقیبی در پایان تاکید کرد: پرداخت زیر ۸۰ میلیون تومان به فیلم‌نامه‌نویس ظلم است در حق یکی از سه صنف اصلی سینمای ایران. کارگردان، تهیه‌کننده و فیلم‌نامه‌نویس مثلث اصلی شکل‌گیری یک فیلم سینمایی هستند و پرداخت زیر ۸۰ میلیون تومان به فیلم‌نامه‌نویس یعنی سهم او به زیر دو درصد از بودجه یک فیلم می‌رسد و این اتفاق دور از شأن یک فیلم‌نامه‌نویس است.
عضو کانون فیلم‌نامه‌نویسان گفت: این در حالی است که فیلم‌نامه‌نویسان حرفه‌ای در یکی دو سال اخیر دستمزدهای بالای ۲۰۰ میلیون تومان می‌گیرند، یعنی همان پنج درصد بودجه کل فیلم. مجموعه این ماجرا و شکایاتی که فیلم‌نامه‌نویسان سینمای ایران به اعضای شورای کانون فیلم‌نامه‌نویسان می‌کردند و خواستار حمایت از دستمزدهای‌شان بودند، موجب شد که ما در این‌باره بررسی کنیم.او ادامه داد: در این راستا با فیلم‌نامه‌نویسانی در طیف‌های مختلف صحبت کردیم تا ببینیم هر کدام‌شان این روزها چقدر دستمزد می‌گیرند. در نتیجه یک برآیند کلی دست‌مان آمد و بر آن اساس یک نرخ پایه دستمزد اعلام کردیم.نقیبی با تاکید بر این‌که این نرخ دستمزد پایه است و نه یک نرخ استاندارد، گفت: دلیل اعلام یک نرخ پایه این بود که معتقدیم فیلم‌نامه‌نویسان حرفه‌ای سینما می‌توانند حق خودشان را از تهیه‌کننده بگیرند اما در این زمینه به فیلم‌نامه‌نویسان تازه‌کار و فیلم‌نامه‌نویسانی که به طور سنتی با دفاتری در حال کار هستند، ظلم می‌شود و بر این اساس فکر کردیم این نرخ پایه می‌تواند به این فیلم‌نامه‌نویسان کمک‌کننده باشد که بدانند حداقل مبلغ پایه‌ای که باید دریافت کنند، چقدر است.
او افزود: به این نرخ پایه چیزهای مختلفی اضافه می‌شود، مانند اتفاقی که در صنوف و حرفه‌های دیگر هم رخ داده است، مانند صنوف پزشکان، وکلا، انجمن طراحان گرافیک و... که به نرخ پایه‌شان مبلغ خدمات دیگری که انجام می‌دهند، اضافه می‌شود.نویسند «روز هفتم» ادامه داد: در فیلم‌نامه‌نویسی نیز به این نرخ پایه مناسبات و ملاحظه‌های حرفه‌ای مانند سابقه و تجربه فیلم‌نامه‌نویس، ژانر (گونه) فیلمنامه، زمان مورد نیاز برای تحقیق و پژوهش، حضور سفارش‌دهنده بین‌المللی و ... اضافه می‌شود.او اظهار کرد: بر این اساس فکر می‌کنیم عدد روتین دستمزد فیلم‌نامه‌نویس یک فیلم استاندارد در سینمای ایران ۱۵۰ میلیون تومان و در واقع همان پنج درصد بودجه فیلم است. اما برای این‌که فکر می‌کنیم فیلم‌هایی هستند که با بودجه‌های کمتری ساخته می‌شوند، پایه ۸۰ میلیون تومان را برای دستمزد نگارش یک فیلم درنظر گرفتیم؛ یعنی دو و نیم درصد بودجه یک فیلم سینمایی. نقیبی در پایان تاکید کرد: پرداخت زیر ۸۰ میلیون تومان به فیلم‌نامه‌نویس ظلم است در حق یکی از سه صنف اصلی سینمای ایران. کارگردان، تهیه‌کننده و فیلم‌نامه‌نویس مثلث اصلی شکل‌گیری یک فیلم سینمایی هستند و پرداخت زیر ۸۰ میلیون تومان به فیلم‌نامه‌نویس یعنی سهم او به زیر دو درصد از بودجه یک فیلم می‌رسد و این اتفاق دور از شأن یک فیلم‌نامه‌نویس است.
مرجع : ایسنا
