تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۵/۳۱ ساعت ۱۴:۱۹
کد مطلب : ۱۸۵۸۰۹
توصیه‌های یک ویراستار زبان انگلیسی را بخوانید
آیا می‌خواهید انگلیسی‌تان بهتر شود؟
اوا اونتیوروس-بی‌بی‌سی
گروه علمی: آیا می دانستید شمار کسانی که زبان انگلیسی یاد می گیرند در دنیا از اشخاصی که هر زبان خارجی دیگری را می آموزند به مراتب بیشتر است؟ طبق آمار شورای بریتانیا در جهان قریب به یک و نیم میلیارد نفر سرگرم یاد گرفتن زبان انگلیسی هستند- و انتظار می رود تا سال ۲۰۲۰ این رقم به دو میلیارد نفر برسد. بنجامین دریر، که ویراستار مجربی است، می‌گوید از آنجا که "زبان انگلیسی از لحاظ گرامر فوق العاده بی قاعده است" فرا گرفتن آن کار ساده‌ای نیست.
ولی این مشکل سبب نشده که عده بسیاری از فراگیری آن منصرف شوند. آقای دریر می‌گوید: انگلیسی، زبان معمول دنیای مدرن است و چاپ، اینترنت، علوم، هنر، ورزش، سیاست و حتی سفرهای بین المللی با این زبان صورت می‌گیرد. وقتی ادوار فیلیپ، نخست وزیر فرانسه گفت انگلیسی زبان مشترک همه است، اغراق نمی‌کرد. دیوید کریستال، کارشناس زبان شناسی تخمین می‌زند که انگلیسی زبان مادری قریب به ۴۰۰ میلیون نفر و زبان دوم ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیون نفر دیگر است. گروه اخیر به دلیل این که در زادگاهشان علاوه بر زبان مادری از زبان انگلیسی هم استفاده می‌شده، این زبان را یاد گرفته‌اند (کشورهایی مثل نیجریه و هند). همچنین میلیون ها نفر دیگر- از شیلی تا روسیه- به عنوان زبان خارجی، انگلیسی صحبت می‌کنند: کسانی که حتی اگر در کشورشان به این زبان صحبت نمی‌شود، تصمیم گرفته‌اند انگلیسی یاد بگیرند. ولی در مورد نحوه نوشتن به این زبان، یا دست کم خوب نوشتن آن اتفاق نظر وجود ندارد. خوشبختانه بنجامین دریر، با نوشتن کتاب "انگلیسی دریر" (Dreyer's English) در صدد رفع این اشکال برآمده. کتابی که به احتمال زیاد تنها کتاب در باره سبک نگارش و دستور زبان است که ضمنا شما را از شدت خنده به گریه می‌اندازد. و او می‌داند در باره چه چیزی صحبت می‌کند. تجربه بیست سال ویراستاری در بنگاه انتشاراتی رندام هاوس، در آمریکا سبب شده یک بینش عملی در باره نحوه نگارش به زبان انگلیسی از لحاظ روشن بودن و سبک، داشته باشد.
از آنجا که انگلیسی زبان رسمی (یا زبان رسمی مشترک) بیش از ۵۰ کشور است، هیچ کس مسئول نظارت و تحت قاعده درآوردن آن نیست
چه کسی مسئول زبان انگلیسی است؟
هیچ کس: انگلیسی از لحاظ زبان شناسی در وضعیت بی‌قانونی قرار دارد. هیچ وقت این زبان تحت قاعده در نیامده و مسئولی بدین منظور ندارد.
بر خلاف زبان فرانسه یا اسپانیایی-که دارای آکادمی‌هایی هستند که وظیفه شان پاسداری تکامل زبان است-هیچ نهاد حاکمی برای زبان انگلیسی وجود ندارد که قواعد گرامری جهانی که تمام استفاده کنندگان از این زبان ملزم به رعایت آن باشند، صادر کند.
بنجامین دریر، می‌گوید شاید به این دلیل است که در دنیای مدرن امروزی درک فرانسوی‌ها از مولیر، به مراتب بهتر از درک انگلیسی زبان‌ها از شکسپیر است. نقص دیگر زبانی که بدون هیچ گونه قواعد همگانی گسترش می‌یابد این است که هجی کردن، یک کابوس می‌شود- و این حقیقت که کلماتی از زبان هر کشور دیگری را می‌توان به راحتی وارد زبان انگلیسی کرد، این نقص را افزایش می‌دهد. البته مزایایی هم وجود دارد: تنوع و دسترسی نامحدود به لغات تازه. اما مادام که مردم حرف همدیگر را می‌فهمند، این که چطور منظور خودشان را بیان می‌کنند، مهم است؟
جان کلام: بله
حتی اگر مفهوم آنچه که انگلیسی "صحیح" یا استاندارد خوانده می‌شود دشوار باشد، در طول سال ها یک نوع اجماع غیر رسمی به وجود آمده که رعایت آن می‌تواند به برقراری ارتباط کمک کند. دریر، می‌گوید نوشتن واضح و روشن و نثر صحیح مهم است بخصوص اگر در یک مقام و مرتبه حرفهای می نویسید؛ ولی بیشتر مردم اغلب آنچه را که شما سعی می‌کنید بگویید خواهند خواند و می‌فهمند چه می‌خواهید بگویید یا این که خودتان می‌دانید در باره چه چیزی صحبت می‌کنید."و سریع‌ترین راه برای این که مردم به آنچه نوشته‌اید اعتماد کنند، هجی کردن صحیح کلمات و توجه به لغاتی است که ممکن است تلفظشان یکسان باشد ولی معنی کاملا متفاوتی داشته باشند."
تمرین اول: بدون فوت وقت بهتر نوشتن به انگلیسی را شروع کنید
حتی اگر قاعده جهانی وجود نداشته باشد، شما می توانید با کنار گذاشتن کلمه‌های بخصوصی که اکثر مردم در نوشتن به کار می برند، نویسنده بهتری شوید. یک توصیه بنجامین دریر، این است که سعی کنید به مدت یک هفته کلمه‌های خیلی، تقریبا، حقیقتاً، کاملا، درست و در حقیقت را در نوشتن به کار نبرید. دریر، می‌گوید بدترین تخلف او اعتیادش به استفاده از کلمه واقعاً است و می‌گوید از این کلمه هم باید صرفنظر کرد. به عقیده او با رعایت این توصیه ها نوشتار مردم فورا بیست درصد بهتر خواهد شد.
تمرین ۲: با عدم رعایت بعضی از قواعدی که اجباری نیستند، انگلیسی‌تان را بهتر کنید
دریر، می‌گوید قواعدی وجود دارند که اختیاری است و مرجع آنهم کاملا معلوم نیست و استفاده از آنها تاثیری در نوشتن شما نخواهد گذاشت-حتی اگر برعکس آن را به شما گفته باشند. بعضی از اینها را وقتی بزرگ می شدیم یا در مدرسه یاد گرفته‌ایم. توصیه دریر، این است که آنها را به خاطر بیاورید و بعد نادیده‌شان بگیرید. "ممکن است به شما گفته باشند که شروع کردن جمله با یا ولیصحیح نیست. اما توجیه بخصوصی برای ممنوعیت استفاده از این کلمات وجود ندارد." همچنین برخلاف این که گفته شده نباید جمله را با حرف اضافه تمام کرد، دریر مردم را آزاد می‌گذارد که جمله خود را با حروف اضافه تمام کنند. البته او خاطر نشان می‌کند که در برخی موارد ممکن است این یک ایده عالی نباشد "ولی غلط نیست."
نوشته‌ای را که تحسین می‌کنید یا چیزی که فکر می کنید خیلی زیبا نوشته شده را بردارید و کلمه به کلمه آن را رونویسی کنید
تمرین ۳: حواس خود را کاملا بر متن متمرکز کنید
بنجامین دریر می‌گوید: "شاید بهترین توصیه‌ای که می‌توانم به کسی که می‌خواهد نویسنده بهتری شود بکنم این آزمایش ساده است: نوشته‌ای را که تحسین می‌کنید یا چیزی که فکر می کنید خیلی زیبا نوشته شده را بردارید و کلمه به کلمه آن را رونویسی کنید" می توانید این کار را دستی یا با کامپیوتر انجام دهید ولی با خلق دوباره متن یک نفر دیگر "تعجب خواهید کرد که چه نکاتی در باره وزن، انتخاب کلمات، نقطه گذاریِ.....نویسنده یاد گرفته‌اید. تمام اینها از سرانگشتان شما به مغزتان منتقل می‌شود: از این طریق می‌توانید خیلی چیزها یاد بگیرید." اما با دسترسی به اپلیکشین غلط یاب (اسپل چک) و کمک‌های گرامری آنلاین چه کسی ویراستار لازم دارد؟
دریر می گوید: "اگر برنامه‌های نرم افزار گرامری، به اندازه‌ای که می‌گویند خوب بود، من دیگر شغلی نداشتم. ولی اینطور نیست" دریر اضافه می‌کند: "اشکال اینجاست که این برنامه‌ها واقعا نمی توانند آنچه را که برای آنها در نظر گرفته شده انجام دهند. آنها انعطاف پذیر نیستند و به حرف شما گوش نمی‌کنند. بعضی وقت‌ها شما می‌خواهید در نوشته‌تان آنچه را که "قواعد مقدس دستور زبان" خوانده می‌شود کنار بگذارید ولی این اختیار از شما گرفته شده." حتی به غلط یاب هم نمی‌شود اطمینان کرد. دریر، اذعان دارد که تمام مدت از غلط یاب استفاده می‌کند و می‌گوید حتی اگر خیلی در نوشتن دقت کرده‌اید، خوب است که بتوانید آن را یک بار دیگر مرور کنید. البته او هشدار می‌دهد که هیچ نرم افزاری را نمی‌شناسد که بتواند تفاوت بین دو کلمه با هجی متفاوت ولی تلفظ یکسان را تشخیص دهد.
گروه علمی: آیا می دانستید شمار کسانی که زبان انگلیسی یاد می گیرند در دنیا از اشخاصی که هر زبان خارجی دیگری را می آموزند به مراتب بیشتر است؟ طبق آمار شورای بریتانیا در جهان قریب به یک و نیم میلیارد نفر سرگرم یاد گرفتن زبان انگلیسی هستند- و انتظار می رود تا سال ۲۰۲۰ این رقم به دو میلیارد نفر برسد. بنجامین دریر، که ویراستار مجربی است، می‌گوید از آنجا که "زبان انگلیسی از لحاظ گرامر فوق العاده بی قاعده است" فرا گرفتن آن کار ساده‌ای نیست.
ولی این مشکل سبب نشده که عده بسیاری از فراگیری آن منصرف شوند. آقای دریر می‌گوید: انگلیسی، زبان معمول دنیای مدرن است و چاپ، اینترنت، علوم، هنر، ورزش، سیاست و حتی سفرهای بین المللی با این زبان صورت می‌گیرد. وقتی ادوار فیلیپ، نخست وزیر فرانسه گفت انگلیسی زبان مشترک همه است، اغراق نمی‌کرد. دیوید کریستال، کارشناس زبان شناسی تخمین می‌زند که انگلیسی زبان مادری قریب به ۴۰۰ میلیون نفر و زبان دوم ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیون نفر دیگر است. گروه اخیر به دلیل این که در زادگاهشان علاوه بر زبان مادری از زبان انگلیسی هم استفاده می‌شده، این زبان را یاد گرفته‌اند (کشورهایی مثل نیجریه و هند). همچنین میلیون ها نفر دیگر- از شیلی تا روسیه- به عنوان زبان خارجی، انگلیسی صحبت می‌کنند: کسانی که حتی اگر در کشورشان به این زبان صحبت نمی‌شود، تصمیم گرفته‌اند انگلیسی یاد بگیرند. ولی در مورد نحوه نوشتن به این زبان، یا دست کم خوب نوشتن آن اتفاق نظر وجود ندارد. خوشبختانه بنجامین دریر، با نوشتن کتاب "انگلیسی دریر" (Dreyer's English) در صدد رفع این اشکال برآمده. کتابی که به احتمال زیاد تنها کتاب در باره سبک نگارش و دستور زبان است که ضمنا شما را از شدت خنده به گریه می‌اندازد. و او می‌داند در باره چه چیزی صحبت می‌کند. تجربه بیست سال ویراستاری در بنگاه انتشاراتی رندام هاوس، در آمریکا سبب شده یک بینش عملی در باره نحوه نگارش به زبان انگلیسی از لحاظ روشن بودن و سبک، داشته باشد.
از آنجا که انگلیسی زبان رسمی (یا زبان رسمی مشترک) بیش از ۵۰ کشور است، هیچ کس مسئول نظارت و تحت قاعده درآوردن آن نیست
چه کسی مسئول زبان انگلیسی است؟
هیچ کس: انگلیسی از لحاظ زبان شناسی در وضعیت بی‌قانونی قرار دارد. هیچ وقت این زبان تحت قاعده در نیامده و مسئولی بدین منظور ندارد.
بر خلاف زبان فرانسه یا اسپانیایی-که دارای آکادمی‌هایی هستند که وظیفه شان پاسداری تکامل زبان است-هیچ نهاد حاکمی برای زبان انگلیسی وجود ندارد که قواعد گرامری جهانی که تمام استفاده کنندگان از این زبان ملزم به رعایت آن باشند، صادر کند.
بنجامین دریر، می‌گوید شاید به این دلیل است که در دنیای مدرن امروزی درک فرانسوی‌ها از مولیر، به مراتب بهتر از درک انگلیسی زبان‌ها از شکسپیر است. نقص دیگر زبانی که بدون هیچ گونه قواعد همگانی گسترش می‌یابد این است که هجی کردن، یک کابوس می‌شود- و این حقیقت که کلماتی از زبان هر کشور دیگری را می‌توان به راحتی وارد زبان انگلیسی کرد، این نقص را افزایش می‌دهد. البته مزایایی هم وجود دارد: تنوع و دسترسی نامحدود به لغات تازه. اما مادام که مردم حرف همدیگر را می‌فهمند، این که چطور منظور خودشان را بیان می‌کنند، مهم است؟
جان کلام: بله
حتی اگر مفهوم آنچه که انگلیسی "صحیح" یا استاندارد خوانده می‌شود دشوار باشد، در طول سال ها یک نوع اجماع غیر رسمی به وجود آمده که رعایت آن می‌تواند به برقراری ارتباط کمک کند. دریر، می‌گوید نوشتن واضح و روشن و نثر صحیح مهم است بخصوص اگر در یک مقام و مرتبه حرفهای می نویسید؛ ولی بیشتر مردم اغلب آنچه را که شما سعی می‌کنید بگویید خواهند خواند و می‌فهمند چه می‌خواهید بگویید یا این که خودتان می‌دانید در باره چه چیزی صحبت می‌کنید."و سریع‌ترین راه برای این که مردم به آنچه نوشته‌اید اعتماد کنند، هجی کردن صحیح کلمات و توجه به لغاتی است که ممکن است تلفظشان یکسان باشد ولی معنی کاملا متفاوتی داشته باشند."
تمرین اول: بدون فوت وقت بهتر نوشتن به انگلیسی را شروع کنید
حتی اگر قاعده جهانی وجود نداشته باشد، شما می توانید با کنار گذاشتن کلمه‌های بخصوصی که اکثر مردم در نوشتن به کار می برند، نویسنده بهتری شوید. یک توصیه بنجامین دریر، این است که سعی کنید به مدت یک هفته کلمه‌های خیلی، تقریبا، حقیقتاً، کاملا، درست و در حقیقت را در نوشتن به کار نبرید. دریر، می‌گوید بدترین تخلف او اعتیادش به استفاده از کلمه واقعاً است و می‌گوید از این کلمه هم باید صرفنظر کرد. به عقیده او با رعایت این توصیه ها نوشتار مردم فورا بیست درصد بهتر خواهد شد.
تمرین ۲: با عدم رعایت بعضی از قواعدی که اجباری نیستند، انگلیسی‌تان را بهتر کنید
دریر، می‌گوید قواعدی وجود دارند که اختیاری است و مرجع آنهم کاملا معلوم نیست و استفاده از آنها تاثیری در نوشتن شما نخواهد گذاشت-حتی اگر برعکس آن را به شما گفته باشند. بعضی از اینها را وقتی بزرگ می شدیم یا در مدرسه یاد گرفته‌ایم. توصیه دریر، این است که آنها را به خاطر بیاورید و بعد نادیده‌شان بگیرید. "ممکن است به شما گفته باشند که شروع کردن جمله با یا ولیصحیح نیست. اما توجیه بخصوصی برای ممنوعیت استفاده از این کلمات وجود ندارد." همچنین برخلاف این که گفته شده نباید جمله را با حرف اضافه تمام کرد، دریر مردم را آزاد می‌گذارد که جمله خود را با حروف اضافه تمام کنند. البته او خاطر نشان می‌کند که در برخی موارد ممکن است این یک ایده عالی نباشد "ولی غلط نیست."
نوشته‌ای را که تحسین می‌کنید یا چیزی که فکر می کنید خیلی زیبا نوشته شده را بردارید و کلمه به کلمه آن را رونویسی کنید
تمرین ۳: حواس خود را کاملا بر متن متمرکز کنید
بنجامین دریر می‌گوید: "شاید بهترین توصیه‌ای که می‌توانم به کسی که می‌خواهد نویسنده بهتری شود بکنم این آزمایش ساده است: نوشته‌ای را که تحسین می‌کنید یا چیزی که فکر می کنید خیلی زیبا نوشته شده را بردارید و کلمه به کلمه آن را رونویسی کنید" می توانید این کار را دستی یا با کامپیوتر انجام دهید ولی با خلق دوباره متن یک نفر دیگر "تعجب خواهید کرد که چه نکاتی در باره وزن، انتخاب کلمات، نقطه گذاریِ.....نویسنده یاد گرفته‌اید. تمام اینها از سرانگشتان شما به مغزتان منتقل می‌شود: از این طریق می‌توانید خیلی چیزها یاد بگیرید." اما با دسترسی به اپلیکشین غلط یاب (اسپل چک) و کمک‌های گرامری آنلاین چه کسی ویراستار لازم دارد؟
دریر می گوید: "اگر برنامه‌های نرم افزار گرامری، به اندازه‌ای که می‌گویند خوب بود، من دیگر شغلی نداشتم. ولی اینطور نیست" دریر اضافه می‌کند: "اشکال اینجاست که این برنامه‌ها واقعا نمی توانند آنچه را که برای آنها در نظر گرفته شده انجام دهند. آنها انعطاف پذیر نیستند و به حرف شما گوش نمی‌کنند. بعضی وقت‌ها شما می‌خواهید در نوشته‌تان آنچه را که "قواعد مقدس دستور زبان" خوانده می‌شود کنار بگذارید ولی این اختیار از شما گرفته شده." حتی به غلط یاب هم نمی‌شود اطمینان کرد. دریر، اذعان دارد که تمام مدت از غلط یاب استفاده می‌کند و می‌گوید حتی اگر خیلی در نوشتن دقت کرده‌اید، خوب است که بتوانید آن را یک بار دیگر مرور کنید. البته او هشدار می‌دهد که هیچ نرم افزاری را نمی‌شناسد که بتواند تفاوت بین دو کلمه با هجی متفاوت ولی تلفظ یکسان را تشخیص دهد.
