تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۷/۱۶ ساعت ۱۲:۱۱
کد مطلب : ۱۸۹۴۴۶
افزایش عمر مگس‌ها با ترکیب ۳ دارو
گروه علمی: یک ترکیب دارویی متشکل از سه دارویی که قبلاً در انسان مورد استفاده قرار گرفته‌اند، طول عمر مگس‌های میوه را به میزان قابل توجهی افزایش داده است.
فرآیندها و مکانیسم‌های مختلف و پیچیده به پیری مرتبط هستند و دانشمندان همواره به دنبال کشف یک اکسیر جادویی برای مقابله با آن و کشف بیماری‌های مربوط به افزایش سن هستند.اکنون تحقیقات جدیدی به سرپرستی کالج دانشگاهی لندن و انستیتوی زیست شناسی و پیری مکس پلانک بیش از هر زمانی به این مهم نزدیک شده‌اند. آنها توانسته‌اند طول عمر مگس‌های میوه را با استفاده از یک ترکیب دارویی سه گانه ساخته شده از داروهایی که روی انسان هم استفاده می‌شوند ۴۸ درصد افزایش دهند.دکتر "خورخه کاستیلو-کوآن" نویسنده این پژوهش می‌گوید: با افزایش امید به زندگی، ما شاهد افزایش بیماری‌های مرتبط با افزایش سن هستیم.بنابراین نیاز فوری به یافتن راه‌هایی برای بهبود سلامتی بدن در سنین پیری وجود دارد. در اینجا با مطالعه مگس‌های میوه که بسیار سریع‌تر از انسان پیر می‌شوند دریافتیم که یک داروی ترکیبی که فرآیندهای مختلف سلولی را هدف قرار می‌دهد، می‌تواند راهی مؤثر برای کند کردن روند پیری باشد.
سه داروی سازنده این ترکیب جادویی شامل لیتیوم است که به عنوان یک تثبیت کننده خُلقی استفاده می‌شود، ترامتینیب(trametinib) که یک داروی سرطانی است که آنزیم‌های MEK۱ و MEK۲ را مهار می‌کند و راپامایسین(rapamycin) که تنظیم کننده سیستم ایمنی بدن است که توسط باکتری‌هایی تولید می‌شود که برای اولین بار در یک نمونه خاک از جزیره ایستر یافت شد و محققان دریافتند که باعث بهبود یادگیری و حافظه در موش‌ها می‌شود.هر سه دارو در مطالعات قبلی به صورت جداگانه نشان داده بودند که طول عمر مگس‌های میوه(Drosophilia) را افزایش می‌دهند و هر دارو طول عمر مگس‌های میوه را به طور متوسط ۱۱ درصد افزایش می‌داد. اما طول عمر آنها در مطالعه جدید پس از ترکیب دو دارو حدود ۳۰ درصد افزایش یافت و در زمان ترکیب و استفاده هر سه دارو به ۴۸ درصد رسید.به نظر می‌رسد که این ترکیب دارویی به جای اینکه فقط توانایی تجمیع درصدهای افزایش طول عمر مگس‌های میوه را داشته باشد، بیشتر از مجموعه درصدهای آنها عمل می‌کند. در عین حال، هر یک از این سه دارو مکمل یکدیگر هستند و عوارض جانبی یکدیگر را کاهش می‌دهند.
به عنوان نمونه محققان خاطرنشان کردند که راپامایسین به خودی خود می‌تواند در متابولیسم چربی تاثیری مشابه با مقاومت به انسولین در افراد داشته باشد، اما آنها می‌گویند به نظر می‌رسد که لیتیوم این اثر منفی را خنثی می‌کند.با این حال اثرات ضد پیری تجمعی این ترکیب دارویی در درجه اول به دلیل داروهای فعال در مسیرهای سیگنالینگ جداگانه در شبکه سنجش مواد مغذی است. این شبکه واکنش بدن را نسبت به تغییرات در سطح مواد مغذی تنظیم می‌کند و مهمتر از آن، فقط در مگس‌های میوه یافت نمی‌شود، بلکه در همه موجودات از کرم‌ها گرفته تا انسان یافت می‌شود.محققان با هدف نهایی آزمایش این ترکیب دارویی روی انسان، ابتدا به درک بهتر نحوه عملکرد داروها و ارزیابی اثرات آنها بر روی کل بدن می‌پردازند. سپس امیدوارند که آزمایش‌هایی را انجام دهند که حیوانات پیچیده‌تری مانند موش‌ها را قبل از آزمایش‌های انسانی مورد آزمایش قرار دهند.
"لیندا پارتریج" یکی از محققان این مطالعه می‌گوید: شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد که پولی‌قرص‌ها(polypill) که قرص‌های ترکیبی از مقدار کمی از داروهای متعدد هستند، می‌توانند به عنوان دارویی برای جلوگیری از بیماری‌های مرتبط با پیری مؤثر باشند. گروه‌های تحقیقاتی برای درک مکانیسم فرآیند پیری تلاش می‌کنند و به دنبال یافتن راه‌هایی برای کمک به مردم برای طول عمر بیشتر هستند. ما در تلاش نیستیم که مرگ را فریب دهیم، بلکه به مردم کمک می‌کنیم در سال‌های پایانی زندگی خود سالم و عاری از بیماری باشند.این اولین باری نیست که محققان با استفاده از یک ترکیب دارویی طول عمر یک موجود را تقریباً دو برابر می‌کنند. سال گذشته یک تیم تحقیقاتی طول عمر یک کرم میکروسکوپی را افزایش داد. جالب آنکه راپامایسین یکی از سه دارویی بود که در آن مطالعه نیز استفاده شد.این مطالعه جدید در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم(PNAS) منتشر شده است.
سه داروی سازنده این ترکیب جادویی شامل لیتیوم است که به عنوان یک تثبیت کننده خُلقی استفاده می‌شود، ترامتینیب(trametinib) که یک داروی سرطانی است که آنزیم‌های MEK۱ و MEK۲ را مهار می‌کند و راپامایسین(rapamycin) که تنظیم کننده سیستم ایمنی بدن است که توسط باکتری‌هایی تولید می‌شود که برای اولین بار در یک نمونه خاک از جزیره ایستر یافت شد و محققان دریافتند که باعث بهبود یادگیری و حافظه در موش‌ها می‌شود.هر سه دارو در مطالعات قبلی به صورت جداگانه نشان داده بودند که طول عمر مگس‌های میوه(Drosophilia) را افزایش می‌دهند و هر دارو طول عمر مگس‌های میوه را به طور متوسط ۱۱ درصد افزایش می‌داد. اما طول عمر آنها در مطالعه جدید پس از ترکیب دو دارو حدود ۳۰ درصد افزایش یافت و در زمان ترکیب و استفاده هر سه دارو به ۴۸ درصد رسید.به نظر می‌رسد که این ترکیب دارویی به جای اینکه فقط توانایی تجمیع درصدهای افزایش طول عمر مگس‌های میوه را داشته باشد، بیشتر از مجموعه درصدهای آنها عمل می‌کند. در عین حال، هر یک از این سه دارو مکمل یکدیگر هستند و عوارض جانبی یکدیگر را کاهش می‌دهند.
به عنوان نمونه محققان خاطرنشان کردند که راپامایسین به خودی خود می‌تواند در متابولیسم چربی تاثیری مشابه با مقاومت به انسولین در افراد داشته باشد، اما آنها می‌گویند به نظر می‌رسد که لیتیوم این اثر منفی را خنثی می‌کند.با این حال اثرات ضد پیری تجمعی این ترکیب دارویی در درجه اول به دلیل داروهای فعال در مسیرهای سیگنالینگ جداگانه در شبکه سنجش مواد مغذی است. این شبکه واکنش بدن را نسبت به تغییرات در سطح مواد مغذی تنظیم می‌کند و مهمتر از آن، فقط در مگس‌های میوه یافت نمی‌شود، بلکه در همه موجودات از کرم‌ها گرفته تا انسان یافت می‌شود.محققان با هدف نهایی آزمایش این ترکیب دارویی روی انسان، ابتدا به درک بهتر نحوه عملکرد داروها و ارزیابی اثرات آنها بر روی کل بدن می‌پردازند. سپس امیدوارند که آزمایش‌هایی را انجام دهند که حیوانات پیچیده‌تری مانند موش‌ها را قبل از آزمایش‌های انسانی مورد آزمایش قرار دهند.
"لیندا پارتریج" یکی از محققان این مطالعه می‌گوید: شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد که پولی‌قرص‌ها(polypill) که قرص‌های ترکیبی از مقدار کمی از داروهای متعدد هستند، می‌توانند به عنوان دارویی برای جلوگیری از بیماری‌های مرتبط با پیری مؤثر باشند. گروه‌های تحقیقاتی برای درک مکانیسم فرآیند پیری تلاش می‌کنند و به دنبال یافتن راه‌هایی برای کمک به مردم برای طول عمر بیشتر هستند. ما در تلاش نیستیم که مرگ را فریب دهیم، بلکه به مردم کمک می‌کنیم در سال‌های پایانی زندگی خود سالم و عاری از بیماری باشند.این اولین باری نیست که محققان با استفاده از یک ترکیب دارویی طول عمر یک موجود را تقریباً دو برابر می‌کنند. سال گذشته یک تیم تحقیقاتی طول عمر یک کرم میکروسکوپی را افزایش داد. جالب آنکه راپامایسین یکی از سه دارویی بود که در آن مطالعه نیز استفاده شد.این مطالعه جدید در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم(PNAS) منتشر شده است.
مرجع : ایسنا
