گروه اقتصادی: دکتر محمدرضا جهانبیگلری اقتصاددان و فعال اقتصادی در یادداشتی در سایت «نود اقتصادی» نوشت: در شرایط فعلی کشور به یک رئیس جمهور تصمیم ساز، تصمیم گیر و اجرایی که با اقتدار گام بردارد نیاز است. در سالهای اخیر بیشتر شاهد تصمیم گیری دو عضو میانی کابینه برای کشور هستیم. آقای نوبخت معاونت ریاست جمهوری است، ولی در عمل مستقلا به عزل و نصبهای مقامات ارشد دولت مشغول است و آقای واعظی بعنوان مسئول دفتر رئیس جمهور عزل و نصب مدیران میانی را برعهده دارد، وظیفهای را که مستقیما بر عهده رئیس جمهور و معاون اول ایشان و وزراء کابینه است.
در کشوری همانند جمهوری اسلامی ایران که دارای اقتصاد وابسته دولتی است، همانند بسیاری از کشورهای منطقه که عموما دارای منابع نفت وگاز هستند مدیران ارشد دولتی که سکاندار بخش اقتصادی را برعهده میگیرند نقش بسزایی را در پیشبرد اهداف توسعهای خواهند داشت. پس این افراد میبایست دارای صلاحیتهای بیشتری نسبت به الباقی اعضاء کابینه داشته باشند.
لذا انتصابهای سلیقهای بطور حتم به کشور لطمه می زند تا جایی که وزیر بهداشت، وزیر اقتصاد و رئیس سازمان خصوصی سازی که اخیرا منصوب شدند از معاونین و دوستان آقای نوبخت هستند و مدیران بانکی وبیمه ای ومدیران میانی را آقای واعظی در انتخابشان نقش دارد. حتی وزیر اقتصاد و رئیس بانک مرکزی اختیاری در این مورد و موارد مهمتر ندارند. به نظر میرسد برخی تصمیمات مهم اقتصادی کشور، بدون اینکه بررسیهای کارشناسی درستی قبل از آن به انجام رسیده باشد، توسط چند نفر از نزدیکان دولت اتخاذ وابلاغ میشود. بدون شک اگر اینطور باشد، این تصمیمات با توجه به نوع اقتصاد کشور لطمه بزرگی به بخش خصوصی فعال وارد میآورد و این مسئله هیچ دلیلی و ربطی به شرایط سیاست خارجی کشور و وضعیتی که درآن قرارداریم ندارد !
در افکار عمومی این تصور بوجود آمده انگار رئیس جمهور و معاون اول صرفا نظاره گر اتفاقات هستند و هیچ اختیاری در اداره امور کشور ندارند و رئیس جمهور صرفا اهداف خود را بر امور سیاسی وسیاست خارجی محدود نموده است! امید است رئیس جمهور محترم پاسخگوی این موارد به افکار عمومی واقتصاددانان وفعالان اقتصادی کشور باشند و در زمان کوتاه باقی مانده نسبت به تغییر و بهبود شرایط اقدام نمایند.
ایران از معدود کشورهایی است که شاخص فلاکت دو رقمی دارد
مرتضی عزتی استاد اقتصاد دانشگاه تربیت مدرس نیز گفت: میزان شاخص فلاکت برای ایران سالهاست که مناسب نیست. بیشتر کشورهایی که در دنیا هستند مجموعه تورم و بیکاریشان بسیار پایینتر از کشور ما هست. به عنوان نمونه باید اشاره کنم که شاخص فلاکت بیشتر کشورها یک رقمی است و به ندرت میبینیم که این شاخص برای کشوری بالای ۱۰ درصد باشد. در این میان باید توجه داشته باشیم که چند کشور وجود دارد که مجموع شاخص بیکاری و تورمشان بالای ۲۰ درصد است. در سال ۹۸ به علت اینکه نرخ تورممان پایینتر میآید قطعا مقدار شاخص فلاکتمان نیز پایینتر از سال ۹۷ خواهد بود. ولی اینکه کشورهای دیگر چه تغییری بکنند و آیا اینکه میتوانیم این رتبه پایین را تغییر دهیم یا نه؛ بسته به تغییراتی است که در کشورها رخ میدهد.