پرسپولیس در حال ریکاروی روحی و فنی است. به این خاطر که در تعطیلات به سر میبرد و از سویی در ۶ هفته سپری شده از نظر امتیازی اصلاً خوب عمل نکرده است. همچنین در بازیهای انجام داده ۳ گل زده و این نشان میدهد در فاز تهاجمی اصلاً تیم خوبی نیست.یکی از اشکالات بزرگ تیم پرسپولیس این است که کالدرون مدام ترکیب و سیستم تیمش را تغییر میدهد. تا به این جای کار که ۶ هفته از بازیها سپری شده با سه سیستم بازی کرده است. همچنین ترکیب تیم مدام تغییر میکند. این مانع از ایجاد هارمونی و هماهنگی بین اعضای تیم است. همه تغییرات در سبک بازی و ترکیب تیم باید قبل از بازیها صورت میگرفت و معمولاً تیمهای مدعی بازیها را با یک ترکیب خاص و یک سیستم شروع میکنند و در ادامه تغییرات برای تقویت است نه شناخت و رسیدن به ترکیب و سبک بازی واحد.
البته بهترین راه حل این بود که کالدرون راه برانکو را میرفت به این خاطر که راه برانکو منجر به قهرمانی تیم در لیگ برتر و جام حذفی شده بود. مربیان میگویند به ترکیب برنده نباید دست زد، اما کالدرون خلاف این عمل کرد و به ترکیب تیم برنده دست زد. نمونه اش در خط دفاع سیدجلال حسینی جایگاه خود را از دست داده است. شاید کالدرون از این هراس دارد اگر با ترکیب و سبک بازی برانکو به میدان برود دیگران اینطور اذعان کنند این تیم، تیم برانکو است. این گفتار بهتر از وضعیت فعلی است که تیم در ۶ بازی نیمی از امتیازات را از دست داده است و مشخص نیست با ادامه این روند میتواند مدعی شود یا نه.البته فرصت برای کالدرون وجود دارد تا شروع هفته هفتم لیگ برتر اشکالات تیم را به حداقل برساند و به ترکیب و سبک بازی واحد برسد. مورینیو در این باره میگوید فوتبال ورزش سادهای است، اما رعایت سادگی در فوتبال سخت است.از همه مهمتر کالدرون اگر با ادامه راه برانکو اکنون در صدر جدول قرار داشت، تحسین میشد حتی اگر خیلیها میگفتند راه برانکو را ادامه داده است. به خصوص که در فوتبال ادامه راه مربی موفق هم سخت است. همانطور که همه میدانند قهرمان ماندن در ورزش سختتر از رسیدن به قهرمانی است.