گروه ورزشی: مصطفی دنیزلی سرمربی تراکتور تبریز بعد از شکست تیمش مقابل استقلال، با شبکه تلویزیونی «یورو اسپورت» ترکیه مصاحبهای داشت و از حضور در این تیم صحبت کرد.
دنیزلی که میگوید ایران کشوری متفاوت برای او است و معتقد است تراکتور با 2 تیم بزرگ پایتخت فرق دارد، در این مصاحبه درباره تراکتور اینچنین صحبت کرد: «توصیف تراکتور کار سادهای نیست. تراکتور تیم یک شهر خاص نیست، بلکه تیم یک منطقه است، تیمی که در تمام شهرهای ایران طرفدار دارد. این باشگاه در سال 1970 میلادی تأسیس شده، مردمانش بسیار دلسوز هستند و در فوتبال هم بسیار به تراکتور وابستهاند.تیمهای دیگری هم در تبریز هستند اما تراکتور برای آذریهای ایران تیمی متفاوت از بقیه تیمهای تبریزی است، بنابراین مسئولیتمان بابت کاری که اینجا میکنیم، کمی متفاوت است. من کسی هستم که سالها در ایران بودهام و تمامی نقاط ایران را میشناسم. زمانی که من در ایران مربیگری میکردم، تراکتور هنوز در لیگ برتر ایران نبود. حالا اما انتظارات مردمان این شهر و این منطقه از تیم محبوبشان بسیار زیاد است و آنها تشنه موفقیت تیمشان هستند.این چیزی است که البته در بین طرفداران تمامی تیمهای ترکیهای هم میبینیم.هنگامی هم که این انتظارات زیاد میشود، فشارها میتواند تأثیر منفی روی تیم بگذارد. ما یکی از تیمهایی هستیم که بیشترین بازیکن را در تیم ملی فوتبال ایران داریم و شاید از این حیث بیشترین سهمیه را در تیم ملی داشته باشیم. 6 بازیکن ما عضو تیم ملی ایران هستند، به همین خاطر مسئولیت ما کمی متفاوت و نسبتاً سنگین است.»
سرمربی ترکیهای تراکتور در مواجهه با این پرسش که «آیا شما میتوانید تیمتان را به قهرمانی برسانید؟»، گفت: «در این مورد چیز زیادی نمیدانم.فوتبال ورزشی است که باید در آن همه را شکست دهید، هم رقیبتان را و هم گاهی داوران را. من در طول زندگیام در مورد داوران منفی صحبت نکردهام اما ممکن است که داوران هم در روزهایی روی فرم نباشند و در یکیاز همین روزها ممکن است تصمیماتی علیه شما بگیرند.بنابراین برخی از این سوت زدنها هم ممکن است روی روند تیم در لیگ تأثیر بگذارد. به همین خاطر ما میخواهیم با وجود همه این مسائل راه خودمان را طی کنیم. تراکتور پیش از این هرگز موفق به کسب عنوان قهرمانی در لیگ نشده، به همین خاطر مردم اینجا میخواهند قهرمانی در لیگ را تجربه کنند.تراکتور اخیراً از حیث تعداد تماشاگر در یک بازی، در رده پنجم جهان قرار گرفت. میدانید این به چه معنی است؟ همانطور که میدانید من در سه تیم بزرگ باشگاهی ترکیه مربیگری کردهام و سالها در باشگاههایی که 20 تا 25 میلیون هوادار دارند کار کردهام اما نمیتوان آنها را در این رده قرار داد و تراکتور در اینجا بسیاری از باشگاهها را از این حیث پشتسر میگذارد.»
سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال ترکیه در رابطه با فوتبال ایران هم گفت: «فوتبال در زندگی اجتماعی همه جوامع از جایگاه ویژهای برخوردار است.وقتی یک تور جهانی را از اروپا به آمریکای جنوبی، از آسیا تا استرالیا و آفریقا انجام دهید، متوجه میشوید فوتبال چقدر ورزشی تماشایی است. در ایران هم همینطور است.از شهر تبریز برایتان صحبت کردم. بیشتر از تعداد تماشاگرهایی که برای دیدن یک بازی در ترکیه به ورزشگاه میروند، در فرودگاه تبریز برای استقبال از من آمده بودند. در بازی تیم ملی فوتبال ایران مقابل کامبوج برای اولین بار خانمها به ورزشگاه رفتند که این روز خاصی برای خانمها و فوتبال ایران بود. در همه جای ایران، مردم عاشق فوتبال هستند. در تمام ایران مردم عاشق فوتبال هستند اما تبریزیها طور دیگری عاشق فوتبال هستند و رابطه متفاوتی با فوتبال دارند.
تیم ملی فوتبال ایران حالا یکی از تیمهای برتر خاورمیانه است. ترکیه پیش از ایران از این مرحله عبور و به مرحلهای بالاتر از فوتبال رسیده و حالا نوبت ایران برای گذر از این مرحله است. تیم ملی ایران معمولاً در هر تورنمنت آسیایی و جام جهانی رقابت میکند که این قطعاً باعث افزایش علاقه مردم به این ورزش میشود. همانطور که شما گفتید من در پرسپولیس هم مربیگری کردهام. تیمی که 20 میلیون هوادار دارد.وضعیت استقلال هم همینطور است. تراکتور اما از این دو تیم متفاوت است، یعنی اینکه تراکتور تنها تیم یک شهر نیست و هویت بسیار متفاوتی دارد. در اینجا مردم انتظار قهرمانی دارند، چیزی که پیش از این آن را تجربه نکردهاند. وقتی با آنها روبهرو میشویم میگویند که دو قهرمانی ما را گرفتند. اینکه هواداران تراکتور در این زمینه حق دارند یا خیر، من نمیتوانم نظری بدهم چون نمیدانم چه اتفاقاتی پیش از این افتاده. امیدوارم این فصل با چنین مسائلی مواجه نشویم.»
مصطفی دنیزلی با اشاره به تجربههای سرمربیگریاش در کشورهای مختلف ادامه داد: «با توجه به کار در سه باشگاه بزرگ ترکیه، از کار در کشورهای ایران، آلمان و خود ترکیه واقعاً لذت بردم و تغییر را حس کردم. پیش از اینکه به تراکتور بیایم، سه پیشنهاد جدی دریافت کردم اما به آنها پاسخ منفی دادم. من ایران را دوست دارم و شاید به خاطر ارتباطی که با فرهنگش دارم، ایران کشوری متفاوت برای من است.»