وضعیت مصرف نفت تعریفی ندارد

اما ممکن است همه چیز آن طور که به نظر می‌رسد نباشد. عمده رشد مصرف از سوی چین بوده اما رشد مصرف چین با افت فروش خودرو و کندی رشد اقتصادی این کشور همخوانی ندارد.به احتمال زیاد توزیع کنندگان و مصرف کنندگان سوخت در چین از فرصت قیمت‌های پایین‌تر بهره برده و میزان فرآورده‌هایی که در دپوی سوخت و در مخازن کاربر نهایی نگهداری می‌کنند را پیش از این که قیمت‌ها دوباره بالا رود افزایش داده‌اند.اگر چنین موضوعی صحت داشته باشد، عمده این افزایش مصرف به دلیل ذخیره سازی در یک کشور به جای رشد پایدار مصرف است و اگر قیمت‌ها در سال آینده دوباره افزایش پیدا کند، احتمالا معکوس خواهد شد.طبق جدیدترین آمار دولتی که به سازمان JODI گزارش شده است، مصرف در سایر نقاط جهان ضعیف مانده است.بزرگترین کشورهای مصرف کننده جهان (۱۸ کشور) که هر یک بیش از یک میلیون بشکه در روز نفت مصرف می‌کنند، رشد مصرف ۱.۶ درصد در فاصله ژوئن تا اوت را در مقایسه با مدت مشابه سال ۲۰۱۸ اعلام کرده‌اند که سریع‌ترین نرخ از آغاز سال میلادی جاری بوده و نشان دهنده بهبود از افت اندک سالانه در فاصله مارس تا مه است.

اما چین رشد مصرف ۱۳ درصد را در فاصله ژوئن تا اوت نسبت به مدت مشابه سال میلادی گذشته گزارش کرد که با کندی رشد اقتصادی این کشور تناقض دارد. بجز چین مصرف در ۱۷ کشور مصرف کننده بزرگ دیگر در فاصله ژوئن تا اوت نسبت به مدت مشابه سال میلادی گذشته ۰.۹ درصد کاهش داشت. اگر چه این نرخ نسبت به چند ماه پیش بهبود نشان می‌دهد اما همچنان ضعیف محسوب می‌شود.  روند مصرف یکنواخت یا کمتر در سایر نقاط جهان مطابق با افت جابجایی جهانی بار و افت فعالیت بخش تولید جهانی بوده که در نظرسنجی‌های تجاری گزارش شده است.بر اساس گزارش رویترز، اگر آمریکا و چین موفق شوند به مصالحه تجاری دست پیدا کنند، به اقتصاد جهانی اجازه خواهند داد سال میلادی آینده روند صعودی پیدا کند و در نتیجه رشد مصرف نفت شتاب پیدا کرده و قیمت‌ها را بالاتر خواهد برد. اما هر چه میزان قیمت نفت بالا رود، به روند ذخیره سازی چین پایان خواهد داد یا باعث کاهش سطح ذخایر می‌شود.