نبود نظارت بر فعالیت دستفروش ها کار را به جایی رسانده که بعضی از آن ها مطب سیار راه اندازی کرده و اقدام به سوراخ کردن گوش می کنند.مترو سواری به غیر از این که در کمترین زمان ممکن با حداقل هزینه مسافر را به مقصد می رساند مزیت های دیگری هم دارد. اول این که مکان مناسبی برای جولان دستفروش هاست. هم آن ها بدون پرداخت مالیات یا اجاره بها اقدام به کسب و کار کرده و مسافران در کنار سفر مایحتاج خود را تهیه می کنند. از جوراب و روسری تا لوازم التحریر و پوشاک همه چیز در این وسیله نقلیه پیدا می شود و اگر سبزی و میوه هم باشد می توان گفت بازار متحرکی در زیر زمین وجود دارد. البته این روزها مترو ماهیت دیگری هم پیدا کرده و آن تبدیل شدنش به کلینیک درمانی سیار است. دستفروش هایی که اقدام به سوراخ کردن گوش، بینی و دیگر اعضاء بدن می کنند و با اهدای گوشواره ها نگینی بازار گرمی می کنند. مصداق بارزش بانویی است که هر روز در متروی خط ۲ کلینیک زیبایی راه اندازی کرده است.
سوراخ کردن گوش فقط با ۱۰ هزار تومان
کار هر روز زن جوان است. ایستگاه متروی سرسبز سوار می شود. با اعتماد به نفس حرف می زند تا خود را ماهر در این کار نشان دهد. مثل همیشه با شور و هیجان در مترو مشغول تبلیغ کردن می شود. «خانم های عزیز گوش بدهید. سوراخ کردن گوش در کمتر از ۱۰ ثانیه، بدون درد. فقط ۱۰ هزار تومان. خانم های عزیز قیمت گوشواره فقط ۱۰ هزار تومان است. کسی نبود؟ » بعد هم روسری را از روی گوشش کنار می زند و گوشواره نگینی اش را نشان می دهد. خانمی ترغیب می شود گوشش را سوراخ کند. میانسال است. می گوید:«درد ندارد؟ می ترسم. » زن جوان به اطمینان خاطر می دهد که هنگام سوراخ کردن گوش ناراحت نمی شود. بعد از داخل کیف رنگ و رفته اش اسپری الکل بیرون می آورد و لاله گوش زن میانسال را ماساژ می دهد. بعد با چند بار ضربه میخ گوشواره، لاله گوش را سوراخ می کند. او انگار کار مهمی کرده باشد، می گوید: «دیدید چند ثانیه بیشتر طول نکشید. درد هم نداشت. » بانوان یکی یکی ترغیب می شوند که گوش خود را به دست زن جوان بسپارند.
کم توجهی مسئولان مترو به دستفروشان
او همه جور ابزار کاری دارد. در پایان آینه را روبروی مشتریانش می گیرد تا اثر دستش را به رخ بکشد. در مدت زمان کمتر ربع ساعت ۴ نفر مشتری او می شوند. در حین کار اگر سوزن گوشواره ای در گوش مشتری فرو نمی رفت آن را در کاورش گذاشته و داخل کیفش می گذاشت و معلوم نیست برای چه کسی قرار است استفاده شود. نزدش می روم تا اطمینانش را جلب کنم. می گویم: «دخترم را می آورم تا گوشش را سوراخ کند. » از او شماره ای می خواهم و زن جوان شماره اش را نمی دهد. بعد ادامه می دهد:«من هر روز این جا هستم از ساعت ۱۱ تا ۱۵ بعد به خط یک می روم. » زن جوان ایستگاه فدک پیاده می شود و بانویی که شنونده صحبت های من و زن جوان بود، به گمان اینکه چنین قصدی دارم، می گوید: «کار آن ها غیربهداشتی است. با دست آلوده بدون دستکش گوش سوراخ می کند. چند روز پیش بینی دختر خانمی را سوراخ کرد. » زن دیگری ادامه می دهد: «متاسفانه هیچ مسئولی نظارت بر کار آن ها ندارد. خود من شاهد بودم، دختر جوانی از او خواست روی شکمش نگین بگذارد. »
ایدز و هپاتیت ،پیامد کسب و کار غیربهداشتی
دکتر «فهیمه محمودی» مسئول بیماری های واگیردار مرکز بهداشت شمال این اتفاق تلخ را به شدت مرد انتقاد قرار می دهد و متذکر می شود مسئولان نظارت بر امور متروها باید دقت بیشتری بر این موضوع داشته باشند. او می گوید: «عفونت ناشی از بیماری های ویروسی و باکتریایی از همین راه می تواند انتقال پیدا کند. این افراد سودجو بدون استریل دست ها یا محیطشان اقدام به این کار می کنند. بعد از سوراخ کردن گوش باید نکات بهداشتی رعایت شود که پزشک توصیه می کند و این افراد اطلاعی ندارند که بخواهند تذکرهای لازم را ارایه دهند. هپاتیت، آبسه و ایدز از جمله بیماری هایی است که می تواند از طریق سوراخ کردن غیر بهداشتی گوش منتقل شود. از همه مهمتر ممکن است گوشواره قبلا استفاده شده باشد و همین ناقل بیماری است. »