نگاه گروگان​های سفارت​آمریکا به ایران​امروز؟

به گزارش «انتخاب»، موسسه صلح امریکا نوشت: مذاکرات جدید در ماه اکتبر اغاز به کار کرد و بالاترین سطخ تعامل بین ایران و امریکا را از زمان اشغال شفارت به خود دیده است. ایران همچنان این روز را با برگزاری مراسمی در مقابل سفارت سابق امریکا گرامی می دارد.  این سایت ادامه داد: ما از گروگان های سابق امریکایی دعوت بعمل اوردیم تا در مورد تلاش های دیپلماتیک جدید در مورد پایان دادن به مناقشه هسته ای ایران، اظهار نظر کنند. نظرات آنها به طور وسیعی متفاوت بود. جان لیمبرت: کارمند سیاسی سفارت امریکا در سال 1979 و دستیار معاون وزیر خارحه امریکا در امور ایران شد. زمان دیالوگی جدید فرا رسیده است. 34 سال برای ما به اندازه کافی طولانی است که در جاده ای به سوی ناکجاآباد گیر کنیم اکنون ما با گیاه ظریفی روبرو هستیم که نیازمند مراقبت بسیار است تا پوسیده یا پژمرده نشود.



ایا زمان دیالوگ با ایران فرا رسیده است: پاسخ آن اسان است: این، اقدامی است که خیلی وقت پیش باید انجام می شد. گفتگو با ایران زمانش فرا رسیدهاست و باید بدون پیش شرط اغاز شود.
          
دیالوگ جدیدی که پرزیدنت روحانی آن را اغاز کرده چیزی جز تغییر وجهه تهران به منظور رهایی از شر تحریم های بین المللی است. به منظور لغو تحریم ها، ایران در حال سخن گفتن از تغییر در برنامه هسته ای خود است. برخی امیدوارند که این اتفاق ، واقعی باشد و ایران تمام سایت های خود را به آژانس نشان خواهد داد.عنصر اصلی جمهوری اسلامی ایران همچنان مرگ بر امریکا است و مهم نیست که در رسانه ها چه گفته می شود. تهران باید به مسائل دیگری در کنار حقوق بشر و حمایت از گروه هایی چون حزب الله و رژیم اسد پاسخ دهد! از نگاه بنده، ایران هرگز برای اشغال سفارت امریکا در 4 نوامبر 1979 و و 444 روز درد و رنجی که دیپلمات های ما کشیدند و همچنان امروز می کشند عذرخواهی نکرده است! با این اوصاف ایرانیان هر ساله باز هم در سفارت سابق امریکا در تهران جمع می شوند تا پرچم امریکا را بسوزانند و فریاد مرگ بر امریکا سر دهند.

همانطور که شنیده اید، احمدی نژاد گرگی در لباس گرگ است و روحانی گرگی در لباس میش! تغییر دائم در روابط زمانی صورت می گیرد که با رضایت امریکا از هرنوع توافق بر مسائل هسته ای همراه باشد. بدون این معیار، امریکا نباید مذاکرات را ادامه دهد تا زمانیکه ایرانیان با توافقی کنار بیایند که به این مسائل پاسخ می دهد.

احساس می کنم که دولت امریکا ما را ناامید کرده است. اگر ایالات متحده اینچنین مشتاق روابط با ایران است پس ما شانس و فرصت تلافی 14.5 ماه ونیم از زندگی مان را نداریم، چه برسد به درد، رنج که کشیدیم. ما 30 سال است که از سوی کشورمان بهخاطر عدم مجازات ایران رها شده ایم!

از نگاه من، دیپلماسی هلو و کرم، شگرد هوشمندانه ای برای طفره رفتن و ادامه ساخت سلاح هسته ای است. هدف بنیادگرایی اسلامی در نهایت تسلط بر جهان است. بیایبد فریب این شگرد را نخوریم. سخنان زیبا را فراموش کنید و طلب اقدام عملی کنید!

این مذاکرات کلافه کننده است. قسمت آزاردهنده ماجرا آن است که دولت ما حاضر نیست که ایران را به خاطر نگه داشتن 52 امریکایی به مدت 444 روز مقصر دانسته و در مذاکرات اخیر هم انها تصمیم گرفتند که با ایران مذاکره کنند، آن هم زمانیکه این کشیور هنوز هیچ امتیازی نداده است. زمانش فراسیده که از 4 نوامبر اغاز کنیم. روزی که ما به گروگان گرفته شدیم. روزی که به سرعت روابط ایران و امریکا را تغییر داد و زمان آن رسید که ایران برای اقدام غیرقانونی خود مقصر شناخته شود و غرامت بپردازد!