باورپدیزی کلید استقبال از یک فیلم است

در ترکیب بازیگران فیلم «شنای پروانه» عنوان با معرفی آبان عسکری دیده میشود، او که بازیگری را از تئاتر آغاز کرده است، در پاسخ به اینکه مسیر بازیگری در تئاتر تا معرفی در سینما چطور پیش رفته است،گفت: من هم مثل بسیاری از فارغ التحصیلان تئاتر، سالها بعنوان بازیگر در تئاتر فعالیت کردم اما همیشه دورنمای بازیگری در سینما را در ذهن داشتم. از آنجا که جنس فضای فیلم «شنای پروانه» به مستند نزدیک می‌شود، در ترکیب بازیگران علاوه بر حضور بازیگران سرشناس، از چهره‌های جدید و بازیگران تئاتر استفاده شده تا به فضای فیلم طراوت و باورپذیری بیشتری دهد. خوشحالم که اولین حضورم در سینما با یک فیلم دغدغه مند که با عوامل درجه یک ساخته شده اتفاق افتاده است. فکر می‌کنم برای هر بازیگری چنین شروعی بسیار دلچسب است.

او که سابقه همکاریاش با محمد کارت به تجربه نویسندگی «بچه خور» برمی گردد، در پاسخ به اینکه همکاری در «شنای پروانه» چقدر مبتنی بر تجربه همکاری اش در گذشته است؟ توضیح داد: ما سالهاست در تولید فیلم مستند با هم همکاری میکنیم. در تئاتر و فیلم کوتاه با هم همبازی بوده ایم، در «بچه خور» من بعنوان نویسنده حضور داشتم. طبیعتا ماحصل هشت سال همکاری میتواند دید جامعی از توانایی و استعداد طرف مقابل ایجاد کند. محمد کارت کارگردان فیلم، تمام عواملش را با وسواس انتخاب می‌کند گاهی برای انتخاب یک بازیگر فرعی همان وسواسی را به خرج می‌دهد که در انتخاب بازیگر اصلی به خرج می‌دهد. بنابراین با ایمان و یقین همه بازیگرانش را انتخاب کرده است. همچنین آقای صدرعاملی نیز در انتخاب بازیگران دقت داشتند و مشاوره می‌دادند. من هم خوشحالم که با چنین وسواسی انتخاب شدهام. ضمن اینکه اساسا تعمدی وجود داشت که نقش را باید یک چهره جدید بازی می‌کرد، استفاده از بازیگر چهره برای این نقش در راستای تحلیل تهیه کننده و کارگردان نبود. من با تمام داشته هایم که از سینمای مستند و بازی در تئاتر نشأت می‌گیرد سعی کردم تمام توانم را برای ایفای این نقش به کار بگیرم. امیدوارم مخاطب از تلاش من راضی باشد. اگر هم نباشد، نقد برای من بهترین معلم است. و می توانم خود را بر اساس بازخوردها ادیت کنم. آقای صدرعاملی از معدود فیلمسازانی هستند که از حضور چهره‌های جدید در سینما استقبال می‌کنند حمایت ایشان از من و بقیه بازیگران تئاتر که در این فیلم حضور دارند واقعا ستودنی ست. بسیاری از بازیگران تئاتر منتظر چنین حمایتی هستند. امیدوارم امثال ایشان را در سینما بیشتر ببینیم. 

آبان عسگری در پاسخ به اینکه در یک فیلم با موضوع لاتی زنان کجای قصه قرار دارند؟ گفت:بعضی از زنهای این فیلم در نقش مادر، خواهر و همسر سوژه های اصلی بخشی از بار قصه را حمل می‌کنند. و برخی دیگر نماینده آن دسته از زنهایی هستند که بخاطر زندگی در چنین فضایی و ارتباطی که با سوژه های اصلی دارند متحمل رنج مضاعف شدهاند. صدایشان کمتر شنیده شده و اغلب در سینما از رنجهایشان بهره برداری توریستی و سانتیمانتال شده است. اگر شاعرانه بخواهم بگویم در این فضای مردانه صدای جیغ زنی در دوردست مدام شنیده می شود.  بازیگر شنای پروانه ای درباره پیش بینی اش از استقبال مخاطبان مطرح کرد: آن بخشی از مردم که دوربین کمتر به سمت آنها بوده، خود  را در «شنای پروانه» خواهند دید. با توجه به اینکه فیلم متکی به پژوهشی مستندگونه در بخشهای مختلف فیلمنامه، طراحی صحنه، طراحی لباس و غیره است، به باورپذیری که کلید استقبال مردم از یک فیلم است امیدوارم.