بهار نیوز - نوروز جشن سالیانه بیش از ۳۰۰ میلیون نفر

گروه فرهنگی: بر خلاف تصوری که بعضی از غربی ها در مورد نوروز دارند و آن را مانند جشن سال چینی، مختص به یک گروه یا قوم خاص می دانند اما نوروز در بین بیش از 300 میلیون نفر از مردم جهان شناخته شده است.

در بسیاری از کشورهای فارسی زبان هم نه تنها آن را جشن می گیرند بلکه از چند هفته قبل به استقبالش می روند. هر کدام از این کشورها به شکلی خاص نوروز را جشن می گیرند و هر کدام غذاها و شیرینی های محلی خود را برای این رویداد طبیعی و تاریخی می پزند. خالی از لطف نخواهد بود که این گزارش نیز به قسمتی از این رویداد باستانی بپردازد.
همه چیز انگار زیر سر چهارشنبه سوری است!
تا زمانی که سر و کله آخرین سه شنبه سال پیدا نشود، نمی توان به خود قبولاند که بهار در راه است و تنها چند روز دیگر به پایان سال باقی مانده است. کتاب تاریخ ایران را که ورق بزنیم و بخواهیم به دنبال اولین نشانه های این شب پر نور بگردیم، باید به هزاران سال پیش و به زمانی برگردیم که اساطیر ایرانی در میان مردم ایران زمین بسیار محبوب بوده اند. در میان زرتشتیان، این یک باور دیرینه است که روح اموات در آخرین شب چهارشنبه سال برای دیدن خانواده و اقوام، از دیار باقی به خانه اش بر می گردد و چون در شب این اتفاق می افتد، پس ممکن است که روح متوفی راهش را گم کند و نتواند خانه خود را پیدا کند؛ به همین خاطر، خانواده متوفی با روشن کردن آتشی در بالای پشت بام خانه، به روح اموات خود، راه را نشان می داده اند. این رسم با همین کیفیت و با همین میزان احترام، هنوز در محله های زرتشتی نشین ایران، به ویژه در خانه های قدیمی مناطق مورچه خورت اصفهان و یزد و کاشان اجرا می شود. اما ذات روشن و پرنور این جشن باعث شده تا در دیگر شهرهای ایران نیز، این رسم به شکل امروزی برگزار شود و تمام شب همراه می شود با آتش چرخانی و فشفشه ها و کپه های آتش در هر محله. آتش در میان ایرانیان عنصری بسیار مقدس و مورد احترام بوده است. البته این تقدس برای این عنصر، پر بی راه نیست؛ آتش تنها عنصری است که می تواند خطرناک ترین آلودگی ها را به طور کلی نابود کند. آتش پاک کننده همه پلیدی ها است و این موضوع برای همگان ثابت شده است.
می رسد اینک بهار!
برای میلیون ها نفر در جهان، نوروز یک رویداد کم اهمیت و یک جشن کوچک نیست. روز اول فروردین، شروع سال جدید، غذاهای جور وا جور و خوشمزه، برنج تازه دم کشیده و ادویه های خوشبو، دورهمی های فامیلی، خیابان های شاد و صدای ساز و دهل همگی از نشانه های ورود مبارک بهار و شروع نوروز در کشورهای فارسی زبان در جهان است. اما نوروز به همین ها ختم نمی شود! نوروز نماد صلح و دوستی میان نسل های پیشین و جدید است. نوروز پیوندی دوباره میان خانواده ها و خویشاوندان دور و نزدیک است. سازمان ملل متحد درباره نوروز می گوید: « نوروز زمانی برای اعتماد و مصالحه میان ملت ها است! این رویداد می بایست میان فرهنگ ها و قومیت های مختلف نشر داده شود تا مجامع بین المللی به معنای واقعی دوستی پی ببرند. » همه ما به نحوی از ویژگی های نوروز و روح پاک آن استفاده می کنیم و سعی می کنیم پلیدی ها و خصومت ها را به باد بهاری بسپاریم تا به نقاطی دور از دسترس ببرد.
فلسفه نوروز و محبوبیت آن
نوروز یک رویداد تاریخی و طبیعی است که بنیان برگزاری اش به ایران و ایرانیان بر می گردد. اما نیازی نیست که حتما یک شخص ایرانی باشد تا این رویداد را جشن بگیرد. سال جدید ایرانی، نام و افتخارش برای ایرانیان ثبت شده است اما این جشن آنقدر بزرگ و دارای ابعاد انسانی بزرگ است که هر کسی در هر نقطه ای از دنیا با کوچک ترین بهانه برای صلح و دوستی، می تواند از ضمیر نوروز بهره بگیرد. نوروز، درست اولین روز بهار است و تقویم جلالی که به دست ابوریحان بیرونی، یکی از بزرگ ترین دانشمندان و حکیمان تمام دوران، نوشته شده است؛ با احتساب دقیق ساعات و روزها و ماه ها، توانسته دقیق ترین تاریخ تحول سال و آغاز فصل بهار را به ما نشان بدهد و ما نیز به عنوان یک ایرانی، به این نبوغ در علم ستاره شناسی می بالیم. در خلال همین مشاهدات اخترشناسی، نوروز درست در لحظه ای اتفاق می افتد که زمین یک دور کامل به دور خورشید چرخیده باشد. خیلی جالب است که بدانید، نوروز یک جشن مذهبی نیست و متعلق به هیچ تفکر دینی نمی شود. این جشن، کاملا الهام گرفته از ذات هستی بخش طبیعت است و همراه با جلوه گری و نوگرایی طبیعت است. اصلا به همین خاطر است که مردم در این روزها شروع به خانه تکانی می کنند و هر غباری ار از تن زندگی خود جدا می کنند. نوروز مملو از جشن ها و دورهمی ها و صد البته غذاهای رنگارنگ و فراوان است!
چه کسانی نوروز را جشن می گیرند؟
نوروز در سال 2010 میلادی به صورت رسمی به عنوان یک رویداد و جشن مهم برای تحویل سال در مجامع بین المللی به رسمیت شناخته شد. به رسمیت شناخته شدن نوروز، جدا از همه زیبایی های آن و کم کم شناخته شدنش در میان ملل دیگر، درخواستی بود از طرف کشورهای ایران، افغانستان، آلبانی، هند، قزاقستان، ترکیه و ترکمنستان به سازمان ملل متحد که در طی چندین سفر، بالاخره به عنوان یک رویداد طبیعی و انسانی، به رسمیت شناخته شد. اما کار به این جا ختم نشد و نوروز هر روز وسعت بیش تری در جهان پیدا کرد تا این که طبق آخرین آمار، بیش از 300 میلیون نفر در جهان، نوروز را به طور رسمی جشن می گیرند.
سیزدهم فروردین یا همان سیزده به در
افسانه های بسیاری در مورد سیزدهمین روز فروردین وجود دارد که هر کدام برای تعریف کردن و بررسی، جایگاه خود را دارد و وقتی مجزا را می طلبد. نام دیگری که برای این روز در ایران انتخاب شده، روز طبیعت است. معمولا در این روز، ایرانیان و هر کسی که نوروز را گرامی می دارد، از خانه خود بیرون می آید و به دل طبیعت می زند تا آخرین روز تعطیلات را در کنار خانواده و دوستان و خویشاوندان به تفریح و استراحت بپردازد. یکی از رویدادهای تاریخی که در مورد این روز روایت شده است، مربوط می شود به قتل عام تعداد بسیاری از ایرانیان که به دست قوم صهیون در باستان اتفاق افتاده است. یکی از عمده دلایلی که بعد از آن قتل عام، همه از خانه های شان بیرون می آیند، دقیقا به این دلیل است که کسی تمایل به یادآوری آن قتل عام ندارد و به خاطر این که بیش تر افراد ترور شده، در خانه های شان بوده اند، مردم ایران زمین، ماندن در خانه را در این روز، خوش یمن نمی دانند و ترجیح می دهند در بیرون از خانه باشند تا نحسی آن اتفاق شوم از یادشان برود و این روز را با همراهی خانواده شان، به روزی زیبا و خوش یمن تبدیل کنند.