وضعيت اسفبار اقامت ايرانيان در كربلا/تصاوير

در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻪ ھﺮ ﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮ ﺗﻌﺪاد زاﺋﺮان ﻋﺘﺒﺎت ﻋﺎﻟﯿﺎت اﻓﺰوده ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺷﺎھﺪ اﺷﺘﯿﺎق ھﻤﻮﻃﻨﺎن ﺑﺮای ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﮐﺸﻮر ﻋﺮاق و زﯾﺎرت ﻋﺘﺒﺎت ﻋﺎﻟﯿﺎت ھﺴﺘﯿﻢ، در ﻧﻘﻄﻪ ﻣﻘﺎﺑﻞ، ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺧﺪﻣﺎت رﺳﺎﻧﯽ ﺑﻪ زاﺋﺮان ھﺮﺳﺎل ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺿﻌﯿﻒ​ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد و اﯾﻦ روزھﺎ ﺷﺮاﯾﻂ اﻗﺎﻣﺖ و ﭘﺬﯾﺮاﯾﯽ از زاﺋﺮان ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎری از زاﺋﺮان در زﻣﺎن ﺑﺎزﮔﺸﺖ از ﮐﺸﻮر ﻋﺮاق ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎری ھﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﻣﺒﺘﻼ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ؛ ﺑﯿﻤﺎری ھﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﺎور ﭘﺰﺷﮑﺎن ﺑﻪ دﻟﯿﻞ رﻋﺎﯾﺖ ﻧﺸﺪن ﻣﺴﺎﺋﻞ بهداﺷﺘﯽ در ھﺘﻞھﺎ، رﺳﺘﻮران​ھﺎ و آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ​ھﺎی ﮐﺸﻮر ﻋﺮاق ﺑﻪ ﺳﺮاغ زاﺋﺮان ﻣﯽ رود.

 زاﺋﺮان اﯾﺮاﻧﯽ در ﻣﺪت اﻗﺎﻣﺖ در ﻋﺘﺒﺎت ﻋﺎﻟﯿﺎت ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ھﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﮫﻤﺘﺮﯾﻦ اﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﺤﻞ اﻗﺎﻣﺖ زاﺋﺮان و در ﺑﺤﺚ اراﺋﻪ ﻏﺬاﺳﺖ. درﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺑﯿﺶ از 120 ھﺘﻞ در دو ﺷﮫﺮ ﻧﺠﻒ و ﮐﺮﺑﻼ وﺟﻮد دارد، اﻣﺎ ھﯿﭻ ﮐﺪام ﺣﺘﯽ از ﻧﻈﺮ اﺳﺘﺎﻧﺪاردھﺎی ھﺘﻞ داری در ﺣﺪ ھﺘﻞ ھﺎی درﺟﻪ 3 ﮐﺸﻮر اﯾﺮان ھﻢ ﻧﯿﺴﺖ.

وضع بهداشتي در عراق مناسب زائران ايراني نيست. آلودگي در هتل‌ها، اماكن عمومي و غيره بيداد مي‌كند. متأسفانه عراقي‌ها به موضوع بهداشت رسيدگي نمي‌كنند. نبود ملافه تميز در هتل، نبود ليوان يك بار مصرف و تميز نكردن هتل‌ها باعث بروز مشكلات متعددي براي زائران ايراني مي‌شود. در طول 3 روز حضور زائران در كربلا حتي يك بار نيز ملافه‌هاي هتل‌ها را تعويض نمي‌كنند و در نجف نيز همين وضعيت برقرار است. مشكلات بهداشتي در نجف به مراتب بدتر از كربلا است.

ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ در ﺳﺎل ھﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ ھﺮ زﻣﺎن ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اراﺋﻪ ﻏﺬاھﺎی ﻏﯿﺮ ﺑﮫﺪاﺷﺘﯽ و وﺿﻌﯿﺖ ﻣﺤﻞ اﻗﺎﻣﺖ زاﺋﺮان اﻧﺘﻘﺎدھﺎﯾﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﺪﯾﺮان ﺳﺎزﻣﺎن ﺣﺞ و زﯾﺎرت ﺷﺪه، ﺗﻨﮫﺎ دو ﮔﺰﯾﻨﻪ «ﭘﯿﮕﯿﺮی و راﯾﺰﻧﯽ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻋﺮاﻗﯽ » ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺪﯾﺮان ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ اﻧﺘﻘﺎدات ﺑﻮده اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ در آن ﺳﻮی ﻣﺎﺟﺮا ﻣﻘﺎﻣﺎت ﻋﺮاﻗﯽ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﺷﺘﻐﺎل زا ﺑﻮدن ﮐﺎر در ھﺘﻞ ھﺎ ﺑﺮای ﺟﻮاﻧﺎن اﯾﻦ ﮐﺸﻮر، اﺷﺘﯿﺎق ﭼﻨﺪاﻧﯽ ﺑﻪ دﺧﺎﻟﺖ ﻃﺮف اﯾﺮاﻧﯽ در اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻧﺪارﻧﺪ و در ﺑﺴﯿﺎری از ھﺘﻞ ھﺎ ﺣﺘﯽ اﺟﺎزه ﺑﺎزرﺳﯽ ھﻢ ﻧﻤﯽ دھﻨﺪ و از ﺗﺮس از دﺳﺖ دادن ﺷﻐﻞ ﺧﻮد در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن ﺑﮫﺪاﺷﺖ اﯾﺮاﻧﯽ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

ﻣﺠﻤﻮع اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﯾﻌﻨﯽ اﺷﺘﯿﺎق زاﺋﺮان اﯾﺮاﻧﯽ ﺑﺮای ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﻋﺘﺒﺎت و اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻋﺮاﻗﯽ ھﺎ از ﺳﺎﺧﺘﻦ و اداره ھﺘﻞ ھﺎی ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺮای ﮐﺴﺐ درآﻣﺪ آن ھﻢ ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ رﻋﺎﯾﺖ اﺻﻮل ﺑﮫﺪاﺷﺘﯽ، ﺑﺎﻋﺚ اﯾﺠﺎد ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﺑﺮای زاﺋﺮان اﯾﺮاﻧﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﺮاﻧﯽ ھﺎ ﺑﻪ ﮐﺮﺑﻼ ﺳﻔﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﺑﺎ اﺷﺘﯿﺎق ﺧﺎﺻﯽ ﯾﮏ ھﻔﺘﻪ ﺑﻪ زﯾﺎرت ﻣﯽ ﭘﺮدازﻧﺪ، اﻣﺎ در روزھﺎی آﺧﺮ ﺳﻔﺮ و ﭼﻪ ﺑﺴﺎ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ھﻔﺘﻪ ﭘﺲ از ﺑﺎزﮔﺸﺖ از ﮐﺸﻮر ﻋﺮاق ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎری ھﺎی ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺴﻤﻮﻣﯿﺖ، ﺑﯿﻤﺎری ھﺎی ﮔﻮارﺷﯽ و ﺣﺘﯽ در ﻣﻮارد ﺣﺎد ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎری ھﺎی ﻗﻠﺒﯽ و ﻋﺮوﻗﯽ ھﻢ ﻣﺒﺘﻼ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.

ﺑﻪ راﺳﺘﯽ در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﭼﻪ ﮐﺎری اﻧﺠﺎم داد؟ آﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ دﺳﺖ روی دﺳﺖ ﮔﺬاﺷﺖ و ﻣﻨﺘﻈﺮ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻃﺮف ﻋﺮاﻗﯽ ﺑﺮای ھﻤﮑﺎری ﺑﺎ ﻣﺴﺌﻮﻻن ﺑﮫﺪاﺷﺘﯽ و درﻣﺎﻧﯽ اﯾﺮان ﺑﻮد؟ يا بايد سازمان حج و زيارت راهي براي اين موضوع پيدا كند. نکته قابل توجه این که وجود زائران ایرانی در عراق سهم به‌سزایی در اشتغال و اقتصاد دولت و مردم این کشور دارد با این وجود تا رسیدن به وضعیت مطلوب براي زايران ايراني راه بسیاری بایدطي شود.