بهار نیوز - چگونگی مقابله پول‌ سازترین صنعت کشور باکرونا

چگونگی مقابله پول‌ سازترین صنعت کشور باکرونا

گروه اقتصادی: رئیس اتحادیه‌ی کارگران صنعت خودروسازی، گفت: از آنجا که شرکت‌های خودروسازی به علت گستردگی فضای کارگاه‌ها و کمبود تعداد سرویس‌های بهداشتی، نمی‌توانند جلوی شیوع ویروس کرونا را در میان کارگران بگیرند، بهتر است که از حجم کار خود بکاهند.

به گزارش ایلنا، «مجتبی حاجی‌زاده» با بیان اینکه کارگران شرکت‌های خودروسازی و قطعه‌سازی، نگران درگیری با ویروس کرونا هستند و درتماس با اتحادیه‌ی کارگران صنعت خودروسازی، خواستار تعطیلی محل کار خود تا زمان رفع نگرانی‌ها شده‌اند، گفت: هرچند این شرکت‌ها، شروع به توزیع ماسک و تجهیزات ضدعفونی دست و سطح در میان کارگران کرده‌اند اما نگرانی‌ آنها به توجه به وسعت کارگاه‌ها، تراکم جمعیت کارگران و نبود دستورالعمل‌های حفاظت فردیِ مختص هر صنعت، کاملا به جاست و باید به عنوان یک دغدغه، مطرح شود.وی افزود: روز گذشته خانمی که در یکی از شرکت‌های قطعه‌‌سازی کار می‌کند با من تماس گرفت و گریه‌کنان گفت که خانواده‌ام به من گفتند که به خاطر سلامتی ما در محل کار حاضر نشو؛ درحالی‌که این خانم اگر با سرپرست کارگاه چنین موضوعی را مطرح کند، به او می‌گویند: «اگر نمی‌خواهی بیایی، تسویه کن و برو.» حاجی‌زاده، افزود: از آنجا که شرکت‌های خودروسازی به علت گستردگی فضای کارگاه‌ها و کمبود تعداد سرویس‌های بهداشتی، نمی‌توانند جلوی شیوع ویروس کرونا را در میان کارگران خود بگیرند، بهتر است که با اتخاذ تدابیری، از حجم کار خود بکاهند. وی با بیان اینکه به صورت استاندارد هر شرکت باید به ازایِ هر ۱۵ تا ۲۰ نفر، یک سرویس بهداشتی داشته باشند، گفت: شرکت‌ها خودروسازی ایران به ازای هر ۶۰ کارگر، و بیشتر یک سرویس بهداشتی دارند؛ امری که به تهدیدی برای سلامت کارگران تبدیل می‌شود. سرویس بهداشتی برخی از شرکت‌ها نزدیک سوله‌های بیابانی آنها قرار دارد؛ سوله‌هایی که بعضا به دلیل تعطیلی برخی کارگاه‌ها یا دوری از محل کار، رفت و آمدی ندارند؛ در نتیجه بهداشت این شرکت‌ها وضعیت به مراتب بدتری دارد.

رئیس اتحادیه‌ی کارگران صنعت خودروسازی، با بیان اینکه از سویی کارگران خودروساز با فلزات به عنوان مواد اولیه کار می‌کنند که طرفیت بالایی برای جذب ویروس کرونا دارد، گفت: کارگران شرکت‌های خودروسازی می‌گویند که ما نگران کار با فلزات هستیم؛ آنهم در کارگاه‌هایی که دها و صدها کارگر بدون چک کردن درجه حرارت بدنشان رفت و آمد می‌کنند. در چنین شرایطی کارگران گزارش داده‌اند که ما درگیر میزان بالایی استرس هستیم. وی افزود: همه می‌دانیم که تماس مداوم با استرس، سیستم ایمنی فرد را مختل و سلول‌‌های خونی را برای پذیرش بیماری آماده می‌کند. حال در این شرایط چگونه می‌توانیم از کارگران بخواهیم که آرامش خود را حفظ کنند و بر سر کار خود حاضر شوند. حال باید مدیران خودروسازی‌‌ها تدبیری بی‌اندیشند و با انجام اقداماتی مانند شیفت‌بندی و تعطیلی کارگاه‌ها تا پس ازتعطیلات عید نوروز، از تماس کارگران با عوامل بیماری‌زا بکاهند. حاجی‌زاده با بیان اینکه شرکت‌های خودروسازی با پیش‌فروش هزاران خودرو برای خود نقدینگی جذب کرده‌اند، افزود: حال می‌خواهند با افزودن فشارهای خود به کارگران، آنها را برای ماندن در کارگاه و مرخصی نگرفتن، قانع کنند؛ در حالی که در چنین وضعیتی صلاح نیست که کارگران به اجبار به کار واداشته شوند. حاجی‌زاده تصریح کرد: حتی تعطیلی خودروسازی‌ها هم تا پس از عید می‌تواند یک گزینه مناسب باشد. در این فاصله باید محیط کار گندزدایی شود و امکانات جدید حفاظتی و بهداشتی در اختیار کارگران قرار گیرد.

وی افزود: جالب اینجاست، که مدیران ناکارآمد برخی شرکت‌ها که به سبب داشتن «ارتباطات سیاسی» و برخورداری از مزیت «فشارهای بیرونی»، از سال‌ها پیش به صورت رسمی، و نه برخلاف کارگران، به صورت قرارداد موقت استخدام شده‌اند، از تمام مرخصی‌های سالیانه خود استفاده کرده‌اند و حتی بیشتر از آنهم مرخصی گرفته‌اند؛ آنهم با ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان حقوق ماهیانه به اضافه مزایای رفاهی نامحدود و استفاده از امکانات دولتی برای خانواده‌هایشان. رئیس اتحادیه‌ی کارگران صنعت خودروسازی، افزود: سلامت کارگران برای مدیران خودروسازی‌‌‌ها اهمیت چندانی ندارد. آنها به کارگران به چشم «نان‌خورانِ کم بهره و پُرتوقع» نگاه می‌کنند؛ بی‌آنکه هیچگاه به این پرسش پاسخ دهد که فایده‌ چند دهه حضور آنها در راس پول‌ سازترین شرکت‌های کشور چه بوده است؟ مدیران این شرکت‌ها با سفارش روسای جمهور یا معاونان و روسای دفاتر آنها، استخدام شده‌اند و حالا از اهمیت وجود خود برای مردم صحبت می‌کنند. آنها حتی سرویس بهداشتی و رستوران جدا از محل تردد کارگران دارند.وی افزود: برخی از مدیران برای اعلام موفقیت خود، کارگران را زیرفشارهای خود می‌گیرند و راحت عنوان می‌کنند: «اگر نمی‌خواهید در چنین شرایطی کار کنید، بروید؛ راه خروج برای شما باز است.» این میزان فشار روی کارگران آنها را دچار یاس و سرگردانی کرده است. آنها نمی‌دانند که باید کار خود را رها کنند یا اینکه بمانند و با ابتلاء به ویروس کرونا کنار بیایند. حاجی‌زاده در پایان، گفت: در این میان مدیری که 30 میلیون تومان حقوق می‌گیرد، نباید هم نگران شیوع کرونا در میان کارگران باشد و حتی از این فرصت استفاده می‌کند تا به کارگران بقبولاند که باید حجم تولید را افزایش دهند.