حسرت بزرگی که در دل پرسپولیسی‌ها ماند

سال 1398 برای پرسپولیس و طرفدارانش خوب سپری شد. قرمزها سال گذشته یکبار قهرمان لیگ و یکبار قهرمان جام‌حذفی شدند. آنها در جریان لیگ نوزدهم نیز در شرایطی به تعطیلات اجباری و کرونایی رفتند که صدرنشین رقابت‌ها بودند به نظر نمی‌رسد طرفداران این تیم از سال گذشته و اتفاقاتش به طور کلی ناراضی باشند. در این بین اما همانطور نمی‌توان گفت قهرمان فوتبال ایران در سال 98 هیچ حسرتی را هم تجربه نکرد. پرسپولیس مدل 98 چند حسرت ریز و درشت را هم پشت سر گذاشت تا به سال 99 رسید. از ناکامی عجیب در لیگ قهرمانان آسیا تا از دست رفتن یک عنوان برای دروازه‌بان‌شان.پرسپولیسی‌ها در همان ماه‌های ابتدایی سال 98 حسرت حذف زودهنگام از لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کردند. تیمی که فصل قبلش رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا پیش رفته بود، در همان دور گروهی لیگ قهرمانان سال 2019 که سال 98 به پایان رسید از این رقابت‌ها حذف شد. شکست روز 16 اردیبهشت مقابل پاختاکور در تاشکند باعث شد بازی روز آخر پرسپولیس مقابل السد در ورزشگاه آزادی تشریفاتی شود و از لیگ قهرمانان سال 2019 که مرحله گروهی آن اردیبهشت سال گذشته به پایان رسید چیزی جز حسرت نصیب پرسپولیسی‌ها نشد. پرسپولیس همه اتفاقات خوب و بد چند سال گذشته از جمله همین حسرت عنوان شده را با برانکو ایوانکوویچ پشت سر گذاشته بود؛ پس می‌توان گفت داستان جدایی برانکو از جمع قرمزها خودش حسرت بزرگی برای پرسپولیسی‌ها بود که لیگ نوزدهم را با این سرمربی کروات شروع نکردند. این حسرت وقتی بیشتر هم شد که طرفداران متوجه شدند برانکو فقط به دلیل رفتار مدیریت باشگاه تصمیم به جدایی گرفته.دوران پسابرانکو برای پرسپولیسی‌ها هنوز به روزهای سخت خودش نرسیده و پرسپولیسی‌ها هنوز بدون برانکو چالش عجیب و غریبی را پشت‌سر نگذاشتند اما یکی از دیگر از حسرت‌های پرسپولیس در سال 98 نرسیدن علیرضا بیرانوند به عنوان بهترین بازیکن سال آسیا بود. بیرانوند بعد از 5 سال ایران را برای اولین به جمع سه کشور نهایی صاحب نامزد دریافت جایزه رساند اما در نهایت پایین‌تر از اکرم عفیف و بالاتر توماکی ماکینو در رده دوم بهترین‌ها ایستاد. بیرانوند در صورت کسب جایزه مرد سال آسیا تبدیل به اولین ایرانی می‌شد که هنگام پوشیدن پیراهن پرسپولیس به این جایزه فوق‌العاده مهم رسیده.