گروه علمی: قرنطینه برای کاهش سرعت انتشار کروناویروس مفید است و اگر همه افراد این قانون را رعایت کنند، گسترش این ویروس پایان خواهد یافت. بر اساس نتایج تحقیقات جدید برای مقابله با همهگیری این ویروس نیازمند حداقل 6 هفته قرنطینه هستیم.
به گزارش ایسنا،بر اساس نتایج گزارشهای 36 کشور و 50 ایالت در ایالاتمتحده، برای مقابله با همهگیری این ویروس حداقل نیازمند 44 روز قرنطینه هستیم.محقق این تحقیق پروفسور جرارد تلیس از دانشکده علوم بازرگانی مارشال ایالات متحده اظهار کرد: شمارش کلی موارد جدید در تمامی کشورها میتواند گمراهکننده و یا دشوار باشد. سرعت رشد و زمان دو برابری معیارهای مهمی در درک دقیق نحوه شیوع این بیماری هستند.محققان با استفاده از میزان رشد ویروس و دو برابر شدن زمان در موارد تجمعی، برای تحقیق در مورد الگوهای انتقال در جامعه استفاده کردند. این دو معیار قابلاعتماد و کاربردی برای هر عامل بیماریزایی است. آنان توضیح دادند که نرخ روزانه بیانگر افزایش روزبهروز موارد ابتلا و زمان دو برابری، نشاندهنده مدتزمانی است که یک عامل بیماریزا نیاز به دو برابر شدن و افزایش تعداد عفونتهای ناشی از آن دارد.این گروه با نگاهی به این دو معیار، سه عامل را بهعنوان هدف برای کمک به متخصصان مراقبتهای بهداشتی ارائه کردند:
اعتدال
وقتی نرخ رشد زیر 10 درصد باقی بماند و زمان دو برابر شدن بالاتر از هفت روز باشد.
کنترل
هنگامیکه سرعت رشد زیر یک درصد و زمان دو برابر شدن بیش از 70 روز باشد.
مهار
وقتی نرخ رشد 0.1درصد باقی بماند و زمان دو برابر شدن بیش از 700 روز باشد.
نتایج اولیه این گروه نشان میدهد که کشورهای بزرگ حدود سه هفته زمان لازم دارند تا شاهد اعتدال عفونت باشند، یک ماه برای رسیدن به مرحله کنترل و 45 روز، پس از اتخاذ اقدامات مداخلهای تهاجمی، برای دستیابی به مهار.این گروه اظهار کرد: اگر روشهای مداخلهای کمتر تهاجمی به کار گرفته شوند، این روند میتواند به طرز چشمگیری طولانیتر شود. آنان مداخله تهاجمی را محدودیتها، ماندن در خانه، آزمایش انبوه و قرنطینه تعریف کردند.همچنین اندازه یک کشور در این روش مهم است و کشورهای بزرگتر به دلیل موارد مختلف، زمان بیشتری برای رسیدن بهاعتدال نیاز دارند.نیتیش سود، یکی از دانشجویان دانشگاه آگوستا ایتالیا و محقق سلول و زیست مولکول میگوید: "سنگاپور و کره جنوبی مسیر آزمایش گسترده و قرنطینه را اتخاذ کردند."اگرچه اختلافات بسیار زیادی در بین کشورها در این زمینه وجود دارد، اما شباهتهای بسیاری ازجمله مداخلات تهاجمی، اعتدال، کنترل و مهار شیوع بیماری نیز مشاهده میشود و عوامل محلی مانند طرحها، امنیت مرزها، آدابورسوم فرهنگی، درجه حرارت، رطوبت و موقعیت جغرافیایی تفاوتهای بین کشورهای مختلف ایجاد کرده است.نتایج حاکی از لزوم اتخاذ تدابیر تهاجمی علیه شیوع بیماریها بدون توجه به کشور است.محققان این تحقیق معتقدند که ایالاتمتحده ممکن است به خاطر قانون اساسی فدرال خود یک چالش منحصربهفرد داشته باشد.وی خاطرنشان کرد: فقط نیمی از ایالتها تاکنون چنین اقداماتی انجام دادهاند و همه آنها در زمانهای مختلف باید این کار را انجام دهند، چون اگر این ایالتها در کنترل و مهار موفق عمل کنند، ممکن است به دلیل اجرایی نکردن یا دیر اجرا کردن این موارد توسط دیگر ایالتها دوباره در معرض این ویروس قرار گیرند.