گروه جامعه: عضو هیات علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز گفت: در حال حاضر سهم تبادلات گیاهان دارویی و فرآوردههای مرتبط با آن در دنیا حدود 123 میلیارد دلار بوده و متاسفانه کشور ما با احتساب صادرات زعفران و گل محمدی از این تبادلات، سهم بسیار ناچیزی در حدود 305 میلیون دلار دارد.
به گزارش ایسنا، سعیده علیزاده سالطه با بیان این مطلب اظهار کرد: بر اساس اعلام بانک جهانی در سال 2050 سهم تبادلات گیاهان دارویی و فرآوردههای مرتبط در دنیا بالغ بر 5000 میلیارد دلار خواهد شد.وی اظهار کرد: ایران با داشتن تنوع ژنتیکی و اقلیمی بسیار زیاد میتواند به عنوان اهرمی بسیار بزرگ در زمینه توسعه کشت و پرورش، فرآوری و صنعت گیاهان دارویی در کشور مطرح شود. وی افزود: کشور ما با برخورداری از حدود 123 گونه گیاهی انحصاری و اندمیک و تنوع بسیار زیاد گونههای بومی از استعدادها و ظرفیتهای بالایی جهت توسعه و رشد اقتصادی برخوردار بوده و میتواند یکی از قطبهای اقتصاد گیاهان دارویی در جهان باشد.استادیار گروه علوم باغبانی دانشگاه تبریز با بیان اینکه گیاهان دارویی ثروت ارزشمند کشور ما است، گفت: در برخی جوامع علمی از گیاهان دارویی به عنوان طلای سبز ایران نام برده میشود و این گیاهان قابلیتهای بسیار بالایی در ایجاد اقتصادی پویا و درآمد حاصل از تولید ناخالص ملی دارد.وی اضافه کرد: به کارگیری گیاهان دارویی در صنایع دارویی، غذایی و آرایشی-بهداشتی و سایر فرآوردههای مرتبط با آنها، علاوه بر اثرات مفیدی که در توسعه فرهنگ مصرف گیاهان دارویی و داروهای گیاهی و ترویج آنها دارد، میتواند به عنوان پتانسیل بالقوه در ایجاد درآمدهای ارزی و کاهش واردات مواد اولیه داروهای شیمیایی و سنتتیک بکار گرفته شود.
وی خاطرنشان کرد: طبق گزارشات وزارت جهادکشاورزی، توسعه کشت و پرورش این گیاهان مفید و ارزشمند میتواند موجب ایجاد اشتغال پویا و مولد شود؛ به طوری که به ازای هر هکتار کشت گیاهان دارویی، معادل 1.3 نفر در بخش کشاورزی بکار گرفته میشود.علیزاده سالطه ادامه داد: از مجموع ۸۰۰۰ گونه گیاهی ایران ۲۲۰۰ گونه در آذربایجان شرقی موجود است که ۵۵۰ گونه آن دارویی است.وی اظهار کرد: این گیاهان دارویی در استان ما جایگاه ویژهای دارند و با توجه به رو به رو بودن استان ما با چالش کم آبی مثل سایر نقاط کشور، توسعه کشت گیاهان دارویی جزو برنامههای سازمان جهادکشاورزی استان آذربایجان شرقی است.وی در خاتمه تاکید کرد: در الگوی کشت، گیاهان دارویی که از نظر میزان مصرف آب توقع کمی دارند و از نظر اقتصادی برای کشاورزان کاملا درآمدزا است، ترویج داده میشوند.