حقایقی تکان دهنده درباره هروئین

هروئین یک افیون نیمه مصنوعی ساخته شده از مورفین و فرآوری شده  به روش شیمیایی  است که اعتیاد به آن نوعی بیماری است و استفاده منظم از آن می‌تواند باعث ایجاد تغییرات طولانی مدت در مغز شود.هروئین خالص پودری سفید رنگ و تلخ مزه است که در بیشتر مواقع با مخدرهای دیگر یا موادی مانند شکر، نشاسته، شیر خشک یا کوئینین مخلوط می‌شود یا برای کاهش درجه خلوص هروئین، آن را با استرکنین یا سموم دیگر مخلوط می‌کنند.نوع دیگر هروئین قطران سیاه است که رنگ قطران سیاه از قهوه‌ای تیره تا سیاه متغیر و مانند قیر چسبناک و مانند ذغال، سخت است ، بسیاری هروئین را با نام اسماک، اچ، اسکاگ، جانک، شکر قهوه‌ای، اسب و قطران سیاه نیز می‌شناسند.گفتنی است مصرف کنندگان هروئین از قدرت واقعی این مخدر یا محتویات اصلی آن آگاهی درستی ندارند، به همین دلیل خطر اوردوز و مرگ برای آنان تهدیدی جدی به حساب می آید.عوارض زود گذر مصرف این ماده مخدر کمی بعد از مصرف بروز می‌یابد و در کمتر از چند ساعت از بین می‌رود. شخصی که هروئین مصرف کرده است پس از تزریق آن احساس سرخوشی و نئشگی شدیدی را تجربه می‌کند و پوستش گرم و ملتهب، دهانش خشک و دست و پایش سنگین می‌شود البته این سرخوشی تنها مدتی کوتاه است و پس از آن، احساس ضعف و خواب آلودگی به مصرف کننده دست می‌دهد.

مصرف هروئین در دوزهای بالا عوارضی از جمله؛ افزایش تعداد ضربان قلب، نارسایی قلب، تنگی نفس، وزوز گوش یا سر، ایجاد مردمک های نوک سوزنی و بسیار تنگ، پوست سرد و تشنج را به همراه دارد.همچنین زمانی که فرد هشیار نیست، ممکن است بر اثر استفراغ های زیاد راه تنفس اش مسدود گشته و دچار خفگی و مرگ شود.این ماده مخدر اثرات سویی مانند؛ کاهش اشتها که منجر به کاهش وزن و سوء تغذیه می‌شود، ایجاد آبسه برای کسانی که هروئین را تزریق می کنند، یبوست، ایدز، بی نظمی در قاعدگی، وابستگی فیزیکی و روانی و خواب آلودگی مزمن دارد.مصرف کنندگان هروئین دارای نشانه های آشکاری مانند؛ نامفهوم شدن گفتار ، تغییر رنگ و ملتهب شدن پوست ، شادی غیرعادی، بی‌اشتهایی، ترس از نور وروشنایی ، تنگ شدن مردمک چشم، چشم‌های خواب آلود حالت تهوع و استفراغ هستند.درمان های مختلفی برای ترک اعتیاد هروئین وجود دارد، از جمله درمان های رفتاری و درمان های دارویی با پیشرفت علم پزشکی در این زمینه در دسترس قراردارد.گفتنی است هر دو روشی که در بالا ذکر شد به بازگرداندن درجه ای از نرمال بودن عملکرد مغز کمک می‌کند با این حال تحقیقات نشان دهنده این موضوع است که برای درمان اعتیاد بسیاری ازکسانی که به دام این ماده مخدر افتاده اند، تلفیق هر دو نوع درمان، موثرترین رویکرد را دارد.در پایان باید گفت تنها ۱۲ هفته پس از استعمال این ماده مخدر، فرد به صورت کامل اعتیاد پیدا می کند و دقیقا همین مدت نیز طول می کشد تا مصرف کننده بتواند این مخدر را کنار بگذارد که نشانه های ترک آن بعد از سه روز به اوج خود خواهد رسید.