واقعیت آن است که ما انقلاب کردیم تا مردم به‌راحتی و در عین آبرومندی زندگی کنند، نه اینکه زجر بکشند یا شب سر گرسنه بر بالین بگذارند و با درد زندگی کنند؛ بنابراین برای دستیابی به آن هدف و داشتن نظامی زیبا، لازم است اگر کلامی به زبان می‌آوریم، از سر دلسوزی با نیت اصلاح امور باشد و خودمان نیز در این مسیر مسوولان مربوطه را کمک کنیم تا انقلابی که جهان را دگرگون کرد؛ مقابل چشمان خودمان از بین نرود. ما باید رضایت خداوند از خود و اقدامات‌مان را نیز مدنظر داشته باشیم و بدانیم حضرت حق از فردی راضی می‌شود که کلامی جز حق به زبان نیاورد و برای حل مشکلات قیام کند.«قیام علیه مشکلات» همان مساله‌ای است که ما امروز برای حفظ نظام به آن نیاز داریم.حفظ نظام به آن نیست که کسی در آن باقی نماند، بلکه به حل مشکلات مردم و بازگشت آرامش و عزت به زندگی آنان است. اگر در جامعه ما فردی گرسنه باشد و با گرسنگی سر بر بالین بگذارد، خدا می‌داند که نه من و نه هیچ‌یک از مسوولان نظام نمی‌توانیم پاسخگو باشیم. ما همه در خوبی و بدی این نظام سهیم هستیم و از این‌رو از همه درخواست می‌کنم که بیاییم طرحی نو دراندازیم و باور کنیم با محکوم کردن چپ و راست راه به جایی نمی‌بریم.

وضعیت امروز جامعه عملا غیرقابل تحمل است و متاسفانه هرروز نیز بدتر می‌شود؛ بنابراین اینطور نیست که بگوییم صبر کنیم تا فردا یا پس فردا مشکلات حل شود. امروز شرایط بسیار حساس است و اگر به سمت‌وسوی اصلاح نرویم، با مشکلات جدی مواجه خواهیم شد. نمی‌توانیم بنشینیم و شاهد جان دادن نظام و انقلاب باشیم.
باید بپذیریم همه ما براساس مسوولیتی که داریم، کوتاهی‌ها و قصوراتی را مرتکب شده‌ایم که اگر چنین نبود، امروز با چنین مشکلاتی مواجه نبودیم. نمی‌توانیم تمام مشکلات را بر دوش دنیا بگذاریم و بگوییم باعث و بانی این اتفاقات، آنان هستند. اگر نمی‌گذارند کارمان پیش برود، کاری کنیم که بگذارند. باید راهی پیدا کنیم و روش‌های گذشته را که نتیجه نداده، کنار بگذاریم و این مملکت را نجات دهیم؛ چراکه تمام مشکلات امروز جامعه بخواهیم یا نخواهیم به نام ولایت و روحانیت و اسلام نوشته می‌شود.

بهار نیوز