تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۴/۱۱ ساعت ۱۰:۱۹
کد مطلب : ۲۲۱۰۰۰
ستاد ملی کرونا تعارف را کنار بگذارد
گروه اقتصادی: روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود با عنوان با کرونا، تعارف چرا؟ نوشت: مسئولان کشور از صدر تا ذیل کرونا را یک بیماری بسیار خطرناک می‌دانند. بعضی از همین حضرات بار‌ها اعلام کرده‌اند هیچ بیماری خطرناکی را زیان‌بارتر از کرونا برای اقتصاد کشور‌ها سراغ ندارند. بالاتر از زیان اقتصادی، خطری است که این بیماری برای جان انسان‌ها دارد. می‌بینیم که ظرف کمتر از ۵ ماه که از شیوع کرونا می‌گذرد، بیش از نیم میلیون نفر طبق آمار رسمی دولت‌ها در سراسر جهان قربانی این بیماری شده و جان باخته‌اند. در کشور ما با اینکه در یک مقطع زمانی به برکت همراهی مردم با دولت، خطر شیوع کرونا محدود شد، متاسفانه این روز‌ها از کنترل خارج شده بطوری که آمار جان‌باختگان به بالای ۱۶۰ نفر در ۲۴ ساعت رسیده درحالی که در مقطع گذشته و در اوج شیوع، بالاترین رقم جان‌باختگان ۱۵۸ نفر بود. هرچند تلاش می‌شود بی‌تفاوت شدن مردم نسبت به کرونا و به نوعی عادی پنداشته شدن آن، عامل اصلی شیوع مجدد و خارج شدن آن از کنترل نشان داده شود، ولی واقعیت اینست که این، عامل اصلی نیست. مردم، در فروردین‌ماه نشان دادند که آماده همکاری با مسئولین هستند و برای مهار کردن کامل کرونا از هیچ تلاشی دریغ نخواهند ورزید. به همین دلیل، عامل اصلی پدید آمدن وضعیت کنونی را باید در جای دیگری جستجو کرد.
برای مردم قابل درک است که دولت ملاحظاتی در زمینه اقتصادی دارد که با توجه به آن ملاحظات، چاره‌ای غیر از کاهش محدودیت‌هائی که به منظور مقابله با کرونا اِعمال کرده بود نداشت. در کنار این واقعیت تقریباً اجتناب‌ناپذیر، واقعیت‌های دیگری هم وجود دارند که به آن‌ها بی‌توجهی شده و همین بی‌توجهی کار را به اوج‌گیری دوباره شیوع ویروس کرونا کشانده است. یک واقعیت اینست که علیرغم اعلام شیوه‌نامه‌های ضروری برای رعایت در محل‌های کسب و کار، نظارتی بر اِعمال این شیوه‌نامه‌ها وجود ندارد. متاسفانه در کشور ما لااقل در این سال‌ها نظارت در تمام زمینه‌ها بسیار ضعیف است و یا حتی می‌توان گفت وجود ندارد. علت اصلی آشفتگی شدید اقتصادی و پدید آمدن مفاسد و نابسامانی در بسیاری از موارد نیز همین فقدان نظارت است. تا زمانی که مشکل عدم نظارت در کشور حل نشود، هیچ مشکلی ازجمله مشکل کرونا حل نخواهد شد. واقعیت دیگر اینست که محدودیت‌های کرونائی فقط اقتصادی نبودند که دولت به دلیل ملاحظات اقتصادی و معیشتی ناچار باشد آن‌ها را بردارد. متاسفانه با محدودیت‌های اجتماعی، مذهبی و سایر محدودیت‌های وضع شده نیز با مسامحه رفتار شده است. وزارت بهداشت و ستاد ملی مقابله با کرونا در بسیاری موارد مخالف رفع این قبیل محدودیت‌ها بودند، ولی در برابر فشار‌ها عقب‌نشینی کردند. بعضی مناسبت‌های ماه مبارک رمضان، برگزاری نماز‌های جمعه، بازگشائی مساجد و پارک‌ها، برقرار ساختن مجدد طرح ترافیک، آزاد گذاشتن سفر‌ها و تردد‌های بین شهری و بین استانی، برگزاری جشن‌ها و ختم‌ها، کوتاه آمدن در برابر انباشتن مسافر در هواپیما‌ها و... از مواردی هستند که دولت و ستاد مقابله با کرونا درباره آن‌ها با تعارف برخورد کرد. امروز اگر تعداد جان‌باختگان کرونائی در کشورمان به بالاترین رقم ۵ ماه گذشته رسیده، نتیجه این برخورد‌های تعارفی با کروناست. حضرات هنوز هم با نمازجمعه و اماکن مذهبی تعارف دارند درحالی که دین و مذهب برای حفاظت از جان مردم آمده‌اند. فراتر از دایره کرونا، این واقعیت را باید همه بپذیرند که با تعارف نمی‌توان کشور را اداره کرد. وجود قانون برای اینست که هیچکس به خود حق ندهد خارج از محدوده مشخص شده عمل کند و به عبارت روشن‌تر، پا را از گلیم خود بیرون بگذارد. بنابراین، چاره کار در اینست که ستاد ملی مقابله با کرونا تعارف را کنار بگذارد و با محور قرار دادن جان و سلامت مردم، با اجرای دقیق و بی‌ملاحظه مقررات، به وظیفه خود عمل کند.
