بهار نیوز - غم نان به حراج تن و کلیه رسیده است

گروه جامعه: کوچه شهید «فرهنگ حسینی» از آن کوچه‌های سنگین و نفس‏‌گیر تهران است. ورود و خروج به کوچه شبیه ورود و خروج در یک واهه دشوار تاریخی است؛ همان جایی که نفس بند می‏‌آید و اضطراب از حد می‏‌گذرد. همان جایی که احساس عذاب وجدان و تمام سوال‏‌های دشوار فلسفی توی ذهنت صف می‏‌کشد که مرگ، که زندگی، که تن، که فقر با مردمان ساده این شهر چه می‌کند؟

همه چیز از یک کنجکاوی ساده شروع شده بود. دوشنبه 18 آبان 1392 راهی کوچه شهید «فرهنگ حسینی» در ولیعصر شده بودم. برای گپ و گفتی دوستانه با رئیس انجمن حمایت از بیماران کلیوی تا از کمپینی بگویم که هدفش اعتراض مردمی به تحریم‌هایی است که این روزها نه شهروندان عادی که زندگی بیماران ایرانی را هم تحت‌الشعاع قرار داده. حالا عده‌ای بیایند و بگویند که تحریم‌ها شامل حال مردم عادی نمی‌شود و دارو و درمان که تحریم نبوده و نیست. اما واقعیت موجود در خیابان‌های شهر و راهروهای بیمارستان‌های نمور چیز دیگری می‌گوید. روایتش آنقدر تلخ است که شاید سازمان ملل هم چندان تمایلی به شنیدنش نداشته باشد. کوچه شهید «فرهنگ حسینی»، نزدیک ولیعصر است. نخستین‌ بار سر به هوا آمدم و خیلی چیزها را ندیدم. حالا تصاویر تازه‌ای روبه‌رویم ردیف شده. شبیه یک نمایشگاه است، آن هم نمایشگاهی از «هنر مفهومی» تلخ. کاغذهای خاکستری، تمام خیابان را خاکستری‌تر کرده. برچسب‏‌هایی پر از شماره‌ تلفن‌های‌ همراه. متن نوشتار روی کاغذهای A4 چهارستون تن آدمی را به لرزه درمی‌آورد.

اینجا گروهی تنشان را حراج کرده‌اند. «کلیه» بنی‌آدم حراج شده. آن هم به قیمت‌های توافقی. یکی از برگه‌های A4 از آن جوانکی 25 ساله است که می‌خواهد هر چه زودتر کلیه‌اش را از تن رنجورش خارج کند و با پول فروش آن برای خودش کاری دست‌ و پا کند. یکی دیگر از ورزشکار بودن و جوان بودنش گفته و دیگری بر توافقی‌ بودن قیمت حراج، تاکید کرده. A4 دیگری نشان می‌دهد که گروه خون فروشنده O منفی است. یکی دیگر ته کوچه کلیه‌فروشی A مثبت دارد با تاکید بر«نیاز مالی فروش فوری» و برچسب دیگری با مضمون« فروشی O مثبت قیمت توافقی، کلیه سالم ورزشکار و ... .»