قصاص متوهمي كه دختردايی‌اش را كشت

 31 ارديبهشت سال 90 ماموران پليس آگاهي در جريان درگيري مرگباري در پيشوا قرار گرفتند. در ادامه تيمي از ماموران درمحل درگيري حاضر شده و با پيکر غرق در خون زن جواني به نام اکرم و دو دخترش به نام‌هاي عادله و فائزه روبرو شدند. سه عضو اين خانواده بلافاصله به بيمارستان انتقال يافتند که فائزه به علت شدت جراحات جان خود را از دست داد. با مرگ فائزه پرونده در اختيار کارآگاهان مبارزه با جرايم جنايي پليس آگاهي قرار گرفت. ماموران در جريان بررسي‌هاي خود متوجه شدند عامل اين جنايت مرد جواني به نام «عليرضا» است که بدون هيچ انگيزه قبلي دست به اين جنايت زده است. همان روز عليرضا دستگير و در باز جويي‌ها به ارتکاب اين قتل اعتراف کرد.

او درباره انگيزه اش گفت: شب قبل از جنايت در خواب ديدم همسرم را طلاق دادم و مادر زنم مدعي بود که زن دايي ام به نام اکرم باعث جدايي من و همسرم شده است. صبح که از خواب بيدار شدم تصميم به انتقام از اکرم گرفتم به همين خاطر راهي خانه اکرم در پيشوا شده و در ابتدا به زن دايي ام گفتم تصادف کرده‌ام. او تکه پارچه اي براي بستن زخم‌هايم آورد که در اين لحظه با چاقو او را مجروح کردم. دختران اکرم که متوجه درگيري شده بودند شروع به سر‌و‌صدا کردند که آنها را نيز با چاقو زدم. من قصد کشتن کسي را نداشتم و فقط مي خواستم از به واقعيت پيوستن خوابم جلوگيري کنم.

در ادامه متهم براي بررسي وضعيت رواني اش به پزشکي قانوني منتقل شد که پزشکان پس از معاينات تخصصي اعلام کردند متهم به اختلال شخصيتي و بدبيني مبتلا بوده اما اين اختلال در حد جنون نمي باشد. با تکميل تحقيقات مرد جنايتکار 25 مرداد سال گذشته در شعبه 113 دادگاه کيفري محاکمه و به قصاص و يک سال زندان محکوم شد. با اعتراض عليرضا به حکم مجازاتش پرونده براي رسيدگي به شعبه هفتم ديوان عالي کشور فرستاده شد که قضات ديوان عالي کشور حکم مجازات او را تاييد کردند.