چمدان‌های مرموز سیاستمداران/تصاویر

در جریان مذاکرات ژنو از باز کیف معروف مقامات بریتانیا در معرض دید رسانه ها قرار گرفت. چند روز قبل تر ماجرای کیفی که یکی از محافظان سید حسن نصرالله در دست داشت، مورد توجه رسانه ها قرار گرفته بود.

همان کیف معروف وزیر امور خارجه بریتانیا می توانست نشانه ای برای توافق در ژنو 3 باشد. یکی از کارمندان وزارت خارجه بریتانیا با کیف قرمز وارد فرودگاه ژنو شد. مقامات و به خصوص وزیران خارجه برتیانیا به طور سنتی اسناد و مدارکی که باید با خود جابجا کنند را در این کیف حمل می کنند. می گویند وزیران خارجه این کشور اسناد را هم با خودنویسی به رنگ همین کیف امضا یا پاراف می کنند.



شهریور ماه امسال انتشار تصویری که این کیف را روی میزی در قطار رهاشده نشان می‌دهد، دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس را با دردسر مواجه کرد. دفتر نخست وزیر بریتانیا سعی کرد در بیانیه ای نشان دهد که اسرار کشور دچار مخاطره نشده است. روزنامه میرور با انتشار این تصویر نوشته بود کیف معروف روی میز قطار حین سفر دیوید کامرون به اسکاتلند به حال خود رها شده است. این روزنامه نوشت هر کس که محتویات این کیف مخصوص را می‌خواند، می‌توانست از طرح‌های سری عملیات نظامی در سوریه یا جزئیات اختلاف نظر با روسیه آگاه شود. قبلاً مواردی از جا ماندن لپ‌تاپ‌های مقامات انگلیسی در وسایل نقلیه عمومی گزارش شده است.

مارگارت تاچر کیف دستی مشهوری داشت که به قیمت ۴۵۰ دلار خریده بود. او در سال ۲۰۰۰ گفته بود که این کیف چرمی مشکی تنها محل امن در دفتر نخست وزیر بوده است! این کیف مشهور در یک حراجی به قیمت ۱۵۰ هزار دلار فروخته شد. فعل To Handbag هم به خاطر نحوه رفتار تاچر با وزرای کابینه‌اش مشهور شد و به همین خاطر وارد فرهنگ لغات آکسفورد شد. نمایندگان حزب محافظه‌کار این فعل را درباره رفتار تاچر با وزرا به کار بردند.این فعل در حال حاضر به معنای حمله لفظی یا فیزیکی یک زن به کار می‌رود! در سال ۱۹۸۲ برای اولین بار یکی از نمایندگان پارلمان در سخنرانی خود گفت: او(تاچر) نمی‌تواند بدون اینکه با کیفش بزند با نهادهای انگلیس رفتار کند. گفته می‌شود تاچر رفتار تحکم آمیز و دیکتاتوری داشت و به همین خاطر این‌طور درباره او حرف می‌زدند.



در جریان حضور سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله در جمع عزاداران حسینی تصویر کیفی که دست یکی از محافظان بود خبرساز شد و بيشتررسانه هاي سياسي جهان عرب اين خبر را منتشر كردند. در خبرها اعلام شد که كيف دست محافظ در واقع يك سپر تاشو ضد گلوله و بسيار پيشرفته است كه در برابر هرنوع گلوله اي مقاومت دارد.



به گفته این منابع اين سپر كه به طور گسترده توسط اسكاتلنديارد و براي عمليات ضد تروريستي استفاده مي شود در مقابل بمب هاي دستي آتشزا نيز مقاوم است و در اوضاع فوق العاده و بحراني كاربرد بسزايي دارد. قدرت اين سپرهاي به اصطلاح مسافرتي و قابل حمل به گونه اي است كه مي تواند جلوي گلوله هاي رگبار AK47 را بگيرد و پس از باز شدن قادر است، مساحت مناسبي را پوشش دهد و امكان خارج شدن سريع شخص را از صحنه ترور مهيا كند.

کیف ها و چمدان های معروف همیشه موضوع سیاسی ندارند.چمدانی از نگاتیو عکس های رابرت کاپا، در سال 1939 گم می شود. نگاتیو های کشف شده شامل عکس‌هایی است که او در جنگ‌های داخلی اسپانیا برداشته بود و زمانی که پاریس را به مقصد آمریکا ترک می‌کرد، در تاریکخانه‌اش مانده بود. کاپا همیشه فکر می کرد که نگاتیوهای او زمانی که پاریس در اشغال نازی‌ها بود گم شده است. او در سال 1954 به هنگام عکاسی در جنگ ویتنام کشته شد. اما در سال 1995 شنیده ها حاکی بر این بود که نگاتیوها سالم است و در جایی قرار دارد. کسی از این چمدان معروف خبر نداشت. دوست رابرت کاپا که یک عکاس پناهنده مجاری بود تنها کسی بود که از سرنوشت اولیه این چمدان ها خبر داشت. او می گوید: «وقتی در سال ۱۹۳۹ آلمان ها داشتند به پاریس نزدیک می شدند، من همه نگاتیوها را در یک چمدان گذاشتم و با دوچرخه به بوردو رفتم تا با یک کشتی آنها را به مکزیک بفرستم. یک شیلیایی را در خیابان دیدم و از او درخواست کردم این کار را بکند و او قبول کرد.»



تا این که پس از سال‌ها سکوت و مذاکرات پراکنده بالاخره نگاتیوهای او توسط نوادگان یک ژنرال بازنشسته جنگ به خانه‌اش برگشت. ریشه اولیه این کشف بر می گردد به یک فیلمساز مکزیکی که اولین بار در دهه 90 این نگاتیو ها را دیده بود کشف این نگاتیوها شوک عظیمی بر دنیای عکاس وارد کرد، نه فقط به خاطر جنبه‌های کاری و میراث بیشتری که حال از رابرت کاپا برجای مانده، بلکه به این دلیل که وضعیت یکی از مشهورترین عکس‌های جنگ روشن می‌شود. مجموعه این نگاتیوها در موزه یهودیان در پاریس به نمایش گذاشته شده است.