تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۶/۰۳ ساعت ۱۲:۱۳
کد مطلب : ۲۲۸۹۴۳
کابوس جدید کادر پزشکی
ابتلاهای‌خانوادگی معضل‌جدیدبحران‌کرونا
گروه جامعه: دکتر پیام طبرسی معاون آموزشی بیمارستان مسیح دانشوری گفت: نیروها و پرسنل کادر درمان توان و نیروی ۶ ماه قبل را ندارند، آسیب دیده و ضربه خورده‌اند؛ اکثرا مبتلا شده و درد بیماری را چشیده‌اند، تعداد زیادی از دوستان خود را از دست داده و برای رویارویی با بحران جدید روحیه قبل را ندارند؛ بنابراین باید حواسمان باشد که خطر از هم‌پاشیدگی ناگهانی سیستم درمانی وجود دارد و ممکن است با اعمال یک فشار سنگین مجموعه کادر درمانی تاب و توان مراقبتی را از دست داده و نتواند موفقیت آمیز عمل کند.
اعمال سیاست‌های سختگیرانه، عامل موفقیت در مهار بیماری
طبرسی درباره علت موفقیت برخی کشورها در مهار بیماری، می‌گوید: باید دقت کنیم که دلیل موفقیت این کشورها دارو و واکسن نیست، بلکه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و اعمال نظارت‌های سخت گیرانه موفق عمل کرده‌اند، ما نیز اگر بتوانیم سیاست‌های سختگیرانه‌تری اعمال کنیم موفق می‌شویم، ولی اگر با همین روش فعلی ادامه داده و کل فشار و بار بیماری را بر دوش سیستم درمان و پزشک و پرستاران بیاندازیم، موفق نخواهیم شد.
روزهای کرونایی را تجربه خوبی نمی‌دانم
معاون آموزشی بیمارستان مسیح دانشوری با اشاره به تجربیات شخصی خود در طول این بحران و همه‌گیری جهانی، روزهای کرونایی را تجربه خوبی نمی‌داند و می‌گوید: ۲۰ سال در بزرگترین مرکز سل خاورمیانه کار کردم و در همین مدت تجربه کار در حوزه آنفولانزا و بیش از ۱۵ سال بر روی HIV دارم، هیچ زمان فشار کار به این حد نبوده، امروز HIV به یک بیماری قابل درمان تبدیل شده؛ بیماران HIV از دوستان ما هستند، آن‌ها را هر ماه می‌بینیم؛ همگی با ما بزرگ شده، ازدواج کرده و بچه‌دار شده‌اند، منظورم این است که وقتی به عقب نگاه می‌کنیم، می‌بینیم در بیماری‌های دیگر تجربیات موفقی داشتیم؛ در حالی‌که در مورد کووید متاسفانه هنوز تجربه موفقیت‌آمیزی نداریم. وی ادامه می‌دهد: سبک این بیماری خیلی خاص است. در ۱۰۰ سال اخیر چنین تجربه‌ای موجود نیست؛ ضمن اینکه کشندگی این بیماری بالاست و افراد سریع از بین می‌روند، در صورتیکه در بیماری‌هایی مانند HIV اگر هم کشندگی داشته باشند، در طولانی مدت است.
ابتلاهای خانوادگی معضل جدید بحران کرونا
طبرسی ابتلاهای خانوادگی را معضل بعدی این بیماری عنوان کرده و می‌گوید: این مساله نیز اخیرا به دغدغه و نگرانی کادر درمان تبدیل شده، مثلا اعضای یک خانواده همگی مبتلا شده، برخی در بخش و برخی در ICU بستری هستند، انتقال خبر بدحالی و یا فوت یکی از اعضای خانواده به دیگران کار بسیار سخت و ناراحت کننده‌ای است، ولی متاسفانه به خصوص در ماه‌های اخیر به یکی از روزمره‌ها و دغدغه‌های ذهنی کادر درمان تبدیل شده؛ تجربه‌ای تلخ که به خستگی و فرسودگی جسمی و روحیه کادر درمان منجر شده است.
نمی‌توان با ساده‌انگاری از واقعیت‌ها فرار کرد
وی البته کاهش بار بیماری در اردیبهشت را تجربه خوبی می‌داند و می گوید: طی آن دوره مرگ و میر و ابتلا بسیار کمتر شد؛ حتی یک دوره ۱۰ روزه هیچ مرگ و میری نداشتیم ولی متاسفانه دوباره آمارها بالا رفت؛ اینها واقعیت بیماری است که در صورت عدم رعایت پروتکل‌ها و سیاست‌های نادرست بروز می‌یابد؛ نمی‌توان با سهل انگاری و ساده‌انگاری از این واقعیت‌ها فرار کرد.طبرسی خطاب به مردم توصیه می‌کند: ضمن پرهیز از رفتارهای هیجانی باید سبک زندگی را برای سازگاری و همخوانی با کرونا تغییر دهیم، نمی‌توان همچون گذشته در تجمعات شرکت کرده، به مسافرت و میهمانی و عزا و عروسی برویم و انتظار داشته باشیم که بحران خودبخود تمام شود. باید به جای امید واهی داشتن به موارد ثابت نشده، بر روی مسایل ثابت شده یعنی شست‌شوی مکرر دست‌ها، پوشش ماسک و فاصله‌گذاری‌های فیزیکی سرمایه‌گذاری کنیم.
تعطیلات کابوس کادر پزشکی است
این پزشک متخصص عفونی با بیان اینکه به دلیل مراسم و تعطیلات شهریور، ماه سختی پیش رو داریم، گفت: تعطیلات شهریور به کابوس کادر پزشکی تبدیل شده؛ شهریور به خودی خود فصل مسافرت ایرانی‌هاست که با این تعطیلات همزمان شده، لذا در صورت عدم رعایت پروتکل‌ها و افزایش حجم مسافرت‌ها، شرایط بسیار نگران کننده‌ای خواهیم داشت. توصیه ما این است که مردم فارغ از اجرا و یا عدم اجرای سیاست‌های کنترلی و محدود کننده از سوی مسئولین، خودشان پروتکل‌ها را رعایت کرده و احساس مسئولیت کنند تا مجددا با پیک شدید بیماری مواجه نشویم.
اثرگذاری کرونا بر روابط خانوادگی کادر درمان
این پزشک عفونی در ادامه گفت‌وگو با بیان اینکه بحران کرونا بر زندگی شخصی و خانوادگی تمامی پرسنل درگیر این بیماری تاثیرگذار بوده، می‌گوید: کمترین مورد آن، استرس و احساس عذاب وجدان ناشی از احتمال انتقال ویروس به اعضای خانواده بوده که دغدغه تک تک افراد و پرسنل درگیر با این بیماریست، کما اینکه در مواردی این اتفاق رخ داده و حتی متاسفانه به فوت افراد خانواده نیز منجر شده است. از این احساس عذاب وجدان تا دوری‌های طولانی مدت از اعضای خانواده، مدت‌های محدود استراحت و یا حضور در جمع خانواده، فشارهای روحی و روانی ناشی از وضعیت نابسامان بیماری و بیماران و همچنین فشار روحی ناشی از فوت دوستان و همکاران، همگی زندگی کادر درمان را تحت‌الشعاع قرار داده که در کنار آن نمی‌توان نقش مشکلات اقتصادی را نیز نادیده گرفت.
طبرسی درباره علت موفقیت برخی کشورها در مهار بیماری، می‌گوید: باید دقت کنیم که دلیل موفقیت این کشورها دارو و واکسن نیست، بلکه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و اعمال نظارت‌های سخت گیرانه موفق عمل کرده‌اند، ما نیز اگر بتوانیم سیاست‌های سختگیرانه‌تری اعمال کنیم موفق می‌شویم، ولی اگر با همین روش فعلی ادامه داده و کل فشار و بار بیماری را بر دوش سیستم درمان و پزشک و پرستاران بیاندازیم، موفق نخواهیم شد.
روزهای کرونایی را تجربه خوبی نمی‌دانم
معاون آموزشی بیمارستان مسیح دانشوری با اشاره به تجربیات شخصی خود در طول این بحران و همه‌گیری جهانی، روزهای کرونایی را تجربه خوبی نمی‌داند و می‌گوید: ۲۰ سال در بزرگترین مرکز سل خاورمیانه کار کردم و در همین مدت تجربه کار در حوزه آنفولانزا و بیش از ۱۵ سال بر روی HIV دارم، هیچ زمان فشار کار به این حد نبوده، امروز HIV به یک بیماری قابل درمان تبدیل شده؛ بیماران HIV از دوستان ما هستند، آن‌ها را هر ماه می‌بینیم؛ همگی با ما بزرگ شده، ازدواج کرده و بچه‌دار شده‌اند، منظورم این است که وقتی به عقب نگاه می‌کنیم، می‌بینیم در بیماری‌های دیگر تجربیات موفقی داشتیم؛ در حالی‌که در مورد کووید متاسفانه هنوز تجربه موفقیت‌آمیزی نداریم. وی ادامه می‌دهد: سبک این بیماری خیلی خاص است. در ۱۰۰ سال اخیر چنین تجربه‌ای موجود نیست؛ ضمن اینکه کشندگی این بیماری بالاست و افراد سریع از بین می‌روند، در صورتیکه در بیماری‌هایی مانند HIV اگر هم کشندگی داشته باشند، در طولانی مدت است.
ابتلاهای خانوادگی معضل جدید بحران کرونا
طبرسی ابتلاهای خانوادگی را معضل بعدی این بیماری عنوان کرده و می‌گوید: این مساله نیز اخیرا به دغدغه و نگرانی کادر درمان تبدیل شده، مثلا اعضای یک خانواده همگی مبتلا شده، برخی در بخش و برخی در ICU بستری هستند، انتقال خبر بدحالی و یا فوت یکی از اعضای خانواده به دیگران کار بسیار سخت و ناراحت کننده‌ای است، ولی متاسفانه به خصوص در ماه‌های اخیر به یکی از روزمره‌ها و دغدغه‌های ذهنی کادر درمان تبدیل شده؛ تجربه‌ای تلخ که به خستگی و فرسودگی جسمی و روحیه کادر درمان منجر شده است.
نمی‌توان با ساده‌انگاری از واقعیت‌ها فرار کرد
وی البته کاهش بار بیماری در اردیبهشت را تجربه خوبی می‌داند و می گوید: طی آن دوره مرگ و میر و ابتلا بسیار کمتر شد؛ حتی یک دوره ۱۰ روزه هیچ مرگ و میری نداشتیم ولی متاسفانه دوباره آمارها بالا رفت؛ اینها واقعیت بیماری است که در صورت عدم رعایت پروتکل‌ها و سیاست‌های نادرست بروز می‌یابد؛ نمی‌توان با سهل انگاری و ساده‌انگاری از این واقعیت‌ها فرار کرد.طبرسی خطاب به مردم توصیه می‌کند: ضمن پرهیز از رفتارهای هیجانی باید سبک زندگی را برای سازگاری و همخوانی با کرونا تغییر دهیم، نمی‌توان همچون گذشته در تجمعات شرکت کرده، به مسافرت و میهمانی و عزا و عروسی برویم و انتظار داشته باشیم که بحران خودبخود تمام شود. باید به جای امید واهی داشتن به موارد ثابت نشده، بر روی مسایل ثابت شده یعنی شست‌شوی مکرر دست‌ها، پوشش ماسک و فاصله‌گذاری‌های فیزیکی سرمایه‌گذاری کنیم.
تعطیلات کابوس کادر پزشکی است
این پزشک متخصص عفونی با بیان اینکه به دلیل مراسم و تعطیلات شهریور، ماه سختی پیش رو داریم، گفت: تعطیلات شهریور به کابوس کادر پزشکی تبدیل شده؛ شهریور به خودی خود فصل مسافرت ایرانی‌هاست که با این تعطیلات همزمان شده، لذا در صورت عدم رعایت پروتکل‌ها و افزایش حجم مسافرت‌ها، شرایط بسیار نگران کننده‌ای خواهیم داشت. توصیه ما این است که مردم فارغ از اجرا و یا عدم اجرای سیاست‌های کنترلی و محدود کننده از سوی مسئولین، خودشان پروتکل‌ها را رعایت کرده و احساس مسئولیت کنند تا مجددا با پیک شدید بیماری مواجه نشویم.
اثرگذاری کرونا بر روابط خانوادگی کادر درمان
این پزشک عفونی در ادامه گفت‌وگو با بیان اینکه بحران کرونا بر زندگی شخصی و خانوادگی تمامی پرسنل درگیر این بیماری تاثیرگذار بوده، می‌گوید: کمترین مورد آن، استرس و احساس عذاب وجدان ناشی از احتمال انتقال ویروس به اعضای خانواده بوده که دغدغه تک تک افراد و پرسنل درگیر با این بیماریست، کما اینکه در مواردی این اتفاق رخ داده و حتی متاسفانه به فوت افراد خانواده نیز منجر شده است. از این احساس عذاب وجدان تا دوری‌های طولانی مدت از اعضای خانواده، مدت‌های محدود استراحت و یا حضور در جمع خانواده، فشارهای روحی و روانی ناشی از وضعیت نابسامان بیماری و بیماران و همچنین فشار روحی ناشی از فوت دوستان و همکاران، همگی زندگی کادر درمان را تحت‌الشعاع قرار داده که در کنار آن نمی‌توان نقش مشکلات اقتصادی را نیز نادیده گرفت.
