برای پی‌بردن به شرایط حساس فرهاد مجیدی کافی است اتفاقات چند روز اخیر خیلی مختصر مرور شود؛ فرهاد و تیمش مهیای بازی دربی در نیمه‌نهایی جام حذفی می‌شدند که خبر رسید، احمد سعادتمند، مدیرعامل این باشگاه، چمدان‌هایش را بسته و با سفر به ایتالیا، پای میز مذاکره با آندره‌آ استراماچونی، سرمربی سابق این تیم نشسته است.
مجیدی که حس می‌کرد در حقش خیانت شده و زحماتش در این باشگاه دیده نشده، بعد از بردن رقیب دیرینه در ضربات پنالتی، در اینستاگرام با نوشتن متنی تند که مخاطبش مدیرعامل استقلال بود، از سمتش در باشگاه استعفا کرد. فرهاد مجیدی تصور می‌کرد (می‌کند) سعادتمند به ایتالیا رفته تا استراماچونی را راضی به بازگشت به تهران کند تا از فصل جدید، به‌جای او، روی نیمکت بنشیند و تیم را هدایت کند. اگرچه فرهاد خودش، در میانه‌های راه، جانشین استراماچونی شده بود، ولی از رفتار مدیریت باشگاه شاکی شد و نوشت که آن‌ها (مدیران استقلال) نه‌تن‌ها از برد در دربی خوشحال نشدند بلکه وقتی یک مرحله قبل، سپاهان را هم شکست داده بودند، حسابی ناراحتی را در چهره‌شان دیده بود.
فرهاد استعفایش را نوشت تا فضا حسابی ملتهب شود. او در تمرین ریکاوری بعد از دربی و در تمرین استقلال در روز بعد حاضر نشد تا مشخص شود تصمیمش جدی است. در این بین، احمد سعادتمند، مدیرعامل باشگاه استقلال، از سفر چهارروزه‌اش به ایتالیا برگشت و در تلویزیون پاسخ انتقاداتی که می‌شد را داد؛ او گفت برای گرفتن تخفیف از استراماچونی رفته و باب مذاکره برای بازگشت او را باز نکرده است. البته سعادتمند در همان برنامه نشان داد از فرهاد مجیدی ناراحت است و فراموش نکرد برایش خط‌و نشان‌بکشد؛ مدیرعامل در اقدامی عجیب به سرمربی تیمش آن‌هم در آستانه بازی فینال جام حذفی تاخت که استقلال باشگاه بزرگی است و کسی که می‌خواهد استعفا دهد، باید کتبی و در دنیای واقعی، نه دنیای مجازی، استعفایش را بنویسد. او اختلاف ۱۴ امتیازی تیم فرهاد مجیدی با پرسپولیس صدرنشین در لیگ را هم گوشزد کرد تا به این نتیجه برسد که حق طبیعی هر باشگاهی است که برای آینده تیمش مذاکره کند.
سعادتمند به‌وضوح از این مورد هم پرده برداشت که استراماچونی یکی از گزینه‌های فصل بعد استقلال است و بعد‌ها هم عنوان کرد که اگر فرهاد مجیدی نتواند تیم را قهرمان جام حذفی کند، قطعا جایی در برنامه‌های باشگاه نخواهد داشت.
در آن‌سو، اما چند نفر از بازیکنان استقلال به نمایندگی از بقیه راهی منزل فرهاد مجیدی شدند تا او را راضی به بازگشت کنند؛ فرهاد برگشت، ولی برگشتش دوباره تنش‌ها را زیاد کرد. او در اولین جلسه تمرینی بعد از استعفایش، خطاب به بازیکنان گفت آمده که جام ببرد و این کار را فقط به خاطر بازیکنان و هواداران باشگاه انجام داده است، ولی بعد، در گفت‌وگوی کوتاهی با ورزش سه، فراموش نکرد که پاسخ جملات تند مدیرعامل را بدهد.‌
می‌روم حتی اگر قهرمان شویم
بر کسی پوشیده نیست که رابطه فرهاد مجیدی به‌عنوان سرمربی با احمد سعادتمند به‌عنوان مدیرعامل باشگاه خوب نیست؛ این خوب‌نبودن به داستان استراماچونی به تنهایی برنمی‌گردد؛ فرهاد از همان ابتدا گزینه دیگری برای مدیرعاملی داشت و وقتی سعادتمند انتخاب شد، به او طعنه‌های زیادی زد. این اختلاف نظر در نیم‌فصل دوم بار‌ها تکرار شد؛ به‌گونه‌ای که فرهاد در جلسه‌ای که مدیرعامل ترتیب داده بود، شرکت نکرد و مسافرت را بهانه غیبتش عنوان کرد. البته که بعد‌ها داستان پیش‌آمده برای فرشید اسماعیلی و انتقادات تند و تیز او از نحوه کار مدیریت باشگاه هم شعله این اختلاف را افزایش داد. در‌حالی‌که سعادتمند خبر داده بود فرشید باید در کمیته انضباطی باشگاه حاضر باشد، فرهاد مجیدی، پشت بازیکنش درآمد و مانع از رقم‌خوردن چنین اتفاقی شد.
دست آخر هم که داستان استراماچونی رو شد تا اندک ابهامات موجود در این رابطه شکرآب‌شده هم از بین برود. البته سعادتمند هم دلایل خاصی برای دلگیری از مجیدی دارد؛ علاوه بر چند موضوعی که در بالا عنوان شد سعادتمند از مجیدی گلایه دارد که نه مدیرعاملی‌اش را تبریک گفته و نه مرگ یکی از عزیزانش را تسلیت. اینکه این‌ها بهانه‌ای برای ناراحتی مدیرعامل باشدیا نه، مسئله اصلی نیست، مسئله این است که جزئیات روی کل ماجرا اثر گذاشته و اختلاف این دو زیاد و زیادتر شده است. این‌طور شده که سعادتمند هم خیلی راحت ناکامی تیمش در رسیدن به قهرمان لیگ را روی شانه‌های فرهاد انداخته و حالا هم خط‌و‌نشان کشیده که اگر مجیدی تیم را قهرمان جام حذفی نکند، جایی در برنامه‌های فصل بعد باشگاه، با وجود باقی‌ماندن یک سال دیگر از قرارداد، ندارد.
مجیدی هم، اما بی‌کار ننشسته؛ او پیش از بازی فینال سعی کرد اندکی شرح حال دهد و برای مدیرعامل رجز بخواند که حتی اگر با استقلال قهرمان جام حذفی هم شود، باز در این تیم نمی‌ماند. «می‌خواهم به آقای سعادتمند بگویم که اگر قهرمان جام حذفی شدیم، باز هم به گزینه دیگری فکر کند. چون اگر بخواهم در استقلال باشم با مجموعه‌ای کار می‌کنم که صداقت داشته باشند. به احترام هواداران، همکاران و بازیکنانم فقط به خاطر فینال جام حذفی برگشتم و بعد از این بازی حتی یک لحظه هم حاضر به همکاری با این افراد نیستم و تا روزی که این مدیریت در استقلال حضور دارد، تحت هیچ عنوان به این تیم برنمی‌گردم. بچه پنج‌ساله هم از مصاحبه ایشان می‌تواند به‌راحتی تشخیص دهد که این مدیریت علاقه‌ای به موفقیت تیم استقلال در این مقطع ندارد. آن‌ها می‌خواهند با این مصاحبه‌ها به تیم من در آستانه فینال ضربه بزنند».
مصیبت‌های فرهادبودن
نیاز به توضیح اضافه‌ای نیست که اختلاف داخلی، پیش از آنکه حتی سوت شروع دیدار فینال به صدا در بیاید، استقلال را اسیر کرده است. حالا فرهاد مجیدی در موقعیت حساسی قرار گرفته؛ او می‌داند برای اثبات شایستگی‌هایش باید هر طور شده جام حذفی را برای هواداران به دست بیاورد و در قامت یک مربی برنده، از استقلال جدا شود. شاید شبیه به همان کاری که علی دایی، سال‌ها قبل در پرسپولیس و زمانی که حبیب کاشانی مدیرعامل این باشگاه بود، رقم زد. دایی جام حذفی را آورد و بعد در یک برنامه تلویزیونی مدیرعامل را گوشه رینگ برد و از پرسپولیس جدا شد. فصل بعد از آن و فریاد «علی دایی» هواداران از همان دقایق نخستِ بازی با مربی جدید هم که داستان مفصلی از آب درآمد.
البته فرهاد مجیدی همین حالا تلاش کرده مقصر را قبل از اتفاقات بازی فینال مشخص کند. او جایی برای فرار از شکست احتمالی در بازی امروز گذاشته و می‌گوید هر رخداد بدی پیش آید، مقصر مدیریت باشگاه است. «به‌صورت مفصل همه چیز را بعد از بازی فینال به هواداران و رسانه‌ها خواهم گفت و اینجا یادآورم شوم که مسئولیت هرگونه اتفاق ناخوشایندی در روز پنجشنبه برعهده مدیریتی است که با کارشکنی به تیم استقلال قبل از دربی ضربه زده است و این هفته هم با بازار شایعاتی که درباره نیمکت تیم استقلال به راه انداختند، حاشیه‌های تازه‌ای به وجود آوردند».
البته فرهاد خوب می‌داند اگر قرار باشد هواداران استقلال در فصل آتی و در صورت نبودن احتمالی او روی نیمکت، نامش را صدا بزنند، باید برنده از زمین خارج شود تا دومین وعده از سه‌گانه قول‌هایش را عملی کرده باشد. مربی‌ای که پیش‌تر گفته بود سهمیه را برای استقلال می‌گیرد، تیم را قهرمان جام حذفی می‌کند و در آسیا از گروهش صعود می‌کند حالا شاید قبل از پیگیری مجدد لیگ قهرمانان آسیا، نیمکت آبی‌ها را به نفر بعدی تحویل دهد. این دیگر بر عهده خودش است تا مشخص کند کدام‌یک ضرر کرده‌اند؛ فرهاد یا استقلال.