گروه علمی: گسترش سریع همهگیری کووید-۱۹ در جوامع سراسر جهان و تجدید حیات این ویروس (موج دوم) نقش احتمالی افراد بدون علامت را در انتقال آن نشان میدهد و محققان نیز از عدم اطمینان نسبت به پاسخ ایمنی طولانیمدت و پیامدهای بالقوه آن بر اثربخشی واکسنها میگویند.محققان اظهار کردند: نقش کاهش استفاده از مداخلات غیر دارویی در تسهیل موج دوم کووید-۱۹ با کم شدن تعامل جامعه نیاز به تحقیقات بیشتری دارد. بر اساس مقاله منتشرشده در نشریه تحقیقات پزشکی ICMR هند، اگر شواهد حمایتی قوی درباره نقش احتمالی افراد بدون علامت در انتقال عفونت کروناویروس در دسترس باشد، ممکن است ادامه استفاده از ماسک و سایر اقدامات بهداشت عمومی ادامه یابد.این تحقیق تحت عنوان " همهگیری کووید-۱۹ مرموز" توسط راجش باتیا، مدیر سابق بیماریهای واگیر برای دفتر منطقهای جنوب شرقی آسیا و پریا آبراهام، مدیر موسسه ملی ویروسشناسی ICMR نوشتهشده است.در این تحقیق ذکرشده که در مرحله اولیه شیوع همهگیر، تصور میشد که کووید-۱۹ یک بیماری غیر برگشت باشد. اما نتایج مطالعات جدید احتمال تکرار عفونت ویروسی را تایید میکند. به همین دلیل فعالسازی مجدد یا عفونت مجدد و اهمیت اپیدمیولوژیک آن انتظار میرود. "سوروایلنس بهطور کلی ابزاری حساس برای تعیین میزان عفونت و ایمنی در جمعیت عمومی است. فقط چند مطالعه میدانی دادههای نظارت سوروایلنس ایجاد کرده که با استنتاجهای بدون نتیجه همراه بوده است.مطالعه اخیر در مورد شیوع این بیماری نشان داد که بیشتر مردم ژنو سوئیس با وجود شیوع بالای کووید-۱۹ در منطقه طی این موج همهگیری بدون آلودگی باقی ماندند.چنین مطالعاتی پرچمهای قرمز در مورد حساسیت مداوم جمعیت به کووید-۱۹ و عدم توانایی ویروس در تولید مصونیت گسترده را بالا میبرد و ممکن است به ایجاد "موج دوم" کمک کند.
کارشناسان گفتند: "نقش کاهش استفاده از مداخلات غیر دارویی در تسهیل موج دوم با کاهش مشارکت جامعه، نیاز به بررسی بیشتر دارد. "عدم اطمینان از پاسخ ایمنی طولانیمدت پیامدهای بالقوهای برای اثربخشی واکسنها دارد. آنان گفتند: تاثیر واقعی واکسنها بر روی این همهگیری فقط در صورت استفاده گسترده برای چند ماه در جمعیتهای مختلف آشکار خواهد شد.از هماکنون، واکسن بهعنوان آخرین مداخله برای مهار بیماری همهگیر در نظر گرفتهشده است، اما مسابقه جهانی برای در دسترس قرار دادن آن در جهان سرعت گرفته است.
در حال حاضر، حدود ۱۶۵ واکسن کاندیدای مختلف برای کووید-۱۹ در سراسر جهان در دستساخت است و چندین مورد از آنها در مراحل مختلف آزمایشات بالینی هستند.سه نامزد واکسن (ویروس غیر فعال، مبتنی بر DNA و واکسن ChAdOx۱ nCoV-۱۹) در حال حاضر در مراحل اولیه آزمایشهای انسانی در هند هستند.در این گزارش آمده است: "تولید تجاری واکسن کووید-۱۹ و واردات احتمالی آن احتمالا تا پایان سال ۲۰۲۰ آغاز میشود. "تهیه و توزیع جهانی واکسن برای اطمینان از دسترسی جهانی آن توسط سازمان بهداشت جهانی، اتحاد جهانی واکسن و ایمنسازی (GAVI) و ائتلاف نوآوریهای آمادگی همهگیر برنامهریزیشده است. هند نیز با استفاده از ردیاب واکسن مبتنی بر فناوری اطلاعات، طرحی را برای استقرار کارآمد واکسن ایجاد کرده است.مصونسازی کل جمعیت، اولویتبندی بخشهای پر خطر، اطمینان از کیفیت در تدارکات و انجام نظارت پس از واکسیناسیون برای اثرات سوء و تاثیر بر بار بیماری، چالش های بزرگی برای هر سیستم بهداشتی است.عدم وجود داروهای خاص ضدویروسی یا واکسن، مداخلات غیر دارویی انجامشده توسط جوامع در کاهش انتقال ویروس اهمیت اساسی پیدا کردند. این گزارش گفت: "اطمینان از مشارکت جامعه، بهویژه افراد فقیر و بی سواد همیشه دشوار است".
بیماری همهگیر کووید-۱۹ تمام تمرکز و تلاشهای سیستم سلامت را به خود جلب کرده است. به گفته این سرویس، خدمات بهداشتی معمول محدودشده است زیرا امکانات بهداشتی بیش از حد در حال مقابله با بیماری کووید-۱۹ است.مردم از ترس ابتلا به کووید-۱۹ از مراجعه به مراکز بهداشتی نگران هستند. اجزای مهم خدمات بهداشتی که بیشتر متحمل رنج شدهاند شامل نیازهای بهداشتی کودکان، زنان، افراد مسن با بیماریهای غیر واگیر و مدیریت سایر روشهای درمانی (به عنوان مثال سرطانها، سل و ایدز) و موارد اضطراری بهداشتی است.
همهگیری، پیشرفتهای حاصل از اهداف توسعه هزاره را به عقب رانده و مانع دستیابی به اهداف بلند پروازانه توسعه پایدار سازمان ملل میشود.سردبیر این نشریه گفت: "هنوز مشخص نیست که چگونه جامعه جهانی عقبماندگی ناشی از همهگیری را در عملیات حیاتی خود در برنامههای اصلی از بین بردن بیماریهای بزرگ مانند سل جبران میکند. "اجرای اقدامات کارآمد بهداشت عمومی بر اساس دانش علمی صحیح از ویژگیهای SARS-CoV-۲ امکانپذیر است."با وجود تحقیقات گسترده در مورد همه جنبههای بیماری همهگیر کووید-۱۹، جهان هنوز با منشاء ویروس، پیامدهای بهداشت عمومی، جهشها در ژنوم ویروسی، در دسترس بودن یک آزمایش تشخیصی با حساسیت و ویژگی بهتر، درک ایمنی بدن، پاسخ به ویروس، پاتوبیولوژی و طیف بالینی آن و در دسترس بودن داروهای ضدویروسی خاص ایمن و کارآمد و واکسن درگیر است.""این ناشناختهها بیماری کووید- ۱۹ را به یک بیماری همهگیر مرموز تبدیل کرده است. "