گروه جامعه: کارشناس مسئول پیشگیری از اعتیاد در محیط کار و فضای مجازی سازمان بهزیستی کشور گفت: متاسفانه مشاهده شده که برخی افراد در پی مصرف خودسرانه داروها به طور مثال به مصرف روزانه ۳۰۰ قرص کدئین یا روزانه ۲۰ تا ۳۰ قرص کلونازپام اعتیاد پیدا کردهاند.به گزارش ایرنا، آزاده اولیایی کارشناس مسئول پیشگیری از اعتیاد در محیط کار و فضای مجازی سازمان بهزیستی کشور گفت: بدن با مصرف برخی داروها به آن وابستگی جسمی و روانی پیدا میکند که از آن جمله میتوان به استامینوفن کدئین اشاره کرد که سادهترین این داروهاست.
وی توضیح داد: در ترکیبات بسیاری از داروها مانند دیفونکسیلات، ترکیبات مخدر وجود دارد و به همین دلیل همان وابستگی که مصرف تریاک به وجود میآورد، در مصرف این داروها نیز مشاهده میشود بنابراین این داروها صرفا باید با تشخیص پزشک مصرف شود.کارشناس مسئول پیشگیری از اعتیاد در محیط کار و فضای مجازی سازمان بهزیستی کشور با تاکید بر ضرورت تمرکز بر داروهای خوابآور، مسکن و آرامبخش افزود: امروزه در کلینیکهای درمان اعتیاد افرادی داریم که روزانه به مصرف ۳۰۰ قرص کدئین یا روزانه ۲۰ تا ۳۰ قرص کلونازپام یا داروهای دیگر اعتیاد پیدا کردهاند که فروش بسیاری از آنها بدون نسخه ممنوع است اما افراد به هر دلیلی به آن دسترسی پیدا میکنند.به گفته اولیایی، افراد این داروها را از مراکز غیرقانونی یا از برخی داروخانهها تهیه میکنند؛ داروهایی مانند داروهای خوابآور و داروهای آرامبخش از جمله داروهایی هستند که به شدت وابستگی میآورند.
سختتر بودن درمانِ اعتیادهای دارویی از مواد مخدر
کارشناس مسئول پیشگیری از اعتیاد در محیط کار و فضای مجازی سازمان بهزیستی کشور گفت: درمان اعتیادهای دارویی در بسیاری از موارد بسیار سختتر از درمان سایر مواد اعتیادآور است چون راهبردهای پیشگیری از عود آنها، کار را برای درمانگران کمی سختتر میکند به طور مثال هنگامی که فردی برای درمان به کلینیک درمان اعتیاد مراجعه میکند و اعتیاد به شیشه دارد با کیت تشخیصی و تست اعتیاد متوجه میشویم که آیا شیشه مصرف کرده یا نه.اولیایی افزود: اما فردی که تجویز آن کلونازپام باشد و چه یک عدد چه ۲۰ عدد از آن را خورده باشد اگر به مرکز درمان مراجعه کند با تستها قابل تشخیص نیست. یعنی فقط آزمایش او مثبت میشود اما اینکه چه مقدار از این داروی قانونی مصرف کرده، دیگر مشخص نمیشود. از طرفی درمان آن بسیار سختتر است به خاطر اینکه وقتی مقدار مصرف قرص افزایش پیدا کرده و به آن حدی رسیده که بدون آن دارو نمیتواند یا به لحاظ روانی اصلا نمیخواهد ترک کند، این مسئله مسلما درمان را سختتر میکند.