بهروز غریب‌پور: از کارهایم پشیمان نیستم

پس از اینکه چهره‌ای را در نظر می گیرم با علی پاکدست (طراح و سازنده عروسک، عروسک‌گردان) در این باره صحبت می‌کنیم و آن شخصیت ساخته می‌شود، او نیز در شکل گرفتن این تصاویر تاثیر گذار است.وی در توضیح عمق آشنایی‌اش با ادبیات که منجر شده ابیات شاعران گوناگون، را دریک اپرا استفاده کند، این‌گونه شرح داد: شعر شاعران ایرانی، به هم پیوسته است. یک پیام به زبان‌های مختلف و در دوره‌های متفاوت بازگو شده است، شعر فارسی زمان ندارد و همیشه زنده می‌ماند.غریب پور میراث خود در فرهنگ ایران را، چنین بر شمرد: من آدمی چند وجهی هستم، زندگی‌نامه‌ام را هم خودم و هم دیگران چندباری نوشته‌ایم اما امسال که همسرم برای کادوی تولد من بیوگرافی دقیق من را می‌نویسد چون گاهی تاریخ ها پس و پیش شده و بعضی موارد را احتمالاً فراموش کرده‌ام. او موقع نوشتن سوالاتی می‌پرسد و یادآوری می‌کند چه کارهایی انجام داده‌ام.وی اضافه کرد: من معلمی دبستان کرده‌ام، خبرنگار روزنامه اطلاعات بوده‌ام، در دوره سربازی افسر زرهی بودم، مدیر اجرایی پروژه‌های متعددی بوده‌ام، از فرهنگسرای بهمن تا خانه هنرمندان ایران، مدیرعامل و موسس بودم، نویسنده، کارگردان، پژوهشگر، مترجم، این‌ها بخشی از کارهایی است که در عمرم انجام داده‌ام.این هنرمند اضافه کرد: چند وجهی بودن کار من، که غالبا از آثار مفیدی هم نتیجه آن بوده، برایم ارزشمند است. هنوز برای بسیاری از اهالی تئاتر ایران سوال است که تئاتر بینوایان را که جمع بزرگی از هنرمندان تئاتر ایران بازیگر آن بودند، در آن سال‌ها در جنوبی‌ترین نقطه تهران چگونه روی صحنه بردم؟غریب‌پور ادامه داد: احساسم این است که عمرم هدر نرفته است، وقتی به گذشته نگاه می کنم شاید می توانستم کارهای دیگری بکنم اما هر کاری که کرده‌ام با عشق و تعهد و دلسوزی و مسئولیت بوده است و همواره با مردم ایران همدردی کرده‌ام. از هیچ یک از کارهایی که کردم پشیمان نیستم و از خدا طلب می‌کنم که این سال‌های باقی مانده همینطور عاشقانه و شرافتمندانه بگذرد و روزی که کارنامه‌ام بسته می‌شود، کارنامه درستی باشد.