گروه سیاسی: روزنامه «جهانصنعت»نوشت: چند روز پیش حسن روحانی رییسجمهور با اشاره به اینکه تمامی مشکلات و فشارها از سوی آمریکاییهاست، از مردم خواست لعن و نفرینشان را به «واشنگتندیسی، کاخ سفید» بفرستند. وی در آخرین جلسه هیات دولت در سال ۹۷ نیز گفته بود: «هر چه لعنت دارید بر کسی لعنت کنید که این شرایط را برای کشور به وجود آورد.» در حالی که این سخنان با واکنش شدید سیاسیون و شهروندان روبهرو شد و لابد حسن روحانی انتظار داشت مردم حرف او را آویزه گوش کنند و به آمریکا لعنت بفرستند. …، اما دیروز و در جریان دادن رای اعتماد به وزیر معرفی شده برای وزارتخانه صنعت، معدن و تجارت یکی از اعضای مجلس یازدهم گفت: «مردم امروز در کوچه و خیابان میگویند خدا روحانی را لعنت کند. مردم دیگر به روحانی سر سوزنی اعتماد ندارند چه برسد به وزیر پیشنهادی او که در دو دهه خارج از کشور بوده است.» این یورش تند به رییسجمهوری که هنوز نزدیک یک سال از دوره فعالیت او باقی مانده شاید دل شهروندانی را خوش کند و شاید بخشی از خشم گوینده سخن یادشده را فرو بنشاند، اما چاره کار کشور این نیست. به نظر میرسد یورشهای پشت سر هم و توقفناپذیر منتقدان به رییسجمهور و دولت وی در این سه سال تازهسپریشده او را در موقعیت دشواری قرار داده است و شاید هرگز باور نمیکرد چنین یورشی به او صورت بگیرد. حالا چه باید کرد؟ آیا رییس دولت بنا دارد یک سال باقی مانده از دولت خود را به پاسخگوییهای بیفایده به منتقدان و دولتهای خارجی بپردازد؟ به نظر میرسد این کار صوابی باشد و وی باید از فکر اینکه استعفا بدهد نیز صرفنظر کند و وارد داستان سرگرمسازی خود و شهروندان نشود. تا جایی که شهروندان میدانند، در دولت اول رییسجمهور آرایش افراد و توزیع اختیارات و وظایف و چیدمان مدیران به ویژه در بخش اقتصاد به گونهای بود که رییسجمهور بیشتر به سیاست میپرداخت و معاون اول او امور اقتصادی را اداره میکرد. آیا نمیتوان برگشت به آن دوره را تجربه و از بدتر شدن شرایط اقتصادی جلوگیری کرد. یادمان باشد شکست روحانی تنها شکست دولت یا اصلاحطلبان به حساب نخواهد آمد و مردم برای همه حساب باز میکنند.