چرا گریه کردن آراممان می‌کند؟

وی تصریح کرد: خیلی از افراد به خصوص خانم ها، از اینکه نمی‌توانند در شرایط حساس مخصوصا در محل کار و یا هنگام مشاجره، اشک‌ها و گریه خودشان را کنترل کنند، شاکی هستند. همین اتفاق موجب می‌شود که اگر قرار باشد برای احقاق حقی، اعتراض کنند نگران اشک‌های کنترل نشده باشند و خیلی اوقات از اعتراض مورد نظر می‌گذرند تا اینکه با سرریز شدن اشک‌ها در محل نابه جا ضعفی از خود نشان ندهند.این روانشناس با بیان اینکه گریه کردن در درمان بیماری‌ها بسیار موثر است، زیرا در اشک چشم هورمون اندورفین موجود است که خود موجب تسکین می‌شود، گفت: بدن انسان در زمان هیجان یا استرس شدید مواد شیمیایی مضری تولید می‌کند که باعث صدمه به بدن می‌شود، اما چشم با تولید اشک این مواد مضر وسمی را از بدن بیرون میکند واسترس را کاهش می‌دهد. انسان‌ها با سرکوب گریه، استرس را افزایش میدهند و باعث رها نشدن هیجانات منفی شده که منجر به خشم، پرخاشگری وبیماری‌های جسمی و روانی می‌شود.پیوندى نژاد افزود: گفتنی است که بسیاری از مواد شیمیایی موجود در گریه‌های احساسی حاوی پروتئین، هورمون‌های پرولاکتین، هورمون رشد، آدرنو کورتیکوتروپین، آندروفین و فلز منگنز هستند که سبب کاهش درد هم می‌شوند زمانی که گریه می‌کنیم، مقدار زیادی منگنز از بدن دفع می‌شود که به تسکین حالات روحی نامطلوب کمک می‌کند. در واقع، مقدار بالای منگنز در بدن خستگی شدید، تحریک پذیری، افسردگی، نگرانی و دیگر اختلالات را در پی دارد که تا حد زیادی در ثبات هیجانی فرد تاثیر می‌گذارد؛ بنابراین هر وقت از چیزی غمگین و دلخور شدید، حتما حس‌تان را به شکلی که احساس می‌کنید از غم رها می‌شوید، بروز دهید. این حس را همان‌جا بیان کنید و آن‌ها را مانند کوله‌باری با خودتان حمل نکنید.

وی بیان کرد: به طور خلاصه باید گفت که گریه کردن تمرین خوبی برای کمک به حفظ عملکرد مطلوب بدن است و رفتاری ضروری در زمان‌های اضطراب، افسردگی یا قرار گرفتن در شرایط خاص محسوب می‌شود. به همین دلیل است که بعد از گریه کردن احساس آرامش ایجاد می‌شود. اشک‌ها همچنین می‌توانند نشان دهنده شادی و هیجان باشند، اما معمولا در شرایط ناراحتی ظاهر می‌شوند. گرچه شاید گریه کردن بزرگترین سمبل غم و اندوه باشد، اما تاثیرات مثبتی بر سلامتی دارد که شاید تا به حال نشنیده باشید.این روانشناس ادامه داد: حقیقت این است که گریه، یک رها سازی است. اگر گریه نکنید، احساسات شما ممکن است سر ریز شود و شما را از خوشحالی دور نگه دارد. اگر گریه نکنید، بدن شما برایتان گریه می‌کند. اگر شما، خود را مجبور کنید که همه چیز، و تمام کشمکش هارا در خود نگه دارد و اجازه ندهید آن‌ها را به بیرون از خود منتقل کند، به انفجار نزدیک خواهید شد و باید بدانید که ما برای غرق شدن در درون خود و احساساتمان و بروز ندادن آنها، طراحی نشده ایم. با توجه به مطالب گفته شده ذکر این نکته ضروری است که باید نسبت به هیجانات خود، به موقع، به جا و به اندازه، واکنش نشان داد.

درغیر این صورت، خشم، غم، رنج و غصه و حتی گاهی شادی در روان جمع شده و به شکل‌های دیگری مانند مشکلات جسمی، روانی و یا واکنش ناگهانی در شرایط نامناسب و به شکل نامناسب بروز می‌کند.
پیوندى نژاد درباره فواید گریه کردن، گفت: گریه کردن آرام بخش است. مخصوصا اشک‌های عاطفی که با تخلیه کردن برخی از هورمون‌ها باعث تسکین ناراحتی‌ها و تنظیم احساسات می‌شود. باعث آرامش و تسکین درد‌های دیگران می‌شود. به نوعی حمایت از دیگران محسوب شده و باعث ایجاد دلبستگی‌ها و احساسات عاطفی می‌شود. با ترشح هورمون‌های اندورفین و اکسی توسین باعث کاهش درد‌های بدنی و روحی می‌شود. باعث افزایش خلق و خو و احساس بهتر فرد نسبت به خودش و دیگران می‌شود.باعث کاهش استرس و فشار روانی می‌شود. با گریه مواد شیمیایی، سموم و هورمون‌هایی از بدن خارج می‌شوند که باعث ایجاد استرس می‌شوند.
وی در ادامه با اشاره به دیگر فواید گریه کردن، خاطرنشان کرد: گریه در نوزادان باعث بهبود خواب آن‌ها می‌شود. در بزرگسالان این مورد هنوز تایید نشده، اما بخاطر کمک گریه به آرامش و تسکین دردها، احتمالا به بهبود خواب آن‌ها نیز کمک می‌کند. اشک باعث افزایش رطوبت شده و در حرکت بهتر چشم و قرنیه کمک می‌کند. اشک‌ها باعث برطرف شدن خشکی چشم شده و باعث جلوگیری تاری دید و آسیب به قرنیه می‌شود.