هزینه حذف زنان ایران از موسیقی بالاست

گروه فرهنگی:  آذری منصوری، فعال سیاسی اصلاح طلب، در یادداشتی نوشت: «هزینه حذف زنان از موسیقی ایران خیلی بالاست.این یعنی بخشی از موسیقی ما نیست. بخشی از صدای موسیقی ما نیست. این ساز را ببینید، فکر کنید تار اول و دومش نباشد،خب ببینید چه صدایی می دهد. در حالیکه این ساز این تارها را می خواهد تا صدای خوبی داشته باشد. این صدای زن در موسیقی ماست.»این چند جمله نظر استاد بی بدیل آواز ایران در ضرورت بودن صدای زنان در موسیقی ایران است. این سخنان سال ها پیش گفته شده، اما دلیل اینکه چرا این سخنان تازگی دارد، این است که با گذر زمان این ضرورت بیشتر از قبل در موسیقی ایران خود را نشان می دهد.خاصه آنکه در ورای مرزهای جغرافیایی ما صدای زنان به جزئی لاینفک از موسیقی جهان در همه سبک ها تبدیل شده است. اما آنچه مد نظر شجریان بود همانی است که در نوع اشعار و آواز مژگان شجریان و امثال می توان دید. موسیقی پر معنا و برگرفته از شعر و شعور و هنر موسیقی اصیل ایران.در طول بیش از چهل سال گذشته نه تنها این صدا از موسیقی رسمی ایران حذف نشده است، بلکه موجب شده از یک سو در اشکال زیرزمینی و غیر رسمی موسیقی خود را نشان دهد و از سوی دیگر موجب شده، آنها که می توانند، رفتن از کشور را بر ماندن ترجیح دهند و جزیی از موسیقی فرامرزی ایران محسوب شوند.در واقع تابو ساختن از صدای زنان در موسیقی ایران نه تنها موجب حذف صدای آن ها نشده، بلکه به عاملی برای واگرایی نیمی از جمعیت کشور نیز تبدیل شده است.واقعیتی که استاد شجریان مکرر بر ضرورت آن تاکید می کرد و حتی در جایی دیدم که چگونه از صدا و سبک سیما بینا در احیاء آواها و نواهای محلی ایران تقدیر می کند.در هر حال حذف صدای زنان از موسیقی رسمی در ایران امروز به یکی از دلایل واگرایی نیمی از جمعیت کشور تبدیل شده است که باید برای تبدیل این واگرایی به همگرایی فکری کرد.آنها که همچنان در مقابل این تقاضا مقاومت می کنند و بر حذف صدای زنان اصرار دارند، کافی است نگاهی به آرشیو موسیقی فرزندان خود بیندازند، شاید با دید بازتری واقعیت های امروز ایران را ببینند و دست از این مقاومت بی حاصل بردارند.