بهار نیوز - هنر استاد شجریان فراتر از مرزهای ایران است

گروه فرهنگی: محمدکاظم کاظمی عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: مرحوم استاد محمدرضا شجریان از مفاخر هنر فارسی است و هنر او فراتر از مرزهای ایران قرار دارد.آواز خسروی آواز ایران نه تنها در ایران بلکه در هر جایی که قلمرو زبان فارسی است و افراد فارسی زبان حضور دارند، شنیده می‌شود و تعبیر دقیق‌تر و بهتر برای این لقب به نظر من خسروی آواز زبان فارسی می‌تواند باشد. همه فارسی زبانان آواز ایشان را گوش می‌کنند و بهره‌مند می‌شوند و اینکه ما ایشان را فراتر از ایران بدانیم و ایشان را از مفاخر هنر زبان فارسی بدانیم شایسته‌تر و دقیق تر است.دبیر سابق جشنواره شعر فجر ادامه داد: این صحبت به این معنی نیست که ما جایگاهی که ایشان در ایران دارند و اینکه ایشان منتسب به کشور ایران هستند را زیر سوال ببریم بلکه می‌خواهیم بگوییم که هنر ایشان فراتر از مرزهای ایران است.کاظمی در خصوص اینکه با افول شجریان، شاهد افول سبک موسیقایی این استاد هستیم و آیا ظهور چنین اساتیدی دیگه در سپهر موسیقی ایران امکان پذیر هست یا خیر بیان کرد: آینده را نمی‌توان پیش‌بینی کرد. بنده در جریان دقیق کارشناسی موسیقی ایران نیستم که بتوانم پیش‌بینی کنم و بگویم افرادی اکنون در جوانی و میان‌سالی وجود دارند یا خیر که آثارشان به حد و اندازه آقای شجریان رسیده باشد و می‌توانند جای ایشان را پر کنند یا خیر. در این رابطه باید اساتید موسیقی نظر دهند اما واقعیت این است که افرادی از قبیل ایشان بسیار کم تکرار می‌شوند و ما نمی‌توانیم خیلی زود منتظر تکرار چنین چهره‌هایی باشیم.این شاعر و منتقد ادبی اضافه کرد: برای اینکه چنین فردی مانند آقای شجریان ظهور کنند و مطرح بشوند، چندین ویژگی باید در یک هنرمند وجود داشته باشد که بعضی از آن گاهی متضاد هم است. یک هنرمند باید آواز خوب داشته باشد، تسلط به موسیقی داشته باشد، تسلط به ادبیات و پشتکار و جدیت در تولید اثر خوب داشته باشد و علاوه بر آن، از حواشی و مسائلی که برای هنر آفت است، دور باشد و این مسائل در حد اعلا باشد تا بتواند به جایگاهی همانند ایشان برسد.این شاعر مطرح افغانستانی در خصوص اهمیت اجرای اشعار کهن در قالب موسیقی اظهار کرد: خواندن اشعار کهن، چه در قالب موسیقی سنتی و چه در قالب موسیقی پاپ، یکی از مسائلی است که باعث ماندگاری آن اشعار در ذهن مخاطبان می‌شود و موسیقی یکی از ابزارهای ارتباط مردم با شاعران است. بنابراین این اتفاق کاملا در ماندگاری اشعار موثر است.