گروه ورزشی: روزنامه خبرورزشی نوشت: خداداد عزیزی که سالهاست در زادگاهش مشهد زندگی میکند، یکی از شرکتکنندگان در مراسم خاکسپاری محمدرضا شجریان بود. با حماسهساز ملبورن تماس گرفتیم و سر صحبت را باز کردیم. خداداد گفت: خیلی از انسانها به شنیدن موسیقی علاقهمند هستند. من هم در اتومبیل هنگام رانندگی ضبطم را روشن میکنم و براساس سلیقه و میلم موسیقی سنتی گوش میکنم. صدای استاد شجریان و... را دوست دارم و سه روز قبل از شنیدن خبر درگذشت استاد شجریان خیلی ناراحت شدم. با اینکه خیلی سحرخیز نیستم ولی دلم و قلبم مرا مجاب کرد در مراسم این مرد بزرگ که صدها بار از شنیدن صدایش لذت بردهام و آرامش گرفتهام، شرکت کنم. ازدحام جمعیت طوری بود که خودرویم را در چهار کیلومتری محل خاکسپاری پارک کردم و پای پیاده به این محل رفتم. جالب اینجاست پیادهروی طولانی برای من که مشکل کمر دارم، خوب نیست ولی بهرغم پیادهروی زیاد، به هیچ عنوان کمردرد نگرفتم. البته تقریباً به جز چند خبرنگار کسی متوجه من نشد چون هم ماسک بر صورت داشتم، هم عینک به چشم و هم کلاه روی سر و به هیچ عنوان دوست نداشتم باعث حواسپرتی عزیزانی بشوم که برای بزرگداشت مقام استاد شجریان در این مراسم شرکت میکردند. ایشان همشهری ما محسوب میشدند و پسرشان همایون چند جلسهای با ما فوتبال بازی کردند و وظیفه خودم میدانستم هم در مراسم باشم و هم به همایون تسلیت بگویم.
از خداداد سؤال کردیم به عنوان یک پدر بابت موسیقی گوش کردن فرزندانش چه سیاست یا قانونی در خانه دارد که در پاسخ گفت: فرزندان من در انتخاب خواننده آزاد هستند. مسلماً این یک مسئله شخصی و براساس سلیقه فرد است. پدرم دوست دارد در خلوت خودش پای مناجات و صدای قرآن بنشیند. من در هشت ماه سال موسیقی سنتی گوش میکنم. پسرم الان حدود ۱۵ سال سن دارد و آهنگهای نسل جدید را گوش میکند. شاید من دوست نداشته باشم او آهنگ دو، سه خوانندهای که از کلمات ناپسند استفاده میکنند را گوش کند اما اگر این را علنی کنم، چه تضمینی وجود دارد که حساسیت پیدا نکند و در غیاب من در منزل همان موسیقی را گوش نکند یا حتی در حضور من هندزفری داخل گوشهایش بگذارد و همان آهنگها را گوش کند؟ اعتقاد شخصی من این است که فرزندم باید درست فکر، درست انتخاب و درست رفتار کند؛ وگرنه در کف جامعه در هر ساعت از شبانهروز کلماتی میان ما مردم ردوبدل میشود که...
عزیزی درخصوص بازی تدارکاتی تیم ملی کشورمان برابر ازبکستان گفت: برگزاری بازی تدارکاتی مسلماً به سود تیم ملی است. فرصت نشد این بازی را به صورت کامل تماشا کنم اما عقیده دارم اگر میشد با حریفانی نظیر مصر، مراکش و تیمهای آفریقایی- عربی که فوتبالشان بیشتر شبیه فوتبال عراق است بازی کنیم، بهتر بود اما در کل داشتن یک بازی تدارکاتی بهتر از نداشتن آن است و امیدوارم تیم ملی کشورمان بتواند از گروه خود در این مرحله از رقابتها صعود کند.
خداداد در پایان در پاسخ به این سؤال که چرا قیمت بازیکنان افزایش عجیبی داشته، گفت: دقت کنید ما در مملکتی زندگی میکنیم که خودرویی مثل پراید که ۷ میلیون تومان قیمت داشت و برایش نام ارابه مرگ انتخاب کرده، لطیفه ساخته و مسخرهاش میکردند، حالا بالای ۱۰۰ میلیون تومان قیمت دارد و امروز مردم برای پیشخرید آن سروکله میشکنند. به نظر شما اگر مردم چنین سلیقهای نداشتند قیمت خودروها به این شکل بود؟ بازیکن فوتبال داریم که ۵۰۰ میلیون هم کیفیت فنی ندارد اما روی خودش ۵ میلیارد قیمت گذاشته و مدیر فلان باشگاه با او قرارداد ۴ میلیاردی بسته و به خودش افتخار میکند توانسته یک میلیارد تخفیف بگیرد. نمیداند یا شاید هم نمیخواهد بداند که ۵/۳ میلیارد توی پاچهاش رفته است. شاید هم خودش ذینفع است اما باید بپذیریم اگر بازیکنان و جوانان خودمان این قراردادها را نبندند، آن پول صرف تیمهای پایهای یا ساختن ورزشگاه برای فوتبال نخواهد شد پس نوش جانشان و حواسشان را جمع کنند درآمدشان را سرمایهگذاری کرده، برای اطرافیانشان اشتغال زایی کنند و اگر هم دوست داشتند، کار خوب و خیر انجام بدهند.