دریافت لینک صفحه با کد QR
۵ سال کولبری برای فرار از آرسنیک آب
ایسنا , 7 آبان 1399 ساعت 16:34
گروه جامعه: با یک جستوجوی ساده در اینترنت اطلاعات خوبی درباره روستای علی آباد دمق به دست می آورید، اطلاعاتی که باید درست و غلط بودن آن را از پیرزنی پرسید که کیلومترها جاده ای خاکی را طی می کند تا با دبه، آبی برای خوردن از قنات بیاورد.بله تعجب نکنید! اینجا روستایی است با ۶۷ شهید و بیش از ۱۰۰ آزاده و جانباز، روستایی که ویکی پدیا و دیکشنری آنلاین آبادیس به شما می گوید علی آباد دمق، روستایی از توابع بخش جوکار شهرستان ملایر در استان همدان ایران که در حال تبدیل شدن به شهر است. مگر می شود روستایی در حال تبدیل شدن به شهر باشد و مردمش پنج سال از آب آشامیدنی محروم باشند.وارد روستا که می شوی، پسر ۸ ساله ای را می بینی که به زحمت دبه پر از آب و گاه بیشتر از وزن خود را حمل می کند به امید اینکه آب آلوده به آرسنیک که سال هاست مهمان خانه شان شده، ارمغانی از بیماری برایشان نباشد اما این کودک نمی داند آبی که کیلومترها برای آوردن آن خاک خورده، معلوم نیست سالم است یا نه؟ معلوم نیست آب شرب است یا نه؟
علی آباد دمق دهی است از دهستان ترک شهرستان ملایر که در فاصله ۴۰ کیلومتری این شهرستان واقع شده و با داشتن ۵۰۸۰ نفر جمعیت جزء روستاهای پرجمعیت استان همدان محسوب می شود. اهالی روستا بیشتر به باغداری، کشاورزی و دامپروری مشغول هستند و زنان روستایی نیز پا به پای مردانشان برای اقتصاد خانواده تلاش می کنند و وجود دو کارگاه خیاطی و اشتغال حدود ۲۰ زن روستایی در این کارگاه ها خود گویای این ادعاست.
علی آبادی ها با داشتن ۶۷ شهید و بیش از ۱۰۰ آزاده و جانباز، سابقه درخشان خود را در سال های جنگ به رخ این سرزمین می کشند و اهالی روستا هر ساله با برگزاری یادواره این شهیدان همزمان با شهادت امام جعفر صادق(ع) فداکاری و ایثار آنها را به خود یادآوری می کنند.اهالی این روستا با وجود داشتن سه رودخانه پر آب، پنج سال است که با دبه در کوچه پس کوچه های خاکی به دنبال آب آشامیدنی هستند. آب لوله کشی خانه ها که به گفته اهالی از قنات های روستای پایین دستشان تأمین می شده، پنج سال است به آرسنیک آلوده شده و اهالی مجبور هستند از آب قنات هایی که برای آبیاری زمین های کشاورزی استفاده می کنند، آب آشامیدنی تهیه کنند و برای شستوشو و استحمام از همان آب آلوده به آرسنیک.طبق گفته اهالی روستا، افراد سالمندی که کسی را در خانه ندارند تا با دبه و طی مسافت چهار کیلومتر برایشان آب از قنات تهیه کند، از همان آب آلوده هم برای آشامیدن و هم برای مصارف دیگر استفاده می کنند.
آرسنیک به شدت سرطان زاست
آرسنیک شبه فلزی است که در همه جای پوسته زمین وجود دارد و مواجهه انسانها با آرسنیک غیرآلی عمدتاً از طریق مصرف آب شربی است که به صورت طبیعی با آرسنیک آلوده شده باشد. آلودگی آبها به آرسنیک اغلب به علت عبور جریان آب از بسترهای خاکی حاوی آرسنیک بالا و یا ورود فاضلاب های صنعتی با میزان آرسنیک بالا به آب های سطحی یا زیرزمینی است. در بررسی های انجام شده در سال ۲۰۰۰ مشخص شد که آبهای آلوده به آرسنیک در بنگلادش باعث بروز بیش از ۲۵۰ هزار مرگ شده است.طبق بررسی های سازمان جهانی بهداشت، اگر غلظت آرسنیک در آب بیش از ۱۰ میکروگرم بر لیتر باشد، به شدت سرطان زا است و می تواند سبب ابتلا به سرطان پوست، ریه، مثانه، کبد و کلیه شود همچنین تعدادی از اثرات غیرسرطانی از قبیل جراحات پوستی، بیماری های عروقی، دیابت ملیتوس، نوروتوکسیسیتی و سمیت کبد، سرفه مزمن و عوارض نامطلوب بارداری نیز ممکن است توسط آرسنیک ایجاد شود.
معلوم نیست آب قنات ها بهداشتی باشد یا نه!
رئیس شورای روستا با بیان اینکه کار هر روز اهالی آوردن آب با دبه از قنات است، می گوید: طی این سال ها آزمایش و تستی به منظور بررسی سالم بودن آب این قنات ها توسط هیچ ارگان و سازمانی انجام نشده و ما حتی نمی دانیم آبی که از قنات ها برای آشامیدن استفاده می کنیم، بهداشتی است یا نه!حسنی از دستگاه کلرزنی برای کلر زدن به آب قنات که مدتی پیش از طرف اداره آب و فاضلاب آورده شده سخن می گوید، دستگاهی که به هیچ برقی متصل نیست و اصلاً کار نمی کند. او می گوید: چند شیر برداشت با کمک اهالی در کوچه پس کوچه ها نصب کردیم که آب آنها هم از همین قنات ها تأمین می شد و پس از مدتی شیرها کنده شد و از بین رفت و با وجود درخواست های مکرر اهالی، تا کنون هیچ سازمان و ارگانی اقدامی برای تعمیر این شیرهای آب نکرده است.
رئیس شورای روستا گفته با آغاز فصل زمستان و سرد شدن هوا علاوه بر اینکه قنات ها خشک و کم آب می شوند، آب آوردن با دبه و طی مسافت حدود چهار کیلومتر برای اهالی سخت تر خواهد شد.طبق گفته اهالی پنج سال است از وزارت کشور تا مسئولان استانی و شهرستانی قول حل این مشکل را دادند اما همچنان بعضی از آب آلوده به آرسنیک برای مصارف خود استفاده می کنند، آنها هم که در توانشان است با دبه از چشمه آب می آورند که هیچ تضمینی برای بهداشتی بودن آن آب هم وجود ندارد.یکی از روستائیان می گوید: اینها پنج سال است که هیچ کاری برای ما نکردند، لااقل مجوز بدهند تا خود اهالی با هزینه خودشان چاه آب شرب حفاری کنند اما همین مجوز هم از ما دریغ کردند.دهیار روستا با بیان اینکه دو چاه در روستاهای پایین دست یعنی کوسج خلیل و زیرآبیه حفاری شده و لوله گذاری ها انجام شده است، مطرح می کند: اواخر خردادماه قرار بود آب وصل شود اما نشد و همچنان مشکل پابرجاست.بیگی به ایسنا می گوید: روستای علی آباد سه رودخانه بزرگ و پرآب دارد که اگر در مسیر این رودها سد احداث شود، مشکلات بسیاری از کشاورزان حل خواهد شد و علاوه بر علی آباد سایر روستاهای اطراف آن از قبیل دهنو، قشلاق و حسین آباد می توانند از این آب بهره مند شوند.او به پنج پل آبگذر ورودی روستا اشاره می کند و ادامه می دهد: این پل ها در سال ۶۹ توسط سازمان جهادسازندگی آسفالت شده و از آن موقع تاکنون روکش آسفالت و یا طرح تعویضی برای این جاده ها انجام نشده است.به گفته اهالی، آب لوله کشی روستای علی آباد دمق با داشتن بیش از ۵۰۰۰ نفر جمعیت از سال ۹۴ آلوده به آرسنیک شده و ضمن پیگیری های به عمل آمده از سمت دهیاری و شورای روستا، پس از گذشت پنج سال اهالی در گرمای تابستان و سرمای زمستان به دنبال آب آشامیدنی از چشمه ها و قنات ها هستند که بهداشتی بودن آب همان قنات ها هم از سمت هیچ سازمان مربوطه ای تأیید نشده و بسیاری از اهالی که توان تهیه آب از چشمه را ندارند از آب آلوده به آرسنیک در خانه هایشان استفاده می کنند و همچنان فریاد هر روز اهالی این روستای باصفا و پرجمعیت، همان دبه هایی است که مجبور هستند کیلومترها آن را حمل کنند تا شاید آبادانی آبادی شان برگردد.
ساخت مجتمع آبرسانی شهید شاملو از سال ۹۵ آغاز شده است
در ادامه به سراغ مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب شهرستان ملایر رفتیم. او با بیان اینکه از خردادماه سال ۹۹ و با ادغام شدن شرکت آب و فاضلاب روستایی با شرکت آب و فاضلاب شهری، پیگیر مشکل آب روستای علی آباد شدیم، می گوید: ساخت مجتمع آبرسانی شهید شاملو که از سال ۹۵ با اعتبار حدود ۱۸ میلیارد تومان آغاز شده است، در فاز نخست به روستاهای کوسج خلیل، زیر آبیه، حسین آباد شاملو، دهنو و علی آباد آبرسانی انجام خواهد شد و در فاز دوم روستاهای ده شاکر، پیرمیشان، مبارک آباد و حسن آباد قشلاق را شامل خواهد شد. سعید میرزاییسامعی در گفتوگو با ایسنا، به حفاری دو چاه در روستاهای کوسج خلیل و زیر آبیه اشاره و خاطرنشان می کند: علاوه بر حفر این دو چاه تاکنون ۱۶ کیلومتر لوله گذاری انجام شده همچنین با توجه به مرتفع بودن روستای علی آباد، یک ایستگاه پمپاژ با ظرفیت ۵۰۰ مترمکعب به منظور پمپاژ آب از خط انتقال چاه روستای کوسج خلیل به روستای علی آباد با اعتباری افزون بر ۹ میلیارد تومان احداث شده است.
مزایای ساخت مجتمع های آبرسانی
او به تعریف مجتمع آبرسانی می پردازد: مجتمع های آبرسانی از تجمیع و یا جمع کردن چاه ها وخطوط انتقال آب چند روستا ایجاد می شود و در واقع چاه و خطوط انتقال آب آنها را به یکدیگر وصل می کند.میرزاییسامعی آبرسانی از دیگر روستاهای همجوار به روستایی که به هر علتی دچار بحران آب شده است را از مزایای مجتمع های آبرسانی عنوان می کند و ادامه می دهد: به علت وصل بودن مخازن روستاها به یکدیگر در مجتمع های آبرسانی، اگر چاه یکی از روستاهای مجموعه دچار مشکل شود، از روستای همجوار فلکه را باز کرده و به روستای مذکور آبرسانی خواهد شد.او به مجتمع آبرسانی روستای دهلق اشاره می کند و یادآور می شود: روستاهایی مثل جیجان رود و هزار جریب که یا چاه ندارند و یا چاه آنجا به هر علتی خشک و بی آب شده است، از دو چاه اصلی و به کمک مجتمع، آبرسانی به این روستاها انجام می شود.مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب شهرستان ملایر می افزاید: گرفتن اعتبارات ملی برای یک روستا بسیار سخت و زمانبر است اما برای ساخت مجتمع های آبرسانی که شامل آبرسانی به چندین روستا می شود، اعتبارات ملی بیشتری تعلق می گیرد.میرزاییسامعی به تعدد ساخت مجتمع های آبرسانی در کل کشور اشاره و اظهار می کند: وزارتخانه نمی تواند اعتبار مورد نیار برای ساخت تمام مجتمع های آبرسانی کشور را یکجا تأمین کند به همین علت است که ساخت و تکمیل این گونه پروژه ها زمانبر است و هر ساله با تخصیص میزانی اعتبار، بخشی از پروژه تکمیل می شود.
تا یک ماه آینده مشکل آب علی آباد حل خواهد شد
او ضمن قدردانی از اهالی روستای زیرآبیه به علت همکاری با اداره آب و فاضلاب شهرستان، از دیگر روستاها خواست که همکاری لازم را در این زمینه داشته باشند و تأکیدمی کند: ما قول می دهیم که تا یک ماه آینده با تکمیل شدن پروژه ساخت این مجتمع، مشکل آب شرب روستای علی آباد حل شود.مصرف بهینه و نیز عدم استفاده از آب شرب برای مصارف دامداری و کشاورزی از دیگر خواسته های مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب شهرستان ملایر از روستائیان بود.او خاطرنشان می کند: شیرهای برداشتی که برای اهالی روستای علی آباد در سطح روستا تعبیه شده است به صورت مداوم و توسط کارکنان اداره آب و فاضلاب تعویض و بازسازی می شود و خود مردم نیز باید در نگهداری این شیرهای برداشت به ما کمک کنند.میرزایی سامعی همچنین از کلرزنی روزانه آب قنات هایی که اهالی روستای علی آباد برای آشامیدن از آن استفاده می کنند، خبر می دهد و می گوید: گزارشات خانه بهداشت روستا مبنی بر میزان کلر آب، به صورت روزانه به ما می رسد تا اگر مشکلی در میزان کلر موجود در آب وجود داشته باشد، کارکنان اداره آب و فاضلاب به منظور حل مشکل وارد عمل شوند.
کد مطلب: 238395
بهار نیوز
https://www.baharnews.ir