سايت الف: رجانيوز، فارس ، كيهان و... كجا بودند؟
روحاني خيلي چيزها را نگفته و آبروداري كرد
17 آذر 1392 ساعت 0:22
گزوه سياسي-رسانهها: گزارش صد روزه دکتر روحانی هنوز حاشیه دارد. اما یک حاشیه در مورد آن خیلی بامزه است آنهم اینکه، کسانی که شدیدا به ایشان حمله میکنند که مگر انتخابات تمام نشده؟! همانهایی هستند که به انتخاباتیترین رییسجمهور ایران هرگز چنین ایرادی نمیگرفتند. رییسجمهوری که با گوشه و کنایههای ناتمام خویش در تمام سخنرانیها مصاحبهها و ... از صدر تا ذیل حاکمیت از نیش و تهمتهای وی در امان نبودند.
سايت اصولگراي «الف» در ادامه نوشت: برخی بهانههای دیگر میآورند و میگویند عدالت خیلی سخت است و ما زورمان نمیرسد. چطور از دهان این قلدری که شیلنگ ۸ اینچ به بیتالمال وصل کرده و با یک پمپ و برق سه فاز میمکد و به حساب و به جیب خود میریزد و بستگان خود را متنفع میکند، چهطور جلوی او را میگیرید؟! او با تو برخورد میکند پس ول کن، سکوت کن. من میگویم خدا میفرماید ما به اندازه توان تلاش کنیم خداوند برکت میدهد. بعضی به ما نصیحت میکنند که فلانی چرا جلوی این قلدرها ایستادهای فشار میآورند و علیه تو طراحی میکنند کمی کوتاه بیا، کمی لبخند بزن، کمی هم کف دست آنها بگذار! پاسخ من روشن است. مردم به من رای دادند که دست این قلدرها را از بیتالمال قطع کنم و اگر بنا باشد در مقابل تبعیض ساکت شوم این مسوولیت یک ریال هم برای من ارزش ندارد. من اگر لباس سوپوری بپوشم و شهر شما را جارو بزنم صدها برابر برایم عزیزتر است تا اینکه سکوت کنم. (خرداد ۱۳۸۶ در جمع مردم گرمسار)
این سخنان انتخاباتی نیست؟ تهمت نیست؟ نه به جناحها که به نظام! این سخنان نه بعد از صد روز، بلکه بعد از دو سال به این تندی بیان شدهاند. برادر و یا خواهری که مطلب مرا میخوانی!قلدری که اطرافیان احمدینژاد، میگویند رییس جمهور زورش به او و خانوادهاش که علناً ثروت کشور را تاراج میکند! آنهم با شلنگ ۸ اینچ و پمپ و برق سه فاز! کیست؟ کیست که سالها قوۀ قضاییه جلوی او را نگرفته، سازمانهای نظارتی و بازرسی نگرفتهاند، و در مجموع نظام در مقابل شلنگ هشت اینچ او به زانو درآمده! اما احمدینژاد به قیمت پوشیدن لباس سوپوری کوتاه نمیآید زانو نمیزند و دست دزدان بیت المال را قطع خواهد کرد! هشت سال این سخنان انتخاباتی ادامه داشت تا زمانی که او دیگر دوست و دشمن برای خود نگذاشت و تمام مسئولین را زخمی کرد!
جوان ما هم بیخبر از همه جا فریاد می کشید: فقر و فساد و تبعیض احمدینژاد به پا خیز!
اما وقتی احمدینژاد اینگونه بیپروا و بیمسئولیت حیثیت نظام را نشانه میگرفت رجانیوز و فارس و کیهان و برخی آقایان تریبوندارِ دلسوز انقلاب و ... نیش و نقدهایشان را نخواستیم، چرا تجلیل مینمودند و احسنت میگفتند؟ آنها که بیان گوشهای از ویرانهای که دولت از دولت قبل، تحویل گرفته را بر نمیتابند و میگویند: دولت گذشته را رها کنید و به حال بپردازید، مگر خودشان دولتهای قبل از احمدینژاد را رها کردهاند؟!
مگر هر روز تمام عملکرد دولتهای پیشین را نبش قبر نمیکردند؟ مگر راست و دروغ به صورت یک طرفه تمام عملکردهای دولت های گذشته را مرتبا نقد که چه عرض کنم، سیاه نشان نمیدادند؟ سیاهنمایی روحانی کجای گزارش دقیق او بود در مقابل کلیگوییها، تهمتها و آمارهای عجیب و غریبی که کسی را روی دفاع از آنها نبود؟ برای عدهای این امر واضح اینقدر درکش سخت است که گزارش اولیه دولت حتما ناظر به چه بود و چه کردیم است، و البته آنچه به ذهن مطلعین میرسید این بود که آقای روحانی خیلی مسایل که میتوانست حسابی مردم را عصبانی کند، بیان نکرد و آبروداری کرد. اما سخن بسیار است لکن این نکته مهم است که علیرغم آنکه عدهای خیلی دوست دارند بعضی مسایل دفن شود و پاسخگویی و شرمساری هم نباشد، اما کارهای ما بر گردنمان آویزان است، چه من چه شما... و خدایا به تو پناه میبریم از ظلم که و لایمکن الفرار من حکومتک...
کد مطلب: 23871