پرتاب پهپادي با بال‌های تاشو از یک زیردریایی

این سامانه هوایی بدون‌سرنشین دارای سلول سوختی آزمایشگاهی (XFC) در باهاما و از زیردریایی SSN 719 پرتاب شد؛ این زیردریایی با انرژی هسته‌ای نیرودهی می‌شود. این فرایند با استفاده از سیستمی امکان‌پذیر شد که به پهپاد امکان پرتاب‌شدن را می‌دهد. سامانه هوایی بدون سرنشین XFC توسط آزمایشگاه NRL طراحی شده و از مرحله مفهومی اولیه تا مرحله کنونی کمتر از شش سال زمان برده است. سیستم مزبور تمام الکتریکی بوده و توسط یک سلول سوختی نیرودهی می‌شود که به آن امکان اوج‌گیری برای بیش از شش ساعت را می‌دهد. بر اساس اعلام NRL، این پهپاد نسبتا ارزان بوده، در ارتفاع پایین پرواز می‌کند و برای ماموریت‌های نظارت هوشمند طراحی شده است.

سامانه جدید مجهز به بال‌های تاشو است و با هدف پرتاب از یک کامیون یا یک وسیله نقلیه سطحی کوچک ساخته شده است. برای آزمایش زیردریایی، پهپاد XFC در یک وسیله نقلیه پرتابی به نام Sea Robin جاسازی شد که خود در درون لوله پرتاب موشکی استاندارد عمودی Tomahawk تعبیه شده بود. پس از پرتاب، Sea Robin به سطح آمد و ظاهر یک جسم شناور را به خود گرفت.

پس از بازشدن این خودرو، پهپاد XFC از سیستم اوج‌گیری برای صعود عمودی از محفظه خود استفاده کرد و پس از رسیدن به سرعت و ارتفاع عملیاتی، بال‌هایش را برای پرواز افقی باز کرده و برای چندین ساعت پرواز کرد. این سامانه سپس به زیردریایی و خودروهای حامی سطح بازگشت و در مرکز AUTEC واقع در جزیره آندروس در باهاما آرام گرفت.