"سینتیا موس:" نویسنده ارشد این مطالعه و یک عصب شناس و استاد علوم روانشناسی و مغز توضیح داد: درست همانطور که یک تنیسور باید بفهمد که چه موقع و کجا به توپ ضربه بزند، یک خفاش نیز باید پیش‌بینی کند که چه زمانی و کجا با شکار خود روبرو می‌شود.وی افزود: حشره‌ای که خفاش به دنبال شکار آن است در حال پرواز است. خفاش نیز در حال پرواز است. در این محیط که تغییرات به سرعت رخ می‌دهد، اگر خفاش فقط به اطلاعاتی که از آخرین پژواک به دست آورده است، اعتماد کند، شکار را از دست می‌دهد.خفاش‌ها حواسشان به میزان تاخیر در مکان‌یابی براساس پژواک و در یافتن فاصله خود تا طعمه است. سپس آنها سر و گوش خود را می‌چر خانند تا اطلاعات بیشتری کسب کنند. محققان فکر کردند که با توجه به موفقیت خفاش‌ها در شکار، باید موارد بیشتری وجود داشته باشد. بنابراین آنها یک محیط آزمایشی ساختند که شبیه به محیط شکار خفاش‌ها در طبیعت باشد."کلاریس آنا دیبولد" نویسنده اصلی این مطالعه توضیح داد که آنها مدل‌های ریاضی را برای آزمایش داده‌های خود طراحی کردند و فرضیه‌هایی را برای اقدامات احتمالی خفاش‌ها ارائه دادند.

"آنجلز سالس" یکی دیگر از محققان گفت: ما فرض کردیم که خفاش‌ها هم از اطلاعات سرعت حاصل از تایمینگ پژواک استفاده می‌کنند و هم سر خود را تنظیم می‌کنند. هنگامی که این مدل را با داده‌های خود آزمایش کردیم، دیدیم که بسیار با رفتار خفاش‌ها متناسب است.یک مطالعه در دهه ۸۰ میلادی وجود داشت -زمانی که دوربین‌های پرسرعت نداشتیم- که خفاش‌ها وضعیت آینده یک حشره را پیش‌بینی نمی‌کنند. اکنون یافته‌های جدید این مطالعه این موضوع را رد کرده است."سالس" خاطرنشان کرد: مسئله پیش بینی از این جهت مهم است که حیوان باید برای تصمیم گیری در مورد حرکت بعدی خود برنامه ریزی کند و خفاش ها می‌توانند چنین کاری را تنها با پژواک صوتی انجام دهند.

بهار نیوز