بهار نیوز - اختلاف در آذربایجان بر سر نتیجه جنگ قره‌باغ

اختلاف در آذربایجان بر سر نتیجه جنگ قره‌باغ

گروه بین الملل: جمهوری آذربایجان، ارمنستان و روسیه با امضای توافقی در روز ۱۰ نوامبر به جنگ بر سر منطقه قره‌باغ که از اواخر تابستان آغاز شده بود پایان دادند، اما کاربران شبکه‌های اجتماعی در جمهوری آذربایجان مواضع مختلفی نسبت به این توافق صلح اتخاذ کرده‌اند.بر اساس این توافق، نیروهای ارمنی باید از سه منطقه که از سال ۱۹۹۴ در اشغالشان بوده است خارج شوند، و جمهوری آذربایجان نیز بخش‌هایی از قره‌باغ و نواحی اطرافش را که در این جنگ گرفته، نگه می‌دارد. ارمنستان همچنین باید از دالان لاچین که مسیر ارتباطی مهمی بین ارمنستان و قره‌باغ است صرف نظر کند. حدود ۲ هزار نیروی پاسدار صلح روس برای نظارت بر این توافق در منطقه مستقر می شوند.
کرامت بویوکل، نویسنده مخالف، می‌گوید که سه واکنش مختلف نسبت به نتیجه جنگ در بین مردم دیده می‌شود. بعضی‌ها خوشحالند چون فکر می‌‌کنند کشورشان قره‌باغ را پس گرفته است، بعضی دیگر می‌دانند که قره‌باغ پس گرفته نشده است اما مشکلی با آن ندارند و خوشحالند، و گروه سوم شامل کسانی می‌شود که نمی‌توانند خوشحال باشند چون می‌دانند که هدف "این توافق نه اخراج سگان (اشاره به سربازان ارمنی) از قره‌باغ، بلکه دعوت خرس (روسیه)" به منطقه جنگی است.او می‌گوید جمهوری آذربایجان در واقع نتوانسته است قره‌باغ را پس بگیرد و دلیل خوشحالی درک اشتباه از واقعیت است، در حال که ارمنستانی‌ها دارند بابت از دست دادن قره‌باغ شیون و زاری می‌کنند.به گفته بویوکل "روسیه کاری کرده است که مردم به دلیل اشتباه گریه می‌کنند و به دلیل اشتباه خوشحالی."
دیگر مفسران "پیروزی" جمهوری آذربایجان را تحسین کرده‌اند و روسیه را به خاطر منع باکو از تصرف کامل قره‌باغ مقصر می‌دانند.توفیق شاه‌مرادف، گزارشگر امور نظامی، می‌گوید کشورش "پیروزی بسیار بسیار بزرگی کسب کرد که مقیاسش واقعا قابل سنجش نیست".او می‌گوید جمهوری آذربایجان "درسی به ارمنی ها داد که تا قرن‌ها یادشان نخواهد رفت" و کشورش ظرف ۴۰ روز مناطقی را پس گرفت که در اوایل دهه ۱۹۹۰ ظرف ۴ سال از دست داده بود.او الهام علی‌اف، رئیس‌جمهوری آذربایجان، را به خاطر این "موفقیت" می‌ستاید و می‌گوید "ما توانستیم کار غیرممکنی بکنیم. ما حتی در خواب هم نمی‌دیدیم که شوشا را پس بگیریم، ولی گرفتیم."او در عین حال می‌گوید "واقعیت این است که قره‌باغ مال ماست، هر چند که آن طور که می‌خواستیم نشد" و ارمنستان "مثل همیشه از عمویش روسیه کمک" دریافت کرده بود.