بهار نیوز - مشکل ایران جناحی کردن سیاست خارجی است

یك استاد علوم سیاسی:اروپا سیاست مستقلی از آمریکا در مورد ایران ندارد

گروه سیاسی: یك استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشگاه آلابامای جنوبی تاکید کرد: ایران بهتر است وقت خود را با اروپایی‌ها تلف نکند و پای آنها را به مذاکره باز نکند چون آنها سیاست مستقلی از آمریکا در مورد ایران ندارند.
نادر انتصار، درباره جایگاه ایران در میان اولویت‌های دولت آینده آمریکا گفت: اولویت اصلی دولت آینده آمریکا مسائل داخلی مانند مبارزه با کرونا و مشکلات اقتصادی کشور خواهد بود.
تا آنجا که به مسائل خارجی مربوط می‌شود، روابط ایران و آمریکا در یک سبد بزرگ سیاست خارجی آمریکا ریخته خواهد شد و زمانی که دولت آینده آمریکا مناسب بداند، به آن اولویت خواهد داد.
وی نوع نگاه دولت بایدن به ایران اظهار داشت: جو بایدن از چهره‌های باسابقه جناح محافظه‌کار حزب دموکرات است که سابقه طولانی در حمایت از سیاست‌های دوران جنگ سرد آمریکا، مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر و استفاده از آنچه به آن سیاست چماق می‌گویند، دارد.جو بایدن در اهداف کلی سیاست خارجی آمریکا در مقابل ایران تغییر عمده‌ای ایجاد نخواهد كرد.
انتصار با اشاره به نقش افراد در سیاست خارجی دولت ترامپ خاطرنشان کرد: ترامپ سیاست خارجی دولت خود را در خاورمیانه به کنترات اسرائیل، عربستان سعودی و افرادی که سابقه ضد ایرانی طولانی در کارنامه خود داشتند، واگذار کرده بود. برای همین بود که افراطیونی مانند مایک پومپئو تاثیر عمده‌ای در تعیین سیاست خارجی ترامپ بازی می‌کردند. به گفته تحلیلگر ارشد مسائل سیاست خارجی، در دولت جو بایدن نیز افرادی خواهند بود که بر سیاست خارجی آمریکا تاثیرگذار باشند، به‌خصوص افرادی که مورد اعتماد بایدن هستند و سابقه همکاری نسبتا طولانی با او داشته‌اند.ولی سیاست خارجی دولت بایدن شخصی‌گرا نخواهد بود و دیپلمات‌های کارکشته و دیپلماسی حرفه‌ای نقش مهمی در دولت او بازی خواهند کرد.وی با اشاره به نوع نگاه افراد نزدیک به بایدن درباره ایران هم ابراز داشت: افرادی که این روزها نام‌شان برای تصدی مناصبی چون وزارت امور خارجه و دستیار امنیت ملی آمریکا مطرح هستند، در دولت اوباما هم نقش‌های مهمی داشته‌اند و برخی از آنها مانند جک سالیوان که به عنوان دستیار امنیت ملی دولت بایدن معرفی شده، سابقه طولانی در امور ایران و مذاکره به ایران دارند.انتصار درباره استراتژی دولت بایدن برای احیای برجام بیان کرد: دولت بایدن مایل به برگشت به برجام به عنوان اولین قدم برای گسترش توافق به مسائل دیگری مانند محدود کردن قدرت دفاعی و بازدارنده ایران و نقش تهران در منطقه خواهد بود.
این تقریبا همان هدفی بود که دولت ترامپ دنبال می‌کرد ولی بایدن می‌خواهد این هدف را با دیپلماسی دنبال کند. استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل دانشگاه آلابامای جنوبی ادامه داد: اروپا در چارچوب تغییر برجام با ایران مایل است که مذاکره کند. این البته می‌تواند مانعی جدی نه تنها بر سر آغاز مذاکره بلکه برای موفقیت مذاکره احتمالی با دولت بایدن باشد.
انتصار درباره بیانیه اخیر سه کشور اروپایی درباره برنامه هسته‌ای ایران هم عنوان کرد: به نظر من اگر قرار باشد ایران با آمریکا دوباره مذاکره کند، بهتر است وقت خود را با اروپایی‌ها تلف نکند چون آنها به خوبی نشان داده‌اند سیاست مستقلی از آمریکا در مورد ایران ندارند و با سیاست یک بام و دو هوای خود، می‌خواهند کلاه گشادی را سر ایران گذاشته و در حقیقت، آن کلاه را تا روی چشم ایران پایین بکشند. وی افزود: ایران می‌تواند به صورت مستقیم با آمریکا مذاکره کند و پای اروپا را به میز مذاکره نکشد. اگر احتمالا ایران و آمریکا موافق به امضای قرادادی شدند، اروپا نیز مطیع آمریکا خواهد بود.این کارشناس ارشد مسائل آمریکا با بیان اینکه آمریکا به تعهدات برجامی خود بدون تغییرات عمده در توافق هسته‌ای بازنخواهد گشت، گفت: اروپایی‌ها این مسئله را به خوبی می‌دانند. برای همین است که برای ایران شاخ و شانه می‌کشند.انتصار در پاسخ به این سوالی که در مذاکره احتمالی درباره برجام، ایران چه امتیازهایی را می‌تواند بدهد و چه امتیازهایی را دریافت کند؟ اظهار داشت: آنچه ایران از دولت بایدن می‌خواهد، برگشت به برجام و اجرای تعهدات آمریکا است.این آمریکا است که می‌خواهد ایران رفتار آمریکا را در مورد زیر پا گذاشتن برجام نادیده بگیرد، به او اعتماد کند و با آن مذاکره کند.در واقع آنچه خواست آمریکاست اینکه ایران در این مذاکرات احتمالی امتیازات بیشتری به‌خصوص در مورد سیاست دفاعی خود بدهد و خود را به کشوری کاملا صدمه‌پذیر در منطقه‌ای که دشمنان ایران تا گلو به مدرن‌ترین تسلیحات متوسل هستند، تبدیل کند.وی درباره برخی رویکردهای داخلی در مورد برجام هم تصریح کرد: یکی از مشکلاتی که ایران سال‌ها با آن روبه‌رو است، جناحی کردن سیاست خارجی کشور است. دولت‌های خارجی نیز این را خوب درک می‌کنند و در مذاکراتی که با ایران داشته‌اند، از این موضوع استفاده کرده‌اند و ایران را بارها در مضیقه قرار داده‌اند.