تنها دغدغه پرویز پورحسینی چه بود

گروه فرهنگی: تهیه‌کننده «بیگانه‌ای با من است» به عنوان آخرین سریالی که مرحوم پرویز پورحسینی مقابل دوربین آن رفت، مهمترین دل مشغولی این هنرمند فقید را نگرانی برای کسالت مادرش عنوان کرد و گفت: این تعصب و دغدغه برای نسل جوان ما بسیار آموزنده است.بهروز مفید درباره همکاری با زنده یاد پرویز پورحسینی در سریال «بیگانه ای با من است» توضیح داد: این مجموعه تلویزیونی سومین همکاری من با ایشان بود. در تله فیلم «در همین حوالی» و سریال «محکومین» هم با آقای پورحسینی همکاری داشتیم و ایشان در یک قسمت از این سریال بازی داشتند.او درباره شخصیت فردی و حرفه ای پرویز پورحسینی خاطرنشان کرد: ایشان از بازیگران پیشکسوت کشور بودند که حضورشان در صحنه، به دلیل تواضع، متانت و تعصبی که روی کار داشتند، همیشه برای ما نقطه قوت بود. با حضور ایشان ما فضای پشت صحنه خوبی داشتیم و به دلیل دغدغه‌ای که برای فیلمنامه داشتند تلاش می‌کردند تا کار به نحو احسن انجام شود. پیشکسوت بودن در بازیگری، برازنده ایشان بود چراکه فقط بحث سن و سال یک بازیگر مطرح نیست، بلکه بیشتر به این خاطر که حرفه‌ای عمل می‌کردند، پیشکسوت بودند.مفید درباره سریال «بیگانه ای با من است» که آخرین حضور این بازیگر فقید در تلویزیون محسوب می‌شود، توضیح داد: مرحوم پورحسینی در فاز یک سریال «بیگانه ای با من است» بازی داشتند که تقریبا اردیبهشت ماه به پایان رسید. سریال در حقیقت در دو فاز ساخته شده و در کل ۴۸ قسمت است. ۳۳ قسمت برای فاز اول است که تا اردیبهشت ادامه داشت و فاز دوم هم ۱۵ قسمت بود و در اوایل آبان به پایان رسید. فاز یک توسط احمد امینی کارگردانی شده و فاز دوم با کارگردانی آرش معیریان آماده شده است. این سریال در حقیقت سه دوره تاریخی را روایت می‌کند که یک مقطعش مربوط به دهه ۶۰ است و سال‌های ۶۷ - ۶۸ و مقطع بعد هفت سال بعد از آن است و مقطع آخر هم زمان حال است. در فاز نخست دهه ۶۰ و در فاز دوم دو مقطع بعدی روایت می‌شود.این تهیه‌کننده با یادآوری یکی از ویژگی‌های تحسین برانگیز مرحوم پورحسینی عنوان کرد: دغدغه اصلی ایشان، نگرانی برای مادرشان بود. ایشان سرپرستی مادرشان را عهده دار بودند و مادر کسالت داشتند و تنها نگرانی  شان سر کار مادرشان بود. این برای نسل جوان ما آموزنده بود که فردی با آن مشخصات و ویژگی ها چه تعصبی نسبت به نگهداری از مادرش داشت و مهمترین دغدغه‌اش همین بود.